تحریک-مغزی-افسردگی

تحقیقات نویدبخش دانشگاه مینه سوتا در حوزه درمان بیماری‌های روانی با تحریک مغزی

محققین دانشگاه مینه سوتا، توی دانشکده‌ی پزشکی، به نتایج جذابی رسیدن که می‌تونه راه‌های درمان اختلالات روانی رو با استفاده از تحریک مغزی متحول کنه. این روش درمانی، از سیگنال‌های الکتریکی برای فعال کردن بخش‌های خاصی از مغز استفاده می‌کنه. توی یه مقاله‌ای که توی مجله‌ی Science Translational Medicine منتشر شده، گروه تحقیقاتی، یه مدل پیش‌بالینی برای درمان تحریک مغزی توی انسان‌ها ساختن و نشون دادن که این روش، با قوی‌تر کردن توانایی مغز توی پردازش اطلاعات متضاد، کار می‌کنه. اینطوری، عملکرد شناختی افراد رو ارتقا می‌ده و بهشون کمک می‌کنه توی تصمیم‌گیری‌ها منعطف‌تر باشن.

عکس یه گروه تحقیقاتی که دارن توی یه آزمایشگاه مدرن روی روش‌های تحریک مغزی کار می‌کنن.
محققین دانشگاه مینه سوتا در حال بررسی روش‌های جدید تحریک مغزی برای درمان اختلالات روانی.

کمبود انعطاف‌پذیری، یه عامل اساسی توی خیلی از بیماری‌های روانی مثل افسردگی، ADHD و اعتیاد محسوب میشه. معمولاً، توسعه‌ی درمان‌هایی که بتونن این انعطاف‌پذیری رو زیاد کنن، به خاطر نبود مدل‌های پیش‌بالینی، خیلی سخت بوده. این مدل جدید، مستقیماً از کارهای قبلی گروه که تأثیرگذاریش روی آدم‌ها ثابت شده، استفاده می‌کنه و حالا بهشون کمک می‌کنه تا درک بهتری از این داشته باشن که تحریک مغزی چطور و چرا کار می‌کنه.

یافتن درمان‌های کارآمد برای بیماران

این تیم تحقیقاتی قصد دارن از این یافته‌ها توی پیدا کردن درمان‌هایی استفاده کنن که به طور قابل اطمینانی جواب بدن و به تعداد بیشتری از بیماران کمک کنن. آلیک ویدج، که یه پزشک و استاد دانشگاه مینه سوتاست، درباره‌ی این موضوع گفت: “این یه نمونه‌ی واقعی از ترجمه‌ی علمیه. ما یه تأثیری رو توی انسان‌ها دیدیم، یه مدل پیش‌بالینی ساختیم و بعد نشون دادیم که چیزهایی که از اون مدل یاد گرفتیم، واقعاً بهمون می‌گه که چطور یه مداخله‌ی بالینی توی انسان کار می‌کنه.”

تصویر، یه مدل مفهومی از درمان تحریک مغزیه که سیگنال‌های الکتریکی رو نشون می‌ده که با قسمت‌های خاصی از مغز در تعاملن.
ترکیب سیگنال‌های الکتریکی با مغز برای بهبود انعطاف‌پذیری در تصمیم‌گیری.

او اضافه کرد: “حالا، ما داریم روی این کار می‌کنیم که یه آزمایش بالینی بسازیم که براساس این ایده است که انعطاف‌پذیری توی تصمیم‌گیری رو افزایش بدیم. اگر درست باشه، این می‌تونه برای دامنه‌ی وسیعی از اختلالات، از افسردگی گرفته تا اعتیاد، PTSD و حتی شاید اوتیسم، یه نقطه‌ی عطف باشه.”

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
یه عکس نزدیک از آلیک ویدج که داره با تیمش درباره‌ی یافته‌ها بحث می‌کنه.
آلیک ویدج در حال صحبت درباره‌ی نتایج تحقیقات با همکاراش.

گروه تحقیقاتی امیدواره که بتونن این آزمایش‌ها رو توی دو سال آینده به مرحله‌ی بالینی برسونن. هزینه‌های این تحقیقات توسط مؤسسه‌ی وان مایند (One Mind)، تیم کشف پزشکی دانشگاه مینه سوتا در حوزه‌ی اعتیاد، طرح شرایط مغزی MnDRIVE، انجمن توره (Toreh Association) و مؤسسات ملی بهداشت (کمک‌های مالی R01NS120851 و R01MH124687) تأمین شده.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *