تحقیقات: اخراج‌ از مدرسه، مسیر افسردگی مادام‌العمر

تأثیر تعلیق و اخراج دانش‌آموزان بر سلامت روان

هر سال تقریباً ۵ میلیون کودک در ایالات متحده از مدرسه تعلیق یا اخراج می‌شوند. تحقیقات جدیدی از دانشگاه آرکانزاس نشان می‌دهد که این نوع تنبیه در مدارس می‌تواند منجر به افزایش نرخ افسردگی در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی شود. این یافته‌ها در آخرین شماره مجله Advances in Life Course Research منتشر شده است. این مطالعه شواهد تجربی را برای پیشنهادات قبلی محققان فراهم می‌کند که تعلیق و اخراج از مدرسه می‌تواند تأثیرات بلندمدت بر سلامت روان داشته باشد.

به دنبال سیاست‌های عدم تحمل، تعلیق و اخراج از مدارس از دهه ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ تقریباً ۵۰ درصد افزایش یافته است. تنبیه‌های انحصاری که در گذشته تنها برای رفتارهای خشونت‌آمیز، استفاده یا نگهداری مواد مخدر اعمال می‌شد، به طور فزاینده‌ای برای رفتارهای کمتر جدی نیز به کار گرفته می‌شود. الکسی آنگتون، نویسنده اصلی و استادیار جامعه‌شناسی و جرم‌شناسی در دانشگاه آرکانزاس، گفت: “این تنبیه‌ها از رفتارهای بسیار واضح و مشکل‌ساز به سمت مسائلی مانند بی‌احترامی یا نافرمانی تغییر کرده است.”

در ایالات متحده، شش از هر ۱۰ مدرسه هنوز از تنبیه‌های انحصاری استفاده می‌کنند، حتی اگر محققان درباره اثربخشی آن سوال کرده باشند. پسران، جوانان با وضعیت اقتصادی نامناسب و دانش‌آموزان سیاه‌پوست، لاتین‌تبار و بومی آمریکایی بیشتر از دیگران تعلیق و اخراج می‌شوند. با استفاده از مطالعه ملی طولی سلامت نوجوانان تا بزرگسالی (Add Health)، که مطالعه‌ای جاری بر روی ۲۰,۰۰۰ نفر است که در اواسط دهه ۱۹۹۰ نوجوان بودند، آنگتون و همکارانش توانستند پیگیری کنند که چقدر دانش‌آموزانی که تعلیق یا اخراج شده‌اند، در آینده افسردگی را گزارش کرده‌اند.

تأثیر تعلیق و اخراج بر سلامت روان نوجوانان

تحقیقات نشان می‌دهد که نوجوانانی که تعلیق یا اخراج شده‌اند، علائم افسردگی “به‌طور قابل توجهی بالاتری” را نشان می‌دهند. نرخ‌های خودگزارش‌شده افسردگی این گروه در اواخر نوجوانی و اوایل بیست‌سالگی کمی کاهش یافت، اما دوباره با رسیدن به اوایل سی‌سالگی افزایش پیدا کرد. این اطلاعات از آخرین داده‌های موجود در نظرسنجی Add Health به‌دست آمده است. محققان ثابت کرده‌اند که مواجهه زودهنگام با استرس می‌تواند منجر به مشکلات جسمی یا روانی در بزرگسالی شود. با این حال، بیشتر این تحقیقات بر تجربیات منفی دوران کودکی در خانه، مانند آزار جسمی یا مصرف مواد توسط والدین، متمرکز بوده است.

مایکل نیو، نویسنده همکار و استاد جامعه‌شناسی و جرم‌شناسی دانشگاه آرکانزاس، و مدیر آزمایشگاه برابری و دسترسی به سلامت آرکانزاس، گفت: “ما اطلاعات بسیار کمی درباره اینکه چگونه این استرس‌ها در مدرسه بر نتایج سلامت جسمی و روانی درازمدت تأثیر می‌گذارند، داریم. بنابراین، این واقعاً یک خط تحقیقاتی کاملاً جدید است.”

مطالعه دیگری که نیو اوایل امسال در نشریه Socius منتشر کرد، نشان داد که دانش‌آموزانی که تعلیق یا اخراج شده‌اند، از نوجوانی تا میانسالی، سلامت جسمی ضعیف‌تری را گزارش کرده‌اند. آنگتون گفت: “به‌طور کلی، ما قطعاً به اصلاح انضباط نیاز داریم. چه اقداماتی می‌توانیم انجام دهیم تا تأثیرات تعلیق و اخراج را در آینده کاهش دهیم؟”

شاون موریموتو، استاد جامعه‌شناسی و جرم‌شناسی دانشگاه آرکانزاس و معاون دانشکده هنرها و علوم فولبرایت، و کازومی تسوچیا، استاد کمکی بهداشت عمومی در دانشگاه تورنتو، نیز از نویسندگان این مقاله بودند.