اقدامات موثر برای کاهش کربن در صنعت ساخت‌وساز

تحول بخش ساخت و ساز اروپا با فناوری‌های نوین انرژی

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که استفاده از فناوری‌های پیشرفته در زمینه بهره‌وری انرژی برای نوسازی املاک موجود و ساخت ساختمان‌های جدید می‌تواند به بخش ساخت و ساز اروپا کمک کند تا تا سال 2060 تقریباً کربن‌زدایی کند. این تحقیق که در نشریه Renewable and Sustainable Energy Reviews منتشر شده، نخستین مطالعه‌ای است که به‌طور کامل پتانسیل کاهش تقاضای انرژی در بخش‌های ساخت و ساز بریتانیا و تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا را ارزیابی می‌کند.

این تحقیق نشان می‌دهد که در حال حاضر 75% از ساختمان‌های اروپا به عنوان ساختمان‌های ناکارآمد انرژی طبقه‌بندی می‌شوند و پیش‌بینی می‌شود که مساحت کل ساختمان‌ها در سه دهه آینده بیش از 20% افزایش یابد. با این حال، استفاده از ترکیبی از فناوری‌ها از جمله انرژی خورشیدی و پمپ‌های حرارتی در ساختمان‌های مسکونی و غیرمسکونی می‌تواند مصرف کل انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان‌ها را تا 97% کاهش دهد.

با توجه به نگرانی‌های فزاینده درباره امنیت انرژی، به‌ویژه در پرتو رویدادهای ژئوپلیتیکی اخیر، محققان می‌گویند که بهره‌برداری از چنین فناوری‌هایی می‌تواند هزینه‌های انرژی را به‌صورت قابل توجهی کاهش دهد و همچنین به بهبود سلامت و کیفیت زندگی مردم کمک کند. به‌طور کلی، آن‌ها معتقدند که انتقال به سمت یک بخش ساخت و ساز با انتشار صفر خالص، پتانسیل قابل توجهی برای کاهش آثار تغییرات اقلیمی دارد و می‌تواند نقش مهمی در دستیابی به اهداف تعیین‌شده در توