آیا توربین‌های بادی صدف‌ها را مسموم می‌کنند؟ تحقیق جدید نگران‌کننده است

اثرات ذرات حاصل از پره‌های توربین بادی بر صدف‌های آبی

بعد از سال‌ها کار در شرایط جوی سخت، پره‌های توربین‌های بادی دریایی خراب و فرسوده می‌شن. این باعث میشه که مقدار قابل توجهی ذرات توی محیط پخش بشن. یه گروه از محققین، که مؤسسه آلفرد وگنر رهبریشون رو به عهده داره، دارن بررسی می‌کنن که این ذرات چه تأثیری روی صدف‌های آبی دارن. این نوع صدف‌ها، برای استفاده توی مزارع بادی آبی و پرورش آبزیان هم مورد توجه قرار گرفتن.

تو این آزمایش، صدف‌ها فلزاتی که توی روکش پره‌های توربین هست رو جذب کردن. این چیزیه که تیم تحقیقاتی توی مقاله‌ای که اخیراً توی مجله Science of the Total Environment منتشر کردن، توضیح دادن. توی این مطالعه، اونا همچنین تأثیرات احتمالی فیزیولوژیکی رو هم بررسی کردن. تو یه آزمایش آزمایشی توی آزمایشگاه، محققین اثرات احتمالی ذرات ناشی از پره‌های توربین رو بر فیزیولوژی صدف‌های آبی بررسی کردن. برای این کار، مواد پره‌ها رو اون‌قدر ریز کردن که صدف‌ها بتونن قورتشون بدن.

دکتر گیزلا لانیگ، که سرپرست این پروژه و متخصص فیزیولوژی محیط زیست در مؤسسه آلفرد وگنر (شاخه تحقیقات قطبی و دریایی) یا AWI هست، توضیح می‌ده: «ما صدف‌ها رو در معرض غلظت‌های مختلفی از ذرات قرار دادیم و بعد از مدتی، ازشون نمونه‌برداری کردیم.» علاوه بر این، محققین اندازه‌گیری‌های فیزیولوژیکی رو انجام دادن تا تغییرات توی متابولیسم این موجودات رو شناسایی کنن. نمونه‌های بافتی از صدف‌ها بعدش توی آزمایشگاه‌های مرکز هلمولتس هیرئون، برای بررسی عناصر غیرآلی، مخصوصاً فلزات، آزمایش شدن.

دکتر داریا بدولینا، که متخصص فیزیولوژی محیط زیست و دانشجوی فوق دکترا توی AWI هست، گزارش می‌ده: «آزمایش ما یه سناریوی بدترین حالت بود که توش صدف‌های آبی حداکثر تا 14 روز، توی غلظت‌های بالای ذرات قرار می‌گرفتن. صدف‌ها جذب متوسط تا قابل توجهی از فلزات، به خصوص باریم و کروم، رو نشون دادن.» اون همچنین اضافه کرد: «درمورد بررسی‌های فیزیولوژیکی، نتیجه‌ی مشخصی به دست نیومد.»

تأثیر تغییرات متابولیکی بر صدف‌ها

نتایج مربوط به تغییرات متابولیکی توی صدف‌ها، اثرات احتمالی کوتاه‌مدتی رو روی سیستم عصبی-غددی و متابولیسم آمینواسیدها نشون می‌ده. بنابراین، انجام مطالعات بیشتر، به‌ویژه در مورد اثرات بلندمدت روی صدف‌ها، خیلی لازمه.

علاوه بر مؤسسه‌ی AWI و Hereon، این مطالعه شامل همکاری محققین از مؤسسه فرآیندهای انرژی بادی (IWES) هم می‌شه، که مواد مربوط به پره‌های روتور رو تأمین کردن و تخصصشون رو در مورد میزان مواد فرسوده به اشتراک گذاشتن. نتایج نشون می‌ده که مزارع بادی دریایی یه بار جدید انسانی برای محیط زیست دریایی محسوب می‌شن: طبق این مطالعه، انتشار ذرات پلیمری از پره‌های روتور، که ناشی از فرسایش و خراب شدن سطحی پوشش‌ها و مواد اصلی پره‌هاست، نباید نادیده گرفته بشه.

گونه‌های صدف مثل صدف آبی که اینجا مورد مطالعه قرار گرفتن، نقش مهمی توی اکوسیستم‌های ساحلی دارن. بسترهای صدف به عنوان زیستگاه و محل تخم‌گذاری برای انواع مختلف موجودات دریایی عمل می‌کنن، تنوع زیستی رو زیاد می‌کنن و با توجه به نقش این موجودات به عنوان فیلترکننده، کیفیت آب رو حفظ می‌کنن. میکروپلاستیک‌ها و آلاینده‌ها می‌تونن توی بافت‌های این موجودات جمع بشن.

جیلا لانیگ توضیح می‌ده: «در مورد استفاده چندگانه از مزارع بادی دریایی برای پرورش صدف‌ها به منظور مصرف انسانی، لازمه تحقیقات جامع که هم آزمایش‌های کنترل‌شده توی آزمایشگاه و هم کارهای میدانی رو شامل بشه انجام بشه تا اثرات احتمالی روی سلامت انسان، با اطمینان رد بشه.» با این حال، اون اضافه می‌کنه که مطالعه‌ی فعلی، تصویر کاملی از خطرات احتمالی که مزارع بادی دریایی برای محیط زیست دریایی دارن، ارائه نمی‌ده. این موضوع به مطالعات گسترده‌ی کوتاه‌مدت و بلندمدت، در کنار یه رویکرد یکپارچه که پارامترها رو تو سطوح بیولوژیکی و مراحل مختلف زندگی ارزیابی کنه، نیاز داره.

با توجه به گسترش ضروری و مطلوب منابع انرژی تجدیدپذیر و استفاده‌ی چندگانه از مزارع بادی دریایی برای پرورش آبزیان، این نوع تحقیقات خیلی مهمه.