راز زیبایی پرنده‌ها فاش شد: میکروب‌های روده، کلید سلامت و رنگ‌های خیره‌کننده!

به فارسی روان و انسانیزه شده:

“`html

نقش ریزاندامگان در سلامتی پرنده‌ها

همه‌ی موجوداتِ زنده، میزبانِ مجموعه‌ای از ریزاندامگان هستن؛ این ریزاندامگان، شامل انواع مفید و مضر میشن و روی سلامت جانداران تأثیر دارن. گوناگونی این ریزاندامگان (میکروبیوم) می‌تونه روی سازگاریِ میزبان اثر بذاره: کم بودنِ این گوناگونی، احتمال داره به مشکلاتِ ایمنی و جذبِ ناکافیِ مواد غذایی منجر بشه، درحالی‌که زیاد بودنِ اون می‌تونه به افزایشِ تاب‌آوری در برابرِ فشارها و بیماری‌زاها کمک کنه.

واسه اینکه این موضوع روشن‌تر بشه، محققای دانشگاه فلوریدایِ آتلانتیک، توی دانشکده‌ی علومِ چارلز ای. اشمیت، به مدت 5 سال رابطه‌ی بین ریزاندامگانِ روده در پرنده‌های آوازخون و ویژگی‌هایی که به سلامتی و موفقیتِ زاد و ولدِ پرنده‌ها مربوط میشه رو بررسی کردن. با اینکه ارتباط بین ریزاندامگانِ روده و سایر ویژگی‌ها در آزمایش‌های آزمایشگاهی روی حیواناتِ اهلی شده، توضیح داده شده، اما اطلاعات کمتری درباره‌ی این روابط در حیوانات وحشی، و به‌ویژه پرنده‌ها، وجود داره.

یه مطالعه‌ی جدید روی یه پرنده‌ی معمولی

با استفاده از یه پرنده‌ی معمول که توی حیاطِ خونه‌ها پیدا میشه، یعنی کاردینالِ شمالی (Cardinalis cardinalis)، یه مطالعه‌ی جدید برای اولین بار نشون داد که ریزاندامگانِ یه پرنده‌ی وحشی چه ارتباطی با زیبایی و وضعیت بدنی‌ش داره. این پرنده‌ی آوازخونِ زیبا، به‌خاطر پرهای قرمزش و ویژگی‌های خاصش، از جمله منقارِ قرمز و ماسکِ سیاهِ دورِ چشم‌هاش، شناخته شده‌ست.

نتیجه‌های این تحقیق، که توی مجله‌ی Oikos منتشر شده، نشون می‌ده که گوناگونیِ ریزاندامگانِ روده‌ی کاردینال، می‌تونه وضعیتِ بدنی و کیفیتِ زیبایی‌های اون – که شامل پرهای قرمز و منقارش میشه– رو پیش‌بینی کنه. «یافته‌هامون این فرضیه رو تأیید می‌کنه که سلامتی یه پرنده‌ی وحشی به ریزاندامگانِ بدنش مربوطه و این که «زیبایی» ظاهرِ یه نر می‌تونه نشونه‌ای از سلامتی‌ش باشه»، این رو دکتر رندی اندرسون، نویسنده‌ی اصلیِ مقاله و استادِ همکار در دپارتمانِ علومِ زیستیِ دانشگاه FAU گفت.

این گونه، با رنگدانه‌های کاروتنوئید که تو انتخابِ جنسی نقش دارن، فرصتِ منحصربه‌فردی رو ایجاد کرده تا بشه بررسی کرد که این ویژگی‌ها چه ارتباطی با ریزاندامگانِ روده دارن. رنگ‌آمیزیِ زنده‌ی کاردینال‌ها، یه نمونه‌ی آشنا از اینه که چطور کیفیتِ یه فرد از طریق رنگدانه‌های کاروتنوئید نشون داده میشه.

اهمیت این مطالعه تو زیست‌شناسیِ حفاظت

مورگان اسلِوین، نویسنده‌ی اولِ مقاله و دانشجوی دکترای دانشکده‌ی علومِ زیستیِ دانشگاه FAU، گفت: «این مطالعه کاربردهای مهمی برای زیست‌شناسیِ حفاظت داره و به درکِ بهترِ روش‌های بهبودِ سلامتِ حیوانات در مکان‌هایی مثل بیمارستان‌های حیاتِ وحش، باغ‌وحش‌ها، آکواریوم‌ها و برنامه‌های پرورشِ توی اسارت برای گونه‌های در خطرِ انقراض، کمک می‌کنه.»

بررسی ریزاندامگان‌های کلواکی

واسه بررسیِ رابطه‌ بین ریزاندامگان‌ها و سازگاریِ میزبان، محقق‌ها از ریزاندامگان‌های کلواکالِ پرنده‌های وحشیِ کاردینال نمونه‌برداری کردن و شاخصِ وضعیتِ بدنی‌شون رو اندازه‌گیری کردن. اونا همچنین رنگ‌آمیزیِ زینت‌ها (از جمله منقار و پرها) رو ارزیابی کردن و ازشون خون گرفتن تا پاسخِ گلوکوکورتیکوئید به استرس رو تخمین بزنن. این محقق‌ها برای فهمیدنِ بهترِ محورِ ریزاندامگان-روده-مغز در پرنده‌های آوازخون آزاد، رابطه‌های اصلی و یا نبودنشون رو بین جنبه‌های مختلفِ این سیستم در کاردینال‌های وحشی توضیح دادن.

رابطه‌ی رنگ با کیفیتِ فردی

اسلِوین گفت: «به‌طور خلاصه، قرمزی و پررنگیِ زینت‌های کاردینال با کیفیتِ فردی یه رابطه‌ی مثبت داره.» اون اضافه کرد: «بنابراین، رنگِ قرمزِ تیره، نشون‌دهنده‌ی رنگدانه‌های بیشترِ کاروتنوئیده. ما تونستیم نشون بدیم که رنگِ کاردینال با گوناگونیِ ریزاندامگان‌ش مرتبطه.»

تنوع باکتریایی و وضعیت بدني

هر دو نوع تنوعِ باکتریایی آلفا و بتا با تنوعِ فردی توی وضعیتِ بدنی و چندتا از زینت‌های جنسی مرتبط بود، اما با غلظتِ گلوکوکورتیکوئید ارتباطی نداشت. بدون توجه به جهت‌گیری، پررنگیِ منقار هم با تنوع بتا مرتبط بود، که این نشون می‌ده پرنده‌هایی که رنگِ منقارِ مشابهی دارن، ساختارهایِ جامعه‌ی ریزاندامگانی مشابهی هم دارن. اسلِوین گفت: «در حالی که ما انتظار داشتیم پرنده‌هایی که منقارهایِ پررنگ‌تری دارن، آدمای باکیفیت‌تری باشن و آدمای باکیفیت میکروبیوم‌های متنوع‌تری داشته باشن، نتایجِ ما نشون میده که حفظِ یه ریزاندامگانِ متنوع، احتمال داره هزینه‌ای رو برای پررنگیِ منقار به‌همراه داشته باشه.»

نتایج و اهمیتِ مطالعه

یافته‌های این تحقیق روی یه جمعیتِ پرنده‌ی آوازخونِ آزاد، به یه مجموعه‌ای رو به رشد از تحقیقاتِ مرتبط با سازگاریِ میزبان‌های پرنده‌ها و ویژگی‌های جامعه‌ی باکتریاییِ داخلی‌شون اضافه می‌شه. اندرسون گفت: «در نهایت، مطالعه‌ی ما و تحقیقاتِ بعدی باید ما رو به جوابِ این سوالِ کلی نزدیک‌تر کنه که آیا ریزاندامگانِ روده‌ی یه پرنده می‌تونه کیفیتِ فردی‌شو پیش‌بینی کنه یا نه.»

“`