آیا آموزش پدربزرگ‌ها اسرار سن زیستی شما را برملا می‌کند؟

تأثیر تحصیلات پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها بر سلامت نسل‌های بعدی

خوردن غذاهای سالم، ورزش کردن و مراجعه منظم به پزشک می‌تواند به زندگی طولانی و سالم کمک کند، اما یک مطالعه جدید یک عامل ممکن دیگر را شناسایی کرده است که خارج از کنترل ماست: اینکه آیا پدربزرگ یا مادربزرگ شما به دانشگاه رفته‌اند یا خیر. این مطالعه که توسط پژوهشگران دانشگاه درکسل و همکارانشان از دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه کارولینای شمالی انجام شده، به تازگی در نشریه Social Science and Medicine منتشر شده است.

این گروه با بررسی داده‌ها در سه نسل – تحصیلات والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و داده‌های سلامتی والدین و فرزندانشان – به یک ارتباط معنادار آماری بین سطح تحصیلات پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و سن واقعی مبتنی بر اپی‌ژنتیک نوه‌ها دست یافتند. سن واقعی به سن فرد بر اساس پروفایل سلامتی و سلول‌های او اشاره دارد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که نوه‌های پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های تحصیل‌کرده در دانشگاه، روند پیری بیولوژیکی کندتری (یعنی سن بیولوژیکی جوان‌تر نسبت به سن تقویمی) نسبت به نوه‌هایی که پدربزرگ و مادربزرگ‌هایشان از دانشگاه فارغ‌التحصیل نشده‌اند، دارند. این نتایج بر اساس پنج ساعت مختلف سن‌سنجی مبتنی بر اپی‌ژنتیک به دست آمده است.

این ساعت‌ها با استفاده از نمونه‌برداری از بزاق، فرآیند بیولوژیکی به نام متیلاسیون DNA را بررسی می‌کنند که با افزایش سن بدن تغییر می‌کند و برای پیش‌بینی سن فرد بر اساس پروفایل سلامتی در سطح سلولی استفاده می‌شود. آگوس سورچمن، نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار در مدرسه بهداشت عمومی دورنسایف، گفت: “جامعه پژوهشی ارتباطی بین عوامل اجتماعی، اقتصادی-اجتماعی و مشکلات دوران کودکی و تأثیر آنها بر روندهای سلامتی برقرار کرده است.” او افزود: “ما از مطالعات حیوانی می‌دانیم که سلامت از چندین نسل منتقل می‌شود، از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به نوه‌ها. اما اکنون داده‌های انسانی قوی داریم که نشان می‌دهد نه تنها عوامل اقتصادی-اجتماعی والدین در سلامت فرزندانشان نقش دارند، بلکه این تأثیر به نسل قبلی نیز برمی‌گردد.”

مطالعات قبلی در این زمینه نشان داده‌اند که مواجهه با تجربیات آسیب‌زا، مانند هولوکاست و نسل‌کشی توتسی‌ها، می‌تواند بر متیلاسیون ژن‌ها در بین بازماندگان و فرزندانشان تأثیر بگذارد. داده‌های این مطالعه با بررسی یک جمعیت عمومی و یک شاخص خام رایج از مواجهات استرس اجتماعی – سطح تحصیلات – یک شکاف مهم را پر می‌کند. نویسندگان می‌گویند که سطح تحصیلات والدین یک معیار مفید برای وضعیت اقتصادی-اجتماعی اولیه زندگی کودکان و مواجهه با استرس‌های اجتماعی است.

سورچمن ادامه داد: “مزایای اقتصادی-اجتماعی والدین در اوایل زندگی ممکن است با پروفایل سلامتی بهتر فرزندانشان از طریق مکانیزم‌های اپی‌ژنتیکی، به‌ویژه از طریق خط مادری، مرتبط باشد. این درک از ماهیت بین‌نسلی انتقال مزایای اجتماعی و سلامت باید ما را به بازنگری در ارزش‌هایمان وادار کند. من دوست دارم منابع بیشتری در آموزش و سلامت سرمایه‌گذاری شود، عاملی که سلامت فرزندان را قبل از تولد شکل می‌دهد.”

ساعت‌های اپی‌ژنتیکی ابزارهای امیدوارکننده‌ای برای برآورد طول عمر هستند و می‌توانند بینش‌هایی درباره خطر بیماری‌های مزمن و سایر نتایج سلامتی ارائه دهند. آزمایش‌ها ممکن است هزینه‌های زیادی برای مصرف‌کنندگان داشته باشند، اما کارشناسان می‌گویند که با پیشرفت فناوری، این هزینه ممکن است کاهش یابد.

