بازگشت-افت-کاهش

مهم‌ترین اطلاعات درباره بازگشت دارویی

عوارض جانبی داروهای تجویزی و سایر مواد می‌توانند در سوءمصرف آن‌ها نقش داشته باشند و خطر اعتیاد را افزایش دهند. درک این عوارض و یادگیری نحوه مقابله با آن‌ها می‌تواند به افرادی که با سوءمصرف، ترک یا اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند. عوارض داروهای تجویزی و غیرقانونی می‌توانند کوتاه‌مدت باشند و در صورت سوءمصرف، فرد ممکن است نوسانات عاطفی شدیدی را تجربه کند. اثرات بازگشت، افت و کاهش، عوارض جانبی داروها هستند که علائم متفاوتی را ایجاد می‌کنند. این اثرات در شروع و ادامه اعتیاد به مواد نقش دارند. برای جلوگیری از تجربه عوارض ناخوشایند، افراد گاهی اوقات به مصرف یا دوز بیشتری از ماده ادامه می‌دهند، که این موضوع به چرخه اعتیاد دامن می‌زند. در ادامه، بیشتر درباره بازگشت، افت و کاهش و نقشی که این‌ها در اعتیاد دارند، بخوانید. همچنین بررسی کنید که چه استراتژی‌هایی می‌توانند به شما در مقابله کمک کنند و چه درمان‌هایی می‌توانند به بهبودی از اعتیاد به مواد کمک کنند.

اثر بازگشت

اثر بازگشت زمانی اتفاق می‌افتد که بدن سعی می‌کند پس از مصرف یک دارو به تعادل خود برگردد (وضعیتی که به آن هموستاز گفته می‌شود) و علائم فیزیکی را ایجاد می‌کند که مخالف علائم ناشی از دارو هستند. درک اثر بازگشت توضیح می‌دهد که چرا برخی داروها، به ویژه آن‌هایی که تأثیر سریع و شدیدی بر سیستم عصبی دارند، بسیار اعتیادآور هستند. یکی از پارادوکس‌های اعتیاد این است که اثر بازگشت باعث می‌شود فرد مصرف‌کننده همان اثراتی را تجربه کند که امیدوار بود با مصرف دارو از آن‌ها فرار کند. این موضوع به‌ویژه زمانی صادق است که فرد بخواهد حالت خاصی را حفظ کند، مانند تمایل به بیدار ماندن یا هوشیارتر بودن برای مدت طولانی‌تر از تأثیر محرک یا تلاش برای خوابیدن یا آرامش بیشتر از تأثیر داروهای آرام‌بخش، خواب‌آور یا مسکن. به عنوان مثال، وقتی داروی آرام‌بخش مصرف می‌کنید که باعث آرامش و خواب‌آلودگی می‌شود، پس از پایان اثر دارو، اثر بازگشت به حالت بی‌قراری ایجاد می‌شود و شما را وادار می‌کند تا دوز بیشتری از داروی آرام‌بخش مصرف کنید تا آرام شوید. مصرف بیشتر یک ماده برای مقابله با اثرات بازگشت می‌تواند خطر اعتیاد را افزایش دهد، زیرا افراد به دنبال بازپس‌گیری اثراتی هستند که پس از مصرف دارو تجربه کرده‌اند. همچنین، درد در حین بازگشت از داروی مسکن، مانند داروهای اوپیوئیدی، تشدید می‌شود که به آن هایپرالژزیای ناشی از اوپیوئید گفته می‌شود. این درد می‌تواند فیزیکی، عاطفی یا ترکیبی از هر دو باشد. درد فیزیکی و عاطفی اغلب با هم همراه هستند، بنابراین به راحتی می‌توان فهمید که چگونه اعتیاد به مسکن‌ها شکل می‌گیرد.

افت

افت به احساس تدریجی کاهش اثرات یک دارو پس از یک دوره مستی اشاره دارد. این تجربه معمولاً به عنوان “پایین آمدن” از اثرات دارو توصیف می‌شود. این تجربه بسته به فرد، مقدار داروی مصرفی و همچنین مدت و دفعات مصرف دارو متفاوت است. اگر تجربه مستی بسیار شدید بوده و فرد را ناراحت، مضطرب یا دچار توهم کرده باشد، افت می‌تواند نسبتاً ملایم باشد، در حالی که برای دیگران، این احساس می‌تواند ناامیدکننده باشد و به بازگشت به واقعیت اشاره داشته باشد و ممکن است مصرف دارو را دوباره تحریک کند. اگر در حین افت احساس بیماری می‌کنید، ممکن است دچار عوارض پزشکی ناشی از دارو شده باشید. اگر این عوارض ادامه پیدا کرد، مهم است که برای علائم عاطفی یا روانی ارزیابی شوید، به‌ویژه اگر شامل افکار آسیب رساندن به خود یا دیگران و علائم روان‌پریشی، مانند شنیدن صداها باشد. حتماً به پزشک بگویید چه چیزی مصرف کرده‌اید، چه مقدار و چه زمانی. بهتر است زودتر مداخله کنید تا از بروز عوارض جدی‌تر در آینده جلوگیری شود.

