علائم بیماری کرون چرا خوب نمیشن؟ کشف جدید محققان میشیگان

یه پژوهش نو درباره‌ی علت‌های ادامه‌دار موندن علائم بیماری کرون

تحقیقاتی که محققای دانشگاه میشیگان انجام دادن، شاید بتونه یه توضیحی ارائه بده در مورد اینکه چرا بعضی از بیماران کرون، حتی وقتی التهابی هم وجود نداره، باز هم علائم دارن. این پژوهش که نتایجش منتشر شده، اسمش هست «چرا علائم بیماری کرون ساکت نموندن: بررسی تأثیر میکروب‌های تولیدکننده‌ی سولفید و مسیرهای متابولیکی گوگرد» و تو مجله‌ی بیماری‌های التهابی روده چاپ شده.

حتی وقتی بیماری التهابی روده خاموشه، یعنی التهابی وجود نداره، تقریباً یه سوم از تمام بیمارا باز هم از علائم شکایت دارن. این مشکل مخصوصاً تو بیمارا کرون شایعه. سال گذشته یه مطالعه‌ی قبلی از همین تیم منتشر شد که میکروبیوم بیماران کرون خاموش که علائم مستمر داشتن رو با کسایی که هیچ علامتی نداشتن مقایسه کرده بود. تو بیمارایی که علائمشون ادامه داشت، محققان یه «افزایش قابل توجه» از باکتری‌های تولیدکننده‌ی گوگرد تو روده‌هاشون پیدا کردن.

این پژوهش جدید هم یه ارتباط احتمالی بین علائم ادامه‌دار و میکروب‌های سولفیدوژنیک و مسیرهای متابولیکی گوگرد برقرار کرد، چون هر دوشون تو مدفوع بیماران کرون خاموش که علائم داشتن، بیشتر بود. آلن لی، پزشک و استادیار پزشکی داخلی دانشگاه میشیگان و یکی از نویسنده‌های اصلی مقاله، می‌گه: «این کشف جالب بود، نه فقط به این خاطر که مطالعه‌ی قبلی ما رو تأیید می‌کرد، بلکه چون ما می‌دونیم این باکتری‌های تولیدکننده‌ی گوگرد می‌تونن هیدروژن سولفید تولید کنن که ممکنه روی عملکرد روده تأثیر منفی بذاره.»

تأثیر هیدروژن سولفید روی نفوذپذیری روده

هیدروژن سولفید می‌تونه روی نفوذپذیری روده تأثیر بذاره، یعنی روی عملکرد مانع روده که اجازه می‌ده مواد مغذی عبور کنن و در عین حال سموم رو بیرون نگه دارن. از دست رفتن عملکرد طبیعی مانع روده گاهی وقتا به عنوان “روده نشت‌دار” شناخته می‌شه. همچنین، هیدروژن سولفید می‌تونه باعث افزایش حساسیت احشایی بشه.

نظریه‌های اولیه درباره‌ی تغییرات نفوذپذیری روده

یکی از نظریه‌های اولیه در مورد علت تغییرات نفوذپذیری روده تو بیماران کرون خاموش، التهاب زیر بالینی‌ای بود که تشخیصش سخت بود. اما علائم تو بیمارایی که هم به بهبودی عمیق از بیماری التهابی روده رسیده بودن و هم تو اونایی که بهبودی نداشتن، همچنان ادامه داشت. همین موضوع، محققارو به بررسی میکروبیوم روده برای پیدا کردن توضیحات دیگه سوق داد.

یافته‌های مطالعه

این پژوهش نشون داد که تو 39 بیمار کرون خاموش با علائم، متابولوم مدفوع «به طور قابل توجهی فرق داشت» با 274 بیمار کرون خاموش بدون علامت. ادامه‌ی علائم تو بیماران کرون خاموش هنوز یه چالش برای درمان کلی این بیماریه. درسته که خیلی از بیمارا سعی می‌کنن به بهبودی از التهاب برسن، ولی علائم باقیمونده تأثیر زیادی روی کیفیت زندگی شون داره.

هزینه‌های پزشکی و تأثیر روی کیفیت زندگی

این مقاله هم‌چنین اشاره می‌کنه که بیماران با علائم مستمر، با هزینه‌های پزشکی بیشتر و خطر بالاتری برای استفاده از اپیوئیدها مواجه‌ان. لی می‌گه: «ما این مشکل کیفیت زندگی رو تو بیماران خودمون دیدیم. اگر به بار علائم در بیماران کرون خاموش با علائم مستمر نگاه کنین، واقعاً خیلی شبیه بیماران کرون فعال هستش.»

تحقیقات آینده

موضوعات تحقیقاتی آینده، شامل یه مطالعه‌ی هم‌گروهی مستقله برای تأیید ارتباط بین باکتری‌های تولیدکننده‌ی گوگرد و کرون خاموش هستش. محققان هم‌چنین یه مطالعه‌ی آزمایشی رو شروع کردن تا تأثیر رژیم غذایی کم‌گوگرد رو برای بیماران کرون با علائم مستمر مشخص کنن.

“`