تاثیر شگفت‌انگیز تحصیلات بر حافظه و زوال عقل: یافته‌های جدید

رد پای سیاست‌های دیروز بر ذهن و آینده: تحصیلات و تقویت حافظه

مطالعه‌ای که به همت پژوهشگران دانشگاه راتگر انجام شده، نشان می‌دهد که سیاست‌های تاریخی نه تنها بر مسیر تحصیلات تأثیر می‌گذارند، بلکه منافعی ماندگار برای حافظه در سال‌های آتی زندگی و کاهش احتمال ابتلا به زوال عقل نیز دارند. در این تحقیق که در مجله‌ی “اپیدمیولوژی” منتشر شده، تغییرات در طول سال‌های تحصیل افراد، بر اساس دگرگونی‌ها در الزامات آموزشی ایالت‌ها، با نتایج عملکرد شناختی ساکنان در دهه‌های بعد مقایسه شده است.

مین هی کیم، از اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات خدمات بهداشتی در دانشگاه راتگر و نویسنده‌ی اصلی این پژوهش، می‌گوید: “سیاست‌هایی که در جهت افزایش کمیت یا کیفیت آموزش گام برمی‌دارند، احتمالاً پیامدهای مثبت و بلندمدتی بر عملکردهای شناختی خواهند داشت.”

پژوهشگران دریافتند که تحصیلات می‌تواند پیش‌بینی‌کننده‌ی عملکرد بهتر شناختی، تقویت حافظه، افزایش امید به زندگی و به تأخیر انداختن شروع بیماری آلزایمر یا زوال عقل باشد. اگرچه شواهدی در گذشته وجود داشت که قوانین مربوط به الزامات تحصیلی بر عملکردهای ادراکی افراد مسن تاثیرگذار است، اما هنوز هم خلاءهایی در تحقیقات بی‌طرفانه وجود داشت. به طور مثال، در تحقیقات پیشین، مطالعاتی که بر روی بزرگسالان سفیدپوست و سیاه‌پوست انجام شده بود، این دو گروه را در یک دسته‌بندی قرار داده بودند، در حالی که الزامات آموزشی در طول تاریخ برای کودکان سیاه‌پوست در ایالات متحده به شکل یکسانی اعمال نشده است.

تحقیقات جدید در مورد تأثیر آموزش بر عملکرد شناختی بزرگسالان سیاه‌پوست و سفیدپوست

کیم، در دوره‌ی پسادکتری خود در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، بین سال‌های 2022 تا 2024، رهبری گروهی از محققان را بر عهده داشت که داده‌های جمع‌آوری‌شده از بیش از 20،000 بزرگسال سیاه‌پوست و سفیدپوست را مورد بررسی قرار دادند و همچنین سیاست‌های آموزشی ایالت‌ها را ارزیابی کردند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که افزایش سال‌های تحصیل، به سبب وجود قوانین تحصیل اجباری و سیاست‌های مرتبط با کیفیت آموزش، با بهبود عملکرد شناختی در سنین بالاتر (از جمله بهبود حافظه و توانایی کلامی) ارتباط مستقیم دارد. این عوامل از جمله عوامل اصلی تعیین‌کننده‌ی خطر ابتلا به زوال عقل هستند.

محققان تأثیر منحصر به فرد آموزش را بر بزرگسالان سیاه‌پوست با توجه به سیاست‌ها و فرصت‌های آموزشی پیشین مورد بررسی قرار دادند. نسل‌های کنونی بزرگسالان سیاه‌پوست، در میان نابرابری‌های بسیار، از سیستمی آموزشی بهره‌مند شدند که تحت تأثیر جدایی نژادی و تبعیض نژادی قرار داشت. کیم، که استادیار دانشکده پرستاری دانشگاه راتگرز است، می‌گوید: “سرمایه‌گذاری در آموزش برای رسیدن به برابری در سلامت، امری حیاتی است.” او اضافه می‌کند: “آموزش مزایای مشابهی برای عملکردهای شناختی در سنین بالا در میان گروه‌های نژادی مختلف فراهم می‌کند، اما تأثیر بالقوه‌ی بهبود دسترسی به آموزش و ارتقای کیفیت آن، احتمالاً برای آمریکایی‌های سیاه‌پوست بیشتر خواهد بود، زیرا درصد بالاتری از این جمعیت با محدودیت منابع آموزشی مواجه هستند.”

کیم همچنین اشاره کرد که این تحقیق، یافته‌های پیشین را تأیید می‌کند که نشان می‌دهد زندگی در ایالت‌هایی با آموزش با کیفیت بالا در دوران کودکی، با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل در سنین بالاتر ارتباط دارد. از جمله‌ی نویسندگان همکار این تحقیق، محققانی از دانشگاه ایالت مونتکلیر، کایزر پرماننت نورت‌وست، دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی.اچ. چان، دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه مریلند، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه آلاباما در بیرمنگهام و دانشگاه بوستون هستند.