خطر تو خونه‌تونه؟ 81 وسیله پرمصرف زیر ذره‌بین مواد شیمیایی!

یه پژوهش مشترک: SwRI و EPA مواد شیمیایی توی وسایل خونه رو زیر ذره‌بین بردن

مؤسسه تحقیقات جنوب غربی (SwRI) دست توی دست آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) داده و سرگرم بررسی ترکیب شیمیایی هشتاد و یک قلم از وسایل معمول خونگی شدن. محقق‌ها جدا از این، خطرات احتمالی این مواد برای مصرف‌کننده‌ها رو هم زیر نظر گرفتن. بنا به گفته‌ی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، تماس با مواد شیمیایی می‌تونه یه سری عوارض بد روی سلامتی بذاره.

SwRI و EPA با تکیه بر تحقیقات قبلی برای شناسایی مواد شیمیایی توی کالاهای مصرفی، یه نگاهی هم انداختن به اینکه چطور نمونه‌هایی از جنس لاستیک، پلاستیک، لباس، مبل و پارچه، توی شرایط محیطی مثل گرمای زیاد توی ماشین یا استفاده‌ی روزمره چه واکنشی نشون می‌دن. این مطالعه که توی مجله‌ی Environmental Science & Technology منتشر شده، نتیجه‌ی چهار سال داده جمع‌آوری شده با استفاده از روش‌های پیشرفته‌ی کروماتوگرافی، غربالگری مشکوک، تحلیل غیرمتمرکز، و همچنین روش یادگیری ماشینِ Highlight™ که توسط خودِ SwRI توسعه داده شده، هستش.

این روش، به‌جای اینکه یه نمونه رو با مواد شیمیایی شناخته‌شده مقایسه کنه، به دانشمندا اجازه میده تا یه کتابخونه‌ی بزرگ از مواد شیمیایی رو با تحلیل غربالگریِ مشکوک شناسایی، توصیف و ارزیابی کنن. این روش تونسته ۸۸,۷۹۵ ویژگی شیمیایی منحصربه‌فرد و ۱,۸۸۳ گروه ترکیبی رو از توی سیزده دسته‌ی تحلیلی بیرون بکشه. ویلیام واتسون، مهندس تحقیق توی بخش سیستم‌های هوشمند SwRI و نویسنده‌ی ارشد این مطالعه، میگه: «Highlight از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تطبیق سریع الگوها استفاده می‌کنه که این کار سرعت‌بخشیِ زیادی به روند کار داد.»

یکی دیگه از اهداف این پژوهش، پیشبرد حوزه‌ی اکسپوزومیکس هست، که بررسی می‌کنه چطور قرار گرفتن مداوم توی معرض مواد شیمیایی از طریق محیط، رژیم غذایی، سبک زندگی و منابع دیگه، روی سلامت انسان اثر می‌ذاره. شناسایی مواد شیمیایی توی وسایل خونه و منابع رایج تماس، می‌تونه به تلاش‌های آتی توی زمینه‌ی بیومونیتورینگ کمک کنه. دکتر… می‌گفت: «وسایل مصرفی فقط از یه ماده‌ی شیمیایی ساخته نشدن؛ باید بهشون به‌عنوان یه کیسه مخلوطی از مواد شیمیایی فکر کرد.»

تحقیقات درباره‌ی خطرات شیمیایی توی محیط‌های داخلی

کریستین فاولا، دانشمند ارشد توی بخش شیمی و مهندسی شیمی مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی (SwRI)، گفت: «ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا مواد شیمیایی موجود توی نمونه‌ها می‌تونن «منتشر» یا «استخراج» بشن تا بتونیم درک بهتری از شدت و احتمال تماس انسان با این مواد داشته باشیم.»

مؤسسه‌ی SwRI نمونه‌هایی از لباس، مبل، پارچه، لاستیک و پلاستیک رو توی دو دمای مختلف و با حلال‌های متفاوت آزمایش کرد. محقق‌ها دنبال این بودن که ببینن آیا نمونه‌های آزمایش‌شده بخارات شیمیایی تولید می‌کنن که احتمالاً توی محیط‌های داخلی، مثل یه ماشین داغ یا موقع پوشیدن لباس، استنشاق می‌شن یا نه. این مطالعه همچنین بررسی کرد که آیا میشه مواد شیمیایی رو استخراج کرد تا بتونیم خطرات واقعی تماس رو بهتر درک کنیم، مثل وقتی که یه بچه یه وسیله‌ی خونگی رو می‌ذاره دهنش و می‌جوئه.

واتسون اضافه کرد: «این مطالعه، علاوه بر این که به پیشرفت درک ما از خطرات ناشی از تماس با مواد شیمیایی برای عموم کمک می‌کنه، توانایی ما رو توی استفاده از یادگیری ماشین و تحلیل یافته‌ها برای بررسی و درک داده‌های قدیمی نشون می‌ده.»

تیم تحقیق با استفاده از برنامه‌ی پیش‌بینی سمیت EPA به اسم ToxCast، تحلیل و تفسیر بیشتری انجام داد تا خطرات رو بر اساس تماس انسان و داده‌های فعالیت زیستی موجود پیش‌بینی کنه. از بین ۸۸ ماده‌ی شیمیایی تأیید شده که هم قابلیت استخراج و هم انتشار داشتن، ۶۶ ماده داده‌های ToxCast در دسترس داشتن و اکثر داده‌های آزمایش‌های in vitro ToxCast (یعنی ۹۲٪، به‌طور متوسط ۴۴۱ آزمایش برای هر ماده) نشون دادن که فعالیتی وابسته به غلظت وجود نداره. برای ۲۲ ماده‌ی شیمیایی دیگه، هیچ داده‌ای در دسترس نبود.

با این حال، توی غلظت‌های بالاتر، آنتی‌اکسیدان مصنوعی BKF که می‌تونه برای تثبیت پلاستیک‌ها و لاستیک‌ها استفاده بشه، نشون داد که اگر با غلظت ۴۲.۳ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم در روز تماس داشته باشه، عوارض منفی ایجاد می‌کنه. این تحقیق شاید بتونه به پیشرفت یه مدل غربالگری کمک کنه که بتونه فعالیت انتشار رو برای وسایل خونگی پیش‌بینی کنه.