مرگ و فراموشی در برنت‌وود: بازگشت استخوان‌ها به آغوش خاک پس از 150 سال

آیین بازگرداندن استخوان‌ها به آغوش خاک

کشف بقایای تاریخی در زاغه‌های بی‌کسی

این تکه‌های استخوان، ابتدا توی یه قبر بی‌نام و نشون پیدا شدن، که خودش یه نشونه دیگه از درد و رنج روزگار بود. اینجا که به “سرزمین بی‌خانمان‌ها” تو برنت‌وود معروف بود، از سال ۱۸۴۱ تا ۱۸۶۸ استفاده می‌شد. این زاغه‌های بی‌کسی، یه جورایی مثل آسایشگاه بودن که تو قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توی شهرستان‌های روستایی آمریکا دایر شده بودن. هدفشون این بود که یه جور حمایت اجتماعی برای فقیر و بیچاره‌ها و اونایی که دستشون به جایی بند نبود، فراهم کنن. می‌خواستن یه سرپناه و غذا بدن در ازای اینکه کار کنن، اما با ساکناش خیلی ظالمانه و بد رفتار می‌کردن.

می‌گن این زاغه‌ها رو ساختن که آدمای حاشیه‌ای و بی‌کس و کار از چشم قشر متوسط و پولدار دور بمونن. این آدما شامل اونایی می‌شدن که با فقر، نژاد، قومیت و انواع و اقسام بیماری‌های روحی و جسمی دست و پنجه نرم می‌کردن. مسئولای شهر برنت‌وود با صاحابای فعلی زمین دست به یکی کردن تا مراسم تدفین دوباره، همون‌جایی که قبلاً خاکشون کرده بودن، برگزار بشه. اون بدبختایی که تو این زاغه‌ها زندگی می‌کردن، احتمالاً بدون هیچ نام و نشونی و خیلی سریع دفن می‌شدن و کم‌کم دیگه کسی نمی‌دونست کجان. این فراموشی هم به خاطر این بود که مدل این زاغه‌ها برای حمایت اجتماعی تو دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ از مد افتاد و زمین‌ها هم رفت زیر دستای افراد.

خانوم جویس کیگال، که رئیس گورستون‌های برنت‌وود هستن، گفت: “هر آدمی لایق یه مراسم خاکسپاری با احترام هست و ما امیدواریم این کار نشون بده که برنت‌وود واسه ساکناش ارزش قائله.” ایشون اضافه کردن: “ما کلی از دانشگاه نیوهمپشایر (UNH) تشکر می‌کنیم، چون هم به روشن شدن سرگذشت این آدما کمک کردن و هم تو این راه پشت ما بودن.”

امی مایکل، که مسئول مشترک آزمایشگاه F.A.I.R. دانشگاه نیوهمپشایر هستن، گفتن: “این یه همکاری فوق‌العاده بود بین شهر برنت‌وود، دولت، صاحابای زمین و UNH؛‌ این همکاری نه تنها به جواب دادن به سوالا و ربط دادن موضوعا کمک کرد، بلکه به همه کسایی که تو این ماجرا بودن، یه پایان خوش و یه راه‌حل درست حسابی داد.” و ادامه دادن: “ما تو انواع تحقیقات، از پرونده‌های جنایی گرفته تا پرونده‌های قدیمی، داریم کار می‌کنیم و این خیلی لذت‌بخشه که یه نفر رو از یه قفسه تو دفتر پزشکی قانونی بیاریم بیرون و با یه خاکسپاری درست و حسابی، بهش هویت انسانی بدیم. امروز، روز خیلی خوبی بود.”

جایی که این آدما دفن شدن، یه منطقه‌ی خصوصی و دور از دسترسه. مسئولای شهر برنت‌وود و انجمن تاریخی دارن برنامه‌ریزی می‌کنن که یه نمایشگاه در مورد زاغه‌های بی‌کسی تو برنت‌وود برگزار کنن.