بیماری مادرزادی قلب در بزرگسالان: علائم و درمان‌ها

مروری بر بیماری‌های قلبی مادرزادی در بزرگسالان

بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان چیست؟

بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان (ACHD) به شرایطی اشاره دارد که فرد با آن‌ها به دنیا می‌آید و بر ساختار قلب تأثیر می‌گذارد. واژه “مادرزادی” به این معناست که نقص در حین توسعه جنین شکل می‌گیرد و در زمان تولد وجود دارد. این شرایط بر جریان خون در قلب تأثیر گذاشته و به آن‌ها نقص‌های قلبی مادرزادی نیز گفته می‌شود.

بیماری‌های قلبی مادرزادی می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. بسته به نوع بیماری قلبی و شدت آن، برخی افراد ممکن است تا رسیدن به بزرگسالی هیچ علامتی را متوجه نشوند، در حالی که برخی دیگر هرگز علائمی را حس نمی‌کنند. همچنین، عده‌ای دیگر این شرایط را در دوران کودکی درمان می‌کنند اما در بزرگسالی با علائم طولانی‌مدت مواجه می‌شوند.

پیشرفت‌های حاصل در تشخیص و درمان نتایج بهتری را برای افرادی که به ACHD مبتلا هستند به ارمغان آورده است. بیش از 90 درصد از افرادی که در دوران کودکی به ACHD درمان شده‌اند، به بزرگسالی می‌رسند. چه تشخیص ACHD در دوران کودکی باشد و چه در بزرگسالی، شما همچنان به مراقبت‌های پزشکی مادام‌العمر نیاز دارید تا وضعیت خود را زیر نظر داشته باشید.

کدام بخش‌های قلب ممکن است تحت تأثیر بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان قرار گیرند؟

بیماری‌های قلبی مادرزادی می‌توانند بر هر یک از ساختارهای قلب تأثیر بگذارند، از جمله:

• عروق خونی: عروق خونی قلب خون را در سراسر بدن حرکت می‌دهند. شریان‌ها خون غنی از اکسیژن را از قلب به بافت‌های بدن منتقل کرده و وریدها خون فقیر از اکسیژن را به قلب بازمی‌گردانند.
• حجره‌های قلب: حجره‌های قلب ضربان قلب و جریان خون را مدیریت می‌کنند. قلب شما دو حجره در بالا (دهلیز راست و چپ) و دو حجره در پایین (بطن راست و چپ) دارد. دیواره‌ای از بافت (سپتوم) این حجره‌ها را از هم جدا می‌کند.
• دریچه‌های قلب: چهار دریچه قلب اجازه می‌دهند خون از قلب عبور کند. این دریچه‌ها شامل دریچه آئورت، دریچه میترال، دریچه ریوی و دریچه سه‌لتی هستند.

انواع بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان

رایج‌ترین انواع بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان شامل:

• نقص‌های عروقی: اگر عروق خونی شما در نقاط خاصی خیلی باریک باشند، قلب شما باید سخت‌تر کار کند تا خون را پمپاژ کند. این عروق ممکن است به‌طور نادرست به هم متصل شوند و خون فقیر از اکسیژن را به بدن یا خون غنی از اکسیژن را به ریه‌ها بفرستند. نقص‌های شایع عروقی شامل:
• تنگی آئورت.
• پاتنت داکتوس آرتریوزوس (PDA).
• تنگی شریان ریوی.
• جابه‌جایی شریان‌های بزرگ، هنگامی که دو شریان اصلی که از قلب خارج می‌شوند معکوس باشند.
• بازگشت وریدی ریوی غیرطبیعی.
• نقص‌های دریچه‌ای: دریچه‌های قلب شما ممکن است خیلی باریک، به‌درستی بسته نشوند، کاملاً بسته باشند یا شکل نادرستی داشته باشند. این شرایط باعث می‌شود قلب شما نتواند خون را به‌خوبی در بدن پمپاژ کند. نقص‌های شایع دریچه‌ای شامل:
• بیماری دریچه آئورت دو لتی.
• نقص ابستین.
• پرولاپس دریچه میترال (MVP).
• نقص‌های سپتوم: این نقص‌ها حفره‌هایی در دیواره بافت بین دو حجره بالایی (دهلیزها) یا دو حجره پایینی (بطن‌ها) قلب هستند. آن‌ها باعث می‌شوند خون غنی از اکسیژن از ریه‌ها با خون فقیر از اکسیژن از بدن مخلوط شود. این بدان معناست که خونی که از قلب خارج می‌شود، ممکن است اکسیژن کمتری نسبت به حالت عادی داشته باشد. نقص‌های شایع سپتوم شامل:
• نقص سپتوم دهلیزی (ASD).
• پاتنت فورامن اواله (PFO).
• نقص سپتوم بطنی (VSD).