کاهش

کاهش به خستگی شدید اشاره دارد که افراد گاهی پس از مصرف داروها، به‌ویژه داروهای محرک مانند کوکائین، مت و حتی دوزهای بالای کافئین، احساس می‌کنند. این حالت شامل کمک به بدن برای بهبودی نه تنها از سموم و اثرات داروها، بلکه همچنین از هرگونه فشار اضافی، کم‌خوابی، صدمات یا آسیب‌های دیگری است که ممکن است در حین مستی رخ داده باشد. این کاهش می‌تواند بسیار طولانی‌تر از اثرات اولیه داروها باشد، زیرا بدن به زمان بیشتری برای بهبودی از اثرات ماده و رفتارهای دیگری که ممکن است بر فرد تأثیر گذاشته باشد، مانند کم‌خوابی، نیاز دارد. مواد بسیار اعتیادآور معمولاً اثرات کوتاه‌مدت و شدیدی ایجاد می‌کنند که با کاهش سریع همراه است.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری از یک فرد که در حال تجربه عوارض ناشی از ترک است و در محیطی آرام نشسته است.
نقطه آغازین در مبارزه با اعتیاد و اهمیت درک عوارض جانبی آن.

خستگی ناشی از ترک

ترک، تجربه فیزیکی و عاطفی است که زمانی اتفاق می‌افتد که مصرف یک دارو پس از یک دوره استفاده مداوم یا بیش از حد متوقف شود. اگر مصرف یک ماده را متوقف کنید، ممکن است خستگی ناشی از ترک را تجربه کنید. صرف نظر از ماده مصرفی، خستگی علامت مشخصه ترک است. حتی اگر ماده‌ای که مصرف شده، آرام‌بخش بوده باشد، ناتوانی در آرامش و خواب باعث می‌شود فرد احساس خستگی بیشتری نسبت به حالت عادی کند. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که از الکل ترک می‌کنند، در طول یک ماه پس از قطع مصرف، دچار اختلالات خواب، کیفیت خواب پایین و عملکرد ضعیف در طول روز هستند. آن‌ها همچنین در این مدت دچار استرس روانی قابل توجهی می‌شوند.

مدیریت خستگی ناشی از ترک

خستگی ناشی از ترک می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد، اما بسیاری از افراد سعی می‌کنند به روال عادی خود ادامه دهند. این کار ایده خوبی نیست، زیرا نیاز به زمان بیشتری برای بازگرداندن انرژی و بازگشت به فعالیت‌های عادی دارد. خستگی، راهی است که بدن شما برای تشویق به استراحت و بهبودی از آن استفاده می‌کند. با رعایت نکات زیر به بدن خود اجازه دهید تا بهبود یابد:

استراحت کنید

از فعالیت‌های روزمره خود چند روزی فاصله بگیرید و به هیچ عنوان به مهمانی یا دورهمی نروید. اگر لازم است، به محل کار یا مدرسه‌تان بگویید که بیمار هستید. حتی اگر این وضعیت ناشی از خودتان باشد، شما به اندازه کافی خوب نیستید که به فعالیت‌های روزمره بپردازید.

تصویری که اثرات فیزیولوژیکی بازگشت داروهای مخدر را نمایش می‌دهد و تضاد حالت آرامش و بی‌قراری را نشان می‌دهد.
تضاد احساسات در زمان بازگشت دارو و تلاش برای حفظ آرامش.

یادگیری تکنیک‌های آرامش

تمرین مهارت‌های آرامش بخش بسیار مفید است و اگر می‌توانید، خواب کافی داشته باشید. یک روال خواب آرامش‌بخش برای خود ایجاد کنید. اگر نمی‌توانید بخوابید، سعی کنید در شب فعالیت‌های آرامش‌بخش انجام دهید و تا زمانی که کاملاً خواب‌تان نبرده، در طول روز برخیزید، دوش بگیرید، لباس بپوشید و غذا بخورید. این کار به تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن شما کمک می‌کند که ممکن است به خاطر عدم خواب و بیداری در زمان‌های معمولی در حین مصرف مواد، مختل شده باشد.

رژیم غذایی سالم و متعادل

خوردن یک رژیم غذایی متعادل که شامل میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین باشد، به فرآیند بهبودی کمک می‌کند. اگر به غذاهای تازه دسترسی ندارید، با یک داروساز درباره مقدار مناسب مکمل‌های ویتامینی مشورت کنید. ویتامین C به بهبود زخم‌ها کمک می‌کند و ویتامین B کمپلکس ممکن است به کاهش تمایلات نیکوتینی کمک کند. اگر بعد از یک هفته استراحت احساس نکردید که انرژی شما بازمی‌گردد، به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از افرادی که الکل و مواد مخدر مصرف می‌کنند، معمولاً دچار اختلالات افسردگی یا دیگر اختلالات خلقی هستند. گاهی اوقات، با دریافت درمان مناسب برای افسردگی، افراد متوجه می‌شوند که مشکلات مصرف مواد آنها بهبود می‌یابد و می‌توانند ترک کنند. با این حال، برخی از علائم ترک می‌توانند علائم بیماری‌های روانی مانند اضطراب، افسردگی، مشکلات جنسی، مشکلات خواب و روان‌پریشی را تشدید کنند. این‌ها به عنوان اختلالات ناشی از مواد شناخته می‌شوند. بهترین فرد برای تشخیص و درمان وضعیت شما، یک متخصص اعتیاد است، اما اگر به متخصص دسترسی ندارید، با یک ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی دیگر صحبت کنید.