تحقیق درباره تأثیر سلامت مادر بر سن زیستی نوه‌ها

مادران در مطالعه رشد و سلامت NHLBI (مطالعه رشد و سلامت ملی NGHS 1) زمانی که فرزندانشان ۹ تا ۱۰ ساله بودند، جذب شدند و سپس سه دهه بعد برای مطالعه ملی رشد و سلامت (متد NGHS 2) دوباره مورد بررسی قرار گرفتند. هدف این مطالعه جمع‌آوری اطلاعات سلامت، تحصیلات و همچنین داده‌های سلامتی برای تعیین سن اپی‌ژنتیکی یا سن زیستی فرزند کوچک‌تر آنها (در سنین ۲ تا ۱۷ سال) بود. محققان برای بررسی تأثیرات دیگر بر سلامت کودک، عواملی مانند سن نوه‌ها، جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI) و ویژگی‌های مادر را کنترل کردند. این ویژگی‌ها شامل ساختار خانوادگی دوران کودکی مادر، پروفایل سلامت او و وضعیت تأهلش بود.

تیم تحقیق همچنین به دنبال فهم این نکته بود که چه عواملی می‌توانند به توضیح انتقال بین‌نسلی کمک کنند. به‌عبارتی، آیا سلامت مادر می‌تواند به توضیح تأثیر انتقالی بین تحصیلات پدربزرگ و سن زیستی نوه‌ها کمک کند؟ آن‌ها از داده‌های سلامت دوران کودکی و بزرگسالی مادر استفاده کردند و عواملی مانند BMI، سلامت قلبی-عروقی و سطح پروتئین C-reactive بزرگسالان را برای اندازه‌گیری التهاب بدنی بررسی کردند. نتایج نشان داد که سلامت مادر تنها بخشی از ارتباط بین تحصیلات پدربزرگ و سن اپی‌ژنتیکی نوه‌ها را توضیح می‌دهد (به‌طور دقیق ۱۴.۵٪).

الیسه اپل، نویسنده ارشد و استاد دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو، گفت: “ارتباط بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی پدربزرگ و سن اپی‌ژنتیکی نوه‌ها یک یافته شگفت‌انگیز است که در نسل‌های مختلف مشاهده می‌شود.” او افزود: “این موضوع دریچه‌ای به روی توضیحات مختلف باز می‌کند و نیاز به تکرار دارد. در حال حاضر، می‌دانیم که سلامت متابولیک ضعیف مادر، تنها یک واسطه جزئی در این رابطه است.”

نویسندگان در حال پیگیری این گروه برای بررسی پیش‌بینی‌کننده‌های پدربزرگ و والدین از نسل‌های آینده هستند. آن‌ها همچنین به بررسی عوامل اجتماعی و روان‌شناختی تأثیرگذار بر تسریع سن اپی‌ژنتیکی در نمونه‌هایی با شرایط مزمن، از جمله بازماندگان سرطان سینه و بیماری مزمن کلیه، می‌پردازند. با این حال، نویسندگان هشدار می‌دهند که تحقیقات بیشتری برای بررسی عوامل متعددی که بر مسیرهای سلامت جوانان تأثیر می‌گذارند، لازم است.

سورچمن گفت: “در ایالات متحده، ما تمایل داریم که مسئولیت فردی را در زمینه سلامت بیش از حد تأکید کنیم و به افراد به خاطر سلامت ضعیفشان سرزنش کنیم.” او ادامه داد: “اما واقعیت این است که سلامت بسیار پیچیده‌تر از این است. برخی از عوامل به سادگی خارج از کنترل ما هستند، مانند ژنتیک و اپی‌ژنتیک ارثی که با آن به دنیا می‌آییم. امیدوارم این موضوع به ما کمک کند تا به خود و جوامع‌مان بیشتر رحم کنیم.”

علاوه بر سورچمن و اپل، نویسندگان دیگر این مقاله شامل الیسه هملات از دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو، آنتونی اس. زانا از دانشگاه کارولینای شمالی چپل هیل، استیو هوروات از دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و باربارا لاریای از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی هستند. حمایت از این مطالعه از برنامه Drexel FIRST (جذب مؤسسه‌ای برای تحول پایدار)، کمک مالی مؤسسه ملی بهداشت U54CA267735-02، کمک مالی مؤسسه ملی سلامت کودک و توسعه انسانی [R01HD073568]، کمک مالی مؤسسه ملی قلب، ریه و خون [R56HL141878]، کمک‌های مؤسسه ملی پیری [R56AG059677 و R01AG059677] و بنیاد خانواده LSP تأمین شده است.