چه کسانی ممکن است به بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان مبتلا شوند؟

افراد از هر جنس، سن و نژادی ممکن است به بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان مبتلا شوند. زنان در برخی شرایط مانند نقص سپتوم دهلیزی، پرولاپس دریچه میترال و پاتنت داکتوس آرتریوزوس شیوع بیشتری دارند. مردان نیز در برخی دیگر از شرایط مانند تنگی آئورت، تتراژی فالوت و جابه‌جایی شریان‌های بزرگ شیوع بیشتری دارند. برخی نقص‌های قلبی مادرزادی در افرادی که دارای سندرم‌های ژنتیکی مانند سندرم داون یا سندرم ترنر هستند، شایع‌تر است.

بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان چقدر شایع است؟

حدود 1.4 میلیون بزرگسال در ایالات متحده به بیماری قلبی مادرزادی مبتلا هستند و تعداد افرادی که به ACHD مبتلا هستند، هر ساله حدود 5 درصد افزایش می‌یابد.

علائم و علل

چه عواملی باعث بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان می‌شوند؟

محققان به‌طور دقیق نمی‌دانند که چه عواملی باعث بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان می‌شوند. برخی از ACHD ممکن است از طریق خانواده‌ها منتقل شوند (موروثی). در بسیاری از موارد، ACHD به‌طور همزمان با بیماری‌ها یا اختلالات ژنتیکی، مانند سندرم داون و سندرم ترنر بروز می‌کند.

خطرات و علائم بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان

شما ممکن است در معرض خطر بالاتری برای بیماری قلبی مادرزادی (ACHD) باشید اگر والد زایشی شما:

• در سه ماهه اول بارداری دچار سرخک یا آنفولانزا شده باشد.
• دیابت نوع 1 یا نوع 2 داشته باشد.
• داروهای خاصی برای آکنه، اختلال دوقطبی یا تشنج مصرف کرده باشد.
• در زمان بارداری 30 هفته یا بیشتر، ایبوپروفن مصرف کرده باشد.

علائم بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان چیست؟

علائم و نشانه‌های ACHD بسته به عوامل زیر متفاوت است:

• سن
• تعداد نقص‌های قلبی
• شدت بیماری قلبی
• نوع ACHD

برخی از افراد مبتلا به ACHD هیچ علامتی ندارند. اگر شما علائمی دارید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آبی شدن ناخن‌ها، لب‌ها و پوست (سیانوز)
• سرگیجه
• خستگی، از جمله احساس خستگی سریع با فعالیت
• صدای غیرطبیعی قلب (سوت قلب)
• تپش قلب
• ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
• تنگی نفس (دیستنه)
• تورم (ادم) در مچ پا، پاها یا دست‌ها

تشخیص و آزمایش‌ها

چگونه بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان تشخیص داده می‌شود؟

پزشک شما ابتدا درباره علائم و تاریخچه پزشکی‌تان سوال می‌پرسد. سپس معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و با استفاده از گوشی پزشکی به قلب شما گوش می‌دهد.

پزشک شما ممکن است از آزمایش‌هایی مانند موارد زیر استفاده کند:

• کاتتریزاسیون قلبی، که می‌تواند به عنوان درمان نیز باشد.
• عکس قفسه سینه.
• اکوکاردیوگرام (اکو).
• الکتروکاردیوگرام (EKG).
• آزمایش استرس ورزشی.
• MRI قلب و سی‌تی‌اسکن قلب.
• پالس اکسیمتری.
• اکوکاردیوگرام ترانس‌مری (TEE).

