تأثیرات-احساسات-گوارش

تأثیرات احساسات بر دستگاه گوارش و درمان‌های جدید

بسیاری از ما تأثیرات حالات روحی و عاطفی را بر روی دستگاه گوارش خود تجربه کرده‌ایم؛ از «پروانه‌ها» در معده ناشی از اضطراب گرفته تا کاهش اشتها در زمان‌هایی که احساس ناراحتی می‌کنیم. یک مطالعه جدید در حیوانات نشان می‌دهد که هدف‌گذاری داروهای ضدافسردگی به سلول‌های روده می‌تواند نه تنها درمان مؤثری برای اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب باشد، بلکه ممکن است عوارض جانبی شناختی، گوارشی و رفتاری کمتری برای بیماران و فرزندانشان نسبت به درمان‌های کنونی ایجاد کند.

مارک آنسورگ، استاد همکار نوروبیولوژی بالینی در دانشگاه کلمبیا و یکی از سرپرستان این مطالعه، می‌گوید: “داروهای ضدافسردگی مانند پروزاک و زولفت که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند، درمان‌های اولیه مهمی هستند و به بسیاری از بیماران کمک می‌کنند، اما گاهی اوقات عوارض جانبی دارند که بیماران نمی‌توانند تحمل کنند. مطالعه ما نشان می‌دهد که محدود کردن این داروها به تعامل با سلول‌های روده می‌تواند از بروز این مشکلات جلوگیری کند.” او این مطالعه را با کارا مارگولیس، مدیر مرکز تحقیقات درد NYU و استاد همکار پاتوبیولوژی مولکولی در دانشکده دندانپزشکی NYU، انجام داده است.

برای مادران باردار، داروهای ضدافسردگی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند (که به آن‌ها مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRIs گفته می‌شود) مشکلات خاصی ایجاد می‌کنند، زیرا این داروها از جفت عبور کرده و با مشکلات خلقی، شناختی و گوارشی در دوران کودکی مرتبط هستند. آنسورگ می‌گوید: “اما عدم درمان افسردگی یک فرد باردار نیز خطراتی برای فرزندانش به همراه دارد. یک SSRI که به‌طور انتخابی سروتونین را در روده افزایش می‌دهد، می‌تواند گزینه بهتری باشد.”

عملکرد داروهای ضدافسردگی SSRI

برای بیش از 30 سال، SSRIs به عنوان درمان‌های دارویی اولیه برای اضطراب و افسردگی شناخته شده‌اند. این داروها همچنین به‌طور معمول برای درمان مشکلات گوارشی که به‌طور همزمان با این اختلالات خلقی رخ می‌دهند، تجویز می‌شوند. SSRIs سیگنال‌دهی سروتونین را تقویت می‌کنند و اثرات این داروها بر خلق و خو به افزایش سیگنال‌دهی سروتونین در مغز نسبت داده می‌شود، جایی که سروتونین به انتقال پیام‌ها کمک می‌کند. سروتونین همچنین در خارج از مغز، عمدتاً در سلول‌هایی که روده‌ها را پوشش می‌دهند، تولید می‌شود. مارگولیس، که همچنین استاد همکار اطفال و زیست‌شناسی سلولی در دانشکده پزشکی گروسمن NYU است، می‌گوید: “در واقع، 90 درصد سروتونین بدن ما در روده است.” بنابراین، SSRIs سیگنال‌دهی سروتونین را نه تنها در مغز بلکه همچنین در روده افزایش می‌دهند و این احتمال را به وجود می‌آورند که افزایش سیگنال‌دهی سروتونین در روده ممکن است بر ارتباط روده و مغز و در نهایت بر خلق و خو تأثیر بگذارد.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری از یک آزمایشگاه پزشکی با محققان که در حال بررسی تعاملات بین مغز و روده و سیگنال‌دهی سروتونین هستند.
تحقیقات نوین در زمینه تأثیرات حالات روحی بر دستگاه گوارش و درمان‌های دارویی.

محققان این احتمال را در موش‌ها با استفاده از ترکیبی از مهندسی ژنتیک، جراحی و داروها آزمایش کردند.

افزایش سروتونین روده‌ای و کاهش اضطراب و رفتارهای افسردگی در موش‌ها

برای بررسی اینکه آیا هدف‌گذاری سروتونین در روده می‌تواند بر خلق و خو تأثیر بگذارد، محققان موش‌هایی را مهندسی کردند تا سیگنال‌دهی سروتونین در روده را تقویت کنند. این کار به‌گونه‌ای انجام شد که مشابه یک داروی SSRI (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) باشد که به‌طور انتخابی به روده منتقل می‌شود. نتایج نشان داد که حیواناتی که سیگنال‌دهی سروتونین در روده‌شان افزایش یافته بود، رفتارهای اضطرابی و افسردگی کمتری نسبت به هم‌نسل‌های خود که تحت تأثیر قرار نگرفته بودند، نشان دادند.