بازیابی انرژی

تجربه بهبودی هر فرد متفاوت است. خبر خوب این است که بیشتر افرادی که مصرف مواد و الکل را متوقف می‌کنند، در عرض چند هفته انرژی خود را بازمی‌گردانند. البته، سرعت بهبودی شما به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله:

تصویری از یک فرد خسته که بر روی کاناپه در حال استراحت و بهبودی پس از ترک مواد است.
اهمیت استراحت و بازیابی انرژی پس از ترک مواد مخدر.
  • سلامت کلی شما
  • نوع ماده مصرفی
  • مقدار و دفعات مصرف ماده
  • عوامل سبک زندگی و احساسی، مانند اینکه آیا در یک محیط حمایتی زندگی می‌کنید و آیا با افرادی که در اطراف شما هستند احساس امنیت می‌کنید

حمایت اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در بهبودی از اعتیاد ایفا کند. اگر در کنار افرادی که از شما حمایت نمی‌کنند زندگی می‌کنید، بهبود شما دشوارتر خواهد بود. اگر در یک رابطه آسیب‌زا هستید، احتمالاً تا زمانی که از فرد آزاردهنده دور نشوید، احساس خوبی نخواهید داشت. مهم نیست چقدر بخوابید، زندگی با کسی که به شما آسیب می‌زند، چه از نظر عاطفی و چه از نظر جسمی، بسیار خسته‌کننده است. اگر این وضعیت برای شما صدق می‌کند، به دنبال کمک باشید. منابع زیادی برای کمک به شما و فرزندانتان برای شروعی تازه وجود دارد. در بلندمدت، هیچ چیز به اندازه یک سبک زندگی بدون مواد و بدون اضطراب برای انرژی شما مفید نخواهد بود. پزشک شما یا پلیس محلی می‌توانند به شما کمک کنند اگر با کسی زندگی می‌کنید که شما را کنترل می‌کند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان قربانی خشونت خانگی هستید، با خط ملی خشونت خانگی به شماره 1-800-799-7233 تماس بگیرید تا از مشاوران آموزش‌دیده کمک محرمانه دریافت کنید.

چگونه کمک بگیریم

اگر در حال تجربه اثرات بازگشت، کاهش یا سقوط ناشی از مصرف یک ماده هستید، مهم است که با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید. پزشک شما می‌تواند وضعیت شما را ارزیابی کرده و درمان‌هایی را پیشنهاد کند که به شما در مدیریت علائم و بهبودی از اعتیاد کمک کند. برنامه درمانی هر فرد بسته به علائم و نیازهای او متفاوت است. بسته به ماده‌ای که مصرف کرده‌اید، ممکن است نیاز به شرکت در سم‌زدایی تحت نظارت پزشکی داشته باشید. این فرآیند به متخصصان پزشکی اجازه می‌دهد تا فرآیند سم‌زدایی از مواد را تحت نظارت قرار دهند تا ایمنی شما را تضمین کرده و خطر علائم شدید یا تهدیدکننده زندگی را به حداقل برسانند.

سایر درمان‌های اعتیاد معمولاً بر روی موارد زیر تمرکز دارند:

  • روان‌درمانی: انواع درمان‌هایی که پزشک شما ممکن است توصیه کند شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT)، مدیریت شرایط و درمان تقویت انگیزه است. این درمان‌ها ممکن است به صورت سرپایی یا بستری ارائه شوند، بسته به نیازهای شما.
  • دارو: پزشک شما همچنین ممکن است داروهایی تجویز کند که می‌توانند به کاهش علائم ترک و جلوگیری از عود کمک کنند. نوع دارویی که پزشک شما تجویز می‌کند به ماده‌ای که مصرف کرده‌اید و نوع علائمی که تجربه کرده‌اید بستگی دارد.
  • گروه‌های حمایتی: گروه‌های حمایتی مانند برنامه‌های خودیاری 12 مرحله‌ای می‌توانند راهی عالی برای دریافت تشویق، اطلاعات و منابعی باشند که می‌توانند به شما در مسیر بهبودی کمک کنند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با مصرف مواد یا اعتیاد مشکل دارید، با خط ملی خدمات سوء مصرف مواد و سلامت روان (SAMHSA) به شماره 1-800-662-4357 تماس بگیرید تا اطلاعاتی درباره حمایت و مراکز درمانی در منطقه خود دریافت کنید. برای منابع بیشتر در زمینه سلامت روان، به پایگاه داده خط ملی ما مراجعه کنید.

درک ترک و اثرات آن

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *