آزمایشِ تکان‌دهنده: ذراتِ توربین‌های بادی، صدف‌های آبی را مسموم می‌کنند؟

بررسی‌های تازه درباره‌ی اثر ذرات حاصل از پره‌های چرخان بر صدف‌های آبی

پس از سال‌ها کار در شرایط سخت جوی، پره‌هایِ روتور نیروگاه‌های بادی دریایی دچار آسیب و فرسودگی سطحی می‌شوند که در نتیجه‌ی آن ذرات آلوده‌کننده زیادی وارد محیط زیست می‌گردد. گروهی از پژوهشگران به سرپرستیِ مؤسسه آلفرد وگنر، در حال حاضر به بررسی تأثیرات این ذرات بر روی صدف‌های آبی پرداخته‌اند؛ این نوع صدف به عنوان یکی از گزینه‌های چندمنظوره جهت استفاده از این نیروگاه‌ها در پرورش آبزیان در نظر گرفته می‌شود.

در این آزمایش‌ها، صدف‌ها فلزات موجود در پوشش‌های پره‌ها را جذب کردند، همانطور که این گروه در مقاله‌ای که به تازگی در نشریه‌ی “علم محیط زیست کلی” منتشر شده، شرح داده‌اند. در این مطالعه، آن‌ها همچنین به بررسی تأثیرات احتمالی فیزیولوژیکی پرداختند. در یک آزمایشگاه، محققان به دنبال بررسی تأثیرات احتمالیِ ذرات پره‌های روتور بر عملکرد صدف‌ها بودند. برای این کار، موادِ به‌دست‌آمده از این پره‌ها آنقدر خُرد شده بودند که صدف‌ها بتوانند آن‌ها را ببلعند.

دکتر گیزلا لانیگ، سرپرست این طرح پژوهشی و متخصص اکو-فیزیولوژی در مؤسسه آلفرد وگنر، مرکز تحقیقات قطبی و دریایی هلمولتس (AWI) می‌گوید: “ما صدف‌ها را در معرض غلظت‌های مختلف ذرات قرار دادیم و پس از زمان‌های مشخص، نمونه‌برداری کردیم.” افزون بر این، محققان اندازه گیری‌های فیزیولوژیکی را انجام دادند تا تغییرات متابولیکی در این موجودات را شناسایی کنند. نمونه‌های بافتی از صدف‌ها، سپس در آزمایشگاه‌های مرکز هلمولتس هیرئون برای مواد غیرآلی، به‌ویژه فلزات، مورد آزمایش قرار گرفتند.

دکتر داریا بدولینا، اکو-فیزیولوژیست و دانشجوی فوق دکترا در AWI، توضیح می‌دهد: “آزمایش ما یک سناریوی بدترین حالت ممکن بود، جایی که صدف‌های آبی به مدت 14 روز پیاپی در معرض غلظت‌های بالای ذرات قرار گرفتند. صدف‌ها جذب متوسط تا قابل توجهی از فلزات، به ویژه باریم و کروم، را نشان دادند.” او ادامه میدهد: “در مورد بررسی‌های فیزیولوژیکی، نتیجه‌ی مشخصی مشاهده نشد.”

تاثیرات تغییرات متابولیک روی صدف‌ها

یافته‌ها در مورد تغییرات متابولیک در صدف‌ها، حاکی از اثرات احتمالیِ کوتاه مدت بر دستگاه عصبی-غددی و سوخت و ساز (متابولیسم) اسیدهای آمینه آن‌ها است. بنابراین، انجام تحقیقات بیشتر، به‌ویژه در مورد تاثیراتِ بلندمدت بر صدف‌ها، بسیار ضروری به نظر می‌رسد.

علاوه بر مؤسسه AWI و Hereon، این مطالعه شامل همکاریِ محققان مؤسسه فرانهوفر برای سیستم‌های انرژی بادی (IWES) نیز می‌شود که مواد مربوط به تیغه‌های روتور را تأمین کرده و تخصص خود را در مورد مقدار مواد فرسوده و آسیب دیده، درمیان گذاشته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که نیروگاه‌های بادی دریایی به عنوان یک بارِ زیست‌محیطی جدید برای محیط زیست دریایی به حساب می‌آیند. بر اساس این مطالعه، انتشار ذرات پلیمری از تیغه‌های روتور که ناشی از تخریب و فرسایش سطح پوشش‌ها و هسته‌ی تیغه‌ها است، نباید نادیده گرفته شود.

گونه‌های صدف، مانند صدف آبی مورد مطالعه در این تحقیق، نقش کلیدی در اکوسیستم‌های ساحلی دارند. بسترِ صدف‌ها به عنوان زیستگاه و محل تخم‌گذاری برای انواع مختلف جانوران دریایی عمل می‌کنند، تنوع زیستی را افزایش می‌دهند و با توجه به نقش این جانوران به عنوان فیلترکننده، کیفیت آب را حفظ می‌کنند. میکروپلاستیک‌ها و آلاینده‌ها می‌توانند در بافت‌های این جانوران جمع شوند.

گزیلا لانیگ توضیح می‌دهد: “با توجه به استفاده‌ی چندمنظوره از نیروگاه‌های بادی دریایی برای پرورش صدف‌ها به منظور مصرف انسانی، تحقیقات جامعی که ترکیبی از آزمایش‌های کنترل‌شده در آزمایشگاه و کارهای میدانی باشد، شدیدا ضروری است تا اثرات احتمالی بر سلامت انسان به‌طور قطعی رد شود.” با این حال، او اضافه می‌کند که مطالعه‌ی فعلی، به هیچ‌وجه تصویر جامع و قابل اعتمادی از خطرات بالقوه‌ای که مزارع بادیِ دریایی برای محیط زیست دریایی ایجاد می‌کنند، ارائه نمی‌دهد. این امر نیاز به مطالعات گسترده‌ی کوتاه‌مدت و بلندمدت دارد، همراه با رویکردی یکپارچه که پارامترها را در سطوح بیولوژیکی گوناگون و مراحل گوناگونِ زندگی بررسی کند.

با در نظر داشتن گسترش ضروری و مطلوب منابع انرژی تجدیدپذیر و استفاده‌ی چندمنظوره از نیروگاه‌های بادی دریایی برای آبزی‌پروری، این نوع تحقیقات بسیار حیاتی و ضروری است.