مطالعه جدید: افزایش صید با حفظ مرجان‌های زنده!

تأثیر کاهش مرجان‌های سالم بر صنعت شیلات

یک مطالعه جدید که در نشریه Marine Resource Economics منتشر شده و به رهبری مؤسسه اقیانوس‌شناسی وودز هول (WHOI) انجام شده است، به بررسی ارتباط بین تولید ماهی و زیستگاه‌های مرجانی زنده می‌پردازد. محققان عملکرد نه شیلات وابسته به مرجان‌های بزرگ استرالیایی را از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ تحلیل کردند. نتایج نشان می‌دهد که در صورت عدم اولویت‌بندی برای بازسازی مرجان‌ها، خسارات قابل توجهی ممکن است رخ دهد.

در سال ۲۰۲۴، مرجان‌های بزرگ استرالیا یکی از بدترین رویدادهای سفید شدن تاریخ خود را تجربه کردند. بر اساس گزارش مؤسسه دریایی استرالیا، یک بررسی هوایی از پارک دریایی بزرگ مرجان نشان داد که ۷۳٪ از مرجان‌های بررسی شده دچار سفید شدن شده‌اند. این اکوسیستم‌های آسیب‌پذیر برای بقا به جلبک‌های میکروسکوپی به نام زوکسانتلا وابسته هستند که به رنگ‌های زنده مرجان‌ها نیز کمک می‌کنند. دمای بالای اقیانوس‌ها موجب ایجاد استرس بر مرجان‌ها می‌شود و آنها را وادار به طرد جلبک‌ها می‌کند که نتیجه آن سفید شدن است. اگر گرمایش ادامه یابد، ممکن است جلبک‌ها دیگر بازنگردند و مرجان‌ها در معرض خطر مرگ قرار گیرند.

در ۳۰ سال گذشته، سفید شدن مرجان‌ها به دلیل گرمایش اقیانوس‌ها منجر به کاهش ۱۹٪ از مساحت مرجان‌های جهان شده است. مارین (یاقین) لیو، اقتصاددان محیط زیست در WHOI، گفت: “این کاهش سریع مرجان‌ها باعث می‌شود که ماهی‌هایی که قادر به زندگی مستقل از آنها هستند، به مکان‌های دیگر مهاجرت کنند. جمعیت‌های کمتر و پراکنده‌ می‌توانند منجر به تولید کمتر برای شیلات شوند.” او افزود: “برای ماهی‌هایی که به مرجان‌ها برای غذا یا پناهگاه وابسته هستند، مانند ماهی‌های پروانه‌ای و ماهی‌های مرجانی، تولید کاهش خواهد یافت همان‌طور که جمعیت آنها کاهش می‌یابد.”

آسیب‌پذیری صید ماهی در اقیانوس: بررسی صخره‌های مرجانی

این مطالعه، ماهی‌های تروت مرجانی و ماهی‌های دم‌سوار را به عنوان دو مورد از آسیب‌پذیرترین صیدها معرفی می‌کند که هر دو به صخره‌های بیرونی به عنوان زیستگاه‌های اصلی خود وابسته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که اگر پوشش زنده مرجان در صخره بزرگ مرجانی از ۳۰٪ به ۲۵٪ کاهش یابد، حداکثر برداشت پایدار از ماهی تروت مرجانی ۸٪ و برای ماهی دم‌سوار ۱۹٪ کاهش خواهد یافت. همچنین، با کاهش پوشش زنده مرجان از ۱۰٪ به ۵٪، حداکثر برداشت پایدار از صید تروت مرجانی ۲۷٪ و برای ماهی دم‌سوار ۵۶٪ کاهش خواهد داشت.

کیانران لی، استادیار اقتصاد و مطالعات مالی در دانشگاه کلارکسون نیویورک، توضیح داد: “تروت مرجانی و ماهی دم‌سوار بخشی از صنعت صید خطی در کوئینزلند، استرالیا هستند که ارزشی بین ۲۷ تا ۳۱ میلیون دلار دارد.” او افزود: “اگرچه روش‌شناسی این مطالعه نمی‌تواند پیش‌بینی‌های مالی دقیقی ارائه دهد، اما می‌توان انتظار داشت که کاهش در برداشت‌های صید تأثیرات اقتصادی قابل توجهی به همراه داشته باشد، مانند از دست دادن شغل‌ها و کاهش صادرات.”

با ادامه افزایش دماهای اقیانوس، وقوع حوادث آسیب‌زا مانند سفید شدن مرجان‌ها بیشتر محتمل است. صخره‌ها ۲۵٪ از زندگی دریایی را در خود جای داده و از جوامع ساحلی در برابر تأثیرات طوفان‌های بزرگ محافظت می‌کنند. همچنین، این صخره‌ها سالانه میلیون‌ها دلار درآمد از گردشگری و صید را تأمین می‌کنند.

لیو ادامه داد: “مهم است که ادعاها درباره تغییرات اقلیمی با داده‌های مستند حمایت شوند. صیدهای مسئول در حال حاضر با ادغام رویکردهای پایدار، از صخره‌های مرجانی محافظت می‌کنند؛ اما تأثیرات انسانی مانند گرم شدن اقیانوس و اسیدی شدن، تهدیدات بیشتری برای صخره‌های مرجانی و برداشت‌های صید ایجاد می‌کند.” او همچنین اشاره کرد: “تیم راه‌حل‌های صخره‌ای WHOI به مطالعه و توسعه روش‌های نوآورانه برای احیای صخره‌های مرجانی ادامه می‌دهد، با هدف به کارگیری یادگیری‌های موفق در سطح جهانی.”