مدیریت و درمان

چگونه بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان درمان می‌شود؟

برخی از نقص‌های قلبی مادرزادی جزئی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اما شما هنوز هم به معاینات منظم قلب نیاز دارید تا مطمئن شوید که وضعیت‌تان بدتر نمی‌شود.

درمان ACHD بستگی به نوع و شدت بیماری دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروها: برخی از داروها می‌توانند به بهبود عملکرد قلب شما کمک کنند، از جمله:
• مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های کانال کلسیم.
• داروهای رقیق‌کننده خون.
• بتا بلاکرها.
• قرص‌های آب (دیورتیک‌ها).
• دستگاه‌های قلبی قابل کاشت: پزشک شما ممکن است دستگاهی برای کنترل ضربان قلب (پی‌ساز) یا اصلاح ضربان نامنظم (دستگاه شوک قلبی قابل کاشت یا ICD) قرار دهد.
• کاتتریزاسیون قلبی: در این روش، پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را از طریق یک رگ خونی در ناحیه کشاله ران وارد می‌کند و آن را به قلب هدایت می‌کند. این روش می‌تواند به ترمیم نقص‌های سپتوم دهلیزی کمک کند. همچنین ممکن است پزشک از کاتتری با یک بالن کوچک برای گشاد کردن شریان‌ها (آنژیوپلاستی) یا دریچه‌ها (والوتومی) استفاده کند.
• جراحی: جراح شما ممکن است جراحی دریچه قلبی برای ترمیم یا تعویض یک یا چند دریچه قلب شما انجام دهد. این می‌تواند جراحی قلب باز یا جراحی قلب کم‌تهاجمی باشد. جراح شما همچنین می‌تواند نقص‌های قلبی مادرزادی پیچیده‌تر را از طریق جراحی قلب اصلاح کند.
• پیوند قلب: افرادی که دچار بیماری قلبی مادرزادی تهدیدکننده زندگی هستند ممکن است به پیوند کامل قلب نیاز داشته باشند.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

اگر دچار بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان هستید، چه انتظاری باید داشته باشید؟

ACHD ممکن است به عوارضی منجر شود، از جمله:

• آریتمی.
• اندوکاردیت.
• نارسایی قلبی (نارسایی قلبی احتقانی).
• فشار خون ریوی.
• سکته.

خطر عوارض در صورتی که بیماری قلبی مادرزادی شما در دوران کودکی ترمیم یا درمان نشده باشد، بیشتر است.

زندگی با بیماری قلبی مادرزادی

چگونه می‌توانم از خودم در برابر بیماری قلبی مادرزادی مراقبت کنم؟

شما می‌توانید با:

• رعایت سبک زندگی سالم.
• اطلاع‌رسانی به تمام پزشکان و دندانپزشکان خود درباره ACHD.
• بازدید منظم از یک متخصص قلب که در زمینه ACHD تخصص دارد.
• مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از جراحی‌های پزشکی و دندانپزشکی، اگر پزشک قلب شما توصیه کند.
• مراقبت مناسب از دندان‌های خود و مراجعه منظم به دندانپزشک برای پیشگیری از عفونت‌ها.

اگر در نظر دارید باردار شوید، با پزشک خود صحبت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر هر یک از علائم نارسایی قلبی مانند:

• تنگی نفس.
• تورم در شکم یا پاهای پایین.
• خستگی غیرقابل توضیح.

را مشاهده کردید، فوراً با شماره 911 تماس بگیرید. همچنین، اگر هر گونه علائم جدید یا نگران‌کننده ACHD را تجربه کردید، به پزشک خود مراجعه کنید.

بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان (ACHD) به شرایطی اشاره دارد که بر ساختار قلب شما تأثیر می‌گذارد. این نقص‌های قلبی بر جریان خون شما تأثیر می‌گذارند. شما از بدو تولد دچار ACHD هستید و ممکن است خستگی، صدای غیرطبیعی قلب، تنگی نفس یا هیچ علامتی نداشته باشید. پزشک شما می‌تواند ACHD را با داروها، دستگاه‌های قابل کاشت و جراحی درمان کند. اگر دچار ACHD خفیف هستید، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. بدون توجه به شدت بیماری، باید برای معاینات منظم به متخصص قلب مراجعه کنید. بسیاری از افراد مبتلا به ACHD زندگی کامل و فعالی دارند.