این نتایج نشان می‌دهد که SSRIs می‌توانند اثرات درمانی خود را با کار کردن به‌طور مستقیم در روده تولید کنند، آنسورگه می‌گوید. همچنین این حیوانات هیچ‌یک از عوارض جانبی شناختی یا گوارشی که معمولاً در بیماران تحت درمان با SSRIs یا در موش‌هایی که سیگنال‌دهی سروتونین در تمام بدنشان افزایش یافته است، مشاهده می‌شود، را نشان ندادند. آنسورگه ادامه می‌دهد: «بر اساس آنچه که ما درباره تعاملات بین مغز و روده می‌دانیم، انتظار داشتیم تأثیری مشاهده کنیم. اما دیدن اینکه سیگنال‌دهی تقویت‌شده سروتونین در اپی‌تلیوم روده چنین اثرات ضدافسردگی و کاهش‌دهنده اضطراب قوی‌ای بدون عوارض جانبی قابل توجه تولید می‌کند، حتی برای ما هم شگفت‌انگیز بود.»

تصویری از یک موش در آزمایشگاه که سیگنال‌دهی سروتونین در روده آن تقویت شده و رفتار آرام آن نشان‌دهنده کاهش اضطراب و افسردگی است.
موش‌ها نشان‌دهنده اثرات مثبت افزایش سیگنال‌دهی سروتونین در روده بر رفتارهای اضطراب و افسردگی.

مارگولیس اضافه می‌کند: «ممکن است مزیتی در هدف‌گذاری داروهای ضدافسردگی به‌طور انتخابی به اپی‌تلیوم روده وجود داشته باشد. درمان سیستمیک ممکن است برای به‌دست آوردن مزایای داروها ضروری نباشد.»

نقش عصب واگ در اثرات ضدافسردگی و کاهش‌دهنده اضطراب

محققان همچنین دریافتند که عصب واگ برای اثرات ضدافسردگی و کاهش‌دهنده اضطراب در روده ضروری است. عصب واگ مدت‌هاست که به‌خاطر نقش حیاتی‌اش در ارتباط بین مغز و روده شناخته شده، اما عمدتاً به‌عنوان ارتباطی از مغز به روده. در این مطالعه، محققان دریافتند که سیگنال‌دهی عصب واگ از روده به مغز نیز حیاتی است.

گزینه‌ای بهتر برای درمان افسردگی در دوران بارداری؟

درمان با SSRIs در دوران بارداری چالش‌هایی به همراه دارد، زیرا برخی مطالعات نشان داده‌اند که قرار گرفتن در معرض این داروها در رحم ممکن است بر توسعه خلق و خو، رفتار و شناخت در دوران کودکی تأثیر منفی بگذارد. تحقیقات قبلی آنسورگه در حیوانات نتایج مشابهی را نشان داده و تغییرات رفتاری در فرزندان را که تنها به‌طور مختصر در معرض SSRIs قرار گرفته بودند، شناسایی کرده است.

تصویری از یک زن باردار نشسته در یک اتاق گرم و دلنشین، در حال مطالعه کتابی درباره درمان‌های سلامت روان.
مادران باردار با چالش‌های درمان افسردگی روبه‌رو هستند و این تصویر نشان‌دهنده اهمیت توجه به سلامت روان آن‌هاست.

مطالعه جدید به شواهدی اضافه می‌کند که نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض داروهای ضدافسردگی هدف‌گذاری‌شده به سمت سروتونین در رحم تأثیرات منفی بر روی کودکان دارد. محققان بیش از ۴۰۰ مادر و نوزاد را بررسی کردند و دریافتند که کودکانی که در معرض چنین داروهایی قرار گرفته بودند، سه برابر بیشتر احتمال دارد که در سال اول زندگی خود دچار یبوست شوند.

آنسورگه و مارگولیس هشدار می‌دهند که افرادی که در حال حاضر در دوران بارداری از SSRIs استفاده می‌کنند، نباید بر اساس این یافته‌ها و سایر نتایج، درمان خود را متوقف کنند. آنسورگه می‌گوید: «افسردگی و اضطراب مادر می‌تواند تأثیرات نامطلوب زیادی بر توسعه جنین و کودک داشته باشد و بنابراین باید به‌طور مناسب درمان و تحت نظر قرار گیرد تا به نفع هر دو، مادر و کودک باشد.»

محققان در حال حاضر در حال کار بر روی توسعه یک SSRI انتخابی هستند که به روده هدف‌گذاری شده و می‌تواند گزینه بهتری برای درمان افسردگی و اضطرابی، به‌ویژه در زنان باردار باشد. آنسورگه می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ممکن است بتوانیم افسردگی یا اضطراب مادر را به‌طور مؤثر درمان کنیم بدون اینکه کودک را در معرض خطر قرار دهیم، و ما در حال کار بر روی فناوری تحویل دارو هستیم که امیدواریم به ما در دستیابی به این هدف کمک کند.»

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *