زبان مادری در خانواده‌های دو‌زبانه: تاثیرات دو‌برابر!

تحقیقات جدید: تأثیر دوبرابری مادران بر Exposure زبانی

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مادران تأثیر دو برابری بر Exposure زبانی دارند و این موضوع به چالش مشاوره‌های سنتی والدین می‌پردازد. والدینی که امیدوارند فرزندان دو زبانه‌ای پرورش دهند، به طور سنتی به پیروی از رویکرد «یک والد-یک زبان» توصیه می‌شدند. اما یک مطالعه اخیر از دانشگاه کونکوردیا نشان می‌دهد که خانواده‌های دو زبانه در مونترال مسیر خاص خود را دنبال می‌کنند و مادران تأثیر زیادی بر Exposure زبانی کودکان دارند.

این مطالعه نشان داد که به جای پیروی از رویکرد «یک والد-یک زبان»، در خانواده‌های مونترالی، بیشتر رایج است که هر دو والد به هر دو زبان با کودکان خود صحبت کنند. آندریا ساندِر-مونتان، دانشجوی دکتری در آزمایشگاه تحقیقات نوزادان کونکوردیا و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: “این برای ما منطقی بود، زیرا در مونترال بزرگسالان زیادی وجود دارند که به طور فعال دو زبانه هستند.” او همچنین اضافه می‌کند: “این نشان می‌دهد که خانواده‌ها از رویکردهایی استفاده می‌کنند که با آن‌ها راحت هستند، با وجود مشاوره‌های سنتی که به والدین درباره پرورش کودکان دو زبانه داده می‌شود.”

محققان پرسشنامه‌هایی را که توسط صدها خانواده بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ در مطالعات آزمایشگاه شرکت کرده بودند، تحلیل کردند. آن‌ها چهار استراتژی اصلی را شناسایی کردند: «یک والد-یک زبان»، «هر دو والد دو زبانه»، «یک والد دو زبانه» (که در آن یک والد از هر دو زبان استفاده می‌کند و دیگری از یک زبان) و «یک زبان در خانه» (که در آن یک زبان در خانه و زبان دیگر در خارج از خانه، مانند مهدکودک، استفاده می‌شود).

کریستا بایرز-هاینلین، استاد در دپارتمان روانشناسی و نویسنده ناظر این مطالعه، توضیح می‌دهد: “ما دریافتیم که هیچ‌یک از این استراتژی‌ها اطلاعات زیادی درباره آنچه کودکان در خانه واقعاً می‌شنوند، به ما نمی‌دهد. ارتباط بسیار کمی بین استراتژی‌های استفاده شده و میزان Exposure به هر یک از زبان‌ها وجود داشت.”

روش جدیدی برای صحبت درباره انتقال زبان‌ها

این بدان معناست که هیچ استراتژی واحدی نمی‌تواند به عنوان “بهترین” روش برای پرورش کودک دو زبانه شناسایی شود.

تأثیر مادران بر یادگیری زبان در خانواده‌های دو زبانه

اما زمانی که محققان به بررسی استفاده از زبان والدین به‌طور جداگانه پرداختند، به نتیجه‌ای غیرمنتظره و شگفت‌انگیز رسیدند: مادران تا دو برابر بیشتر از پدران بر برایشان تأثیر دارند. «در یک خانواده معمولی، اگر مادر فقط به زبان فرانسوی صحبت کند، کودک به‌طور قابل توجهی زبان فرانسوی را خواهد شنید. اما اگر پدر تنها کسی باشد که به زبان فرانسوی صحبت می‌کند، کودک به مراتب کمتر این زبان را خواهد شنید»، می‌گوید بایرز-هاینلین.

تأثیر مادران به‌ویژه در خانواده‌های دارای زبان میراثی مشخص بود. در میان یک زیرگروه از 60 خانواده از نزدیک به 300 خانواده‌ای که در خانه از یک زبان اجتماعی (یا انگلیسی یا فرانسوی) و یک زبان میراثی استفاده می‌کردند، معمولاً مادران بودند که زبان میراثی را منتقل می‌کردند، حتی اگر هر دو والد به زبان میراثی صحبت می‌کردند. «ما فکر می‌کنیم این ممکن است به این دلیل باشد که مادران هنوز زمان بیشتری را در خانه نسبت به پدران می‌گذرانند. همچنین ممکن است عوامل فرهنگی در این موضوع نقش داشته باشند، جایی که مادران احساس می‌کنند مسئولیت انتقال زبان بر عهده آن‌هاست»، اضافه می‌کند ساندر-مونتان.

«این موضوع به یک روش جدید برای صحبت درباره انتقال زبان‌ها اشاره دارد»، می‌گوید بایرز-هاینلین، رئیس تحقیقاتی دانشگاه کونکوردیا در زمینه دو زبانه‌گی و علم باز. «ما تخمین می‌زنیم که کودکان خردسال به 20 تا 30 ساعت بیداری در هفته نیاز دارند تا هر یک از زبان‌هایی که در حال یادگیری هستند را بشنوند. به‌جای نگرانی درباره استفاده از این یا آن استراتژی، خانواده‌ها می‌توانند محاسبه کنند که چه کسی زمان بیشتری را با کودک می‌گذراند و سپس به‌طور معکوس کار کنند تا بفهمند کودک چگونه می‌تواند از گویشوران مسلط به هر زبان تجربه کافی کسب کند».

محققان بر این باورند که این یافته‌ها تأثیر واقعی بر سیاست‌گذاران، کارکنان بهداشت و حرفه‌ای‌هایی که به‌طور نزدیک با خانواده‌های دو زبانه کار می‌کنند و به آن‌ها مشاوره می‌دهند، خواهد داشت. این تحقیق بر نیاز به توصیه‌های انعطاف‌پذیر و متمرکز بر خانواده برای حمایت از توسعه دو زبانه تأکید می‌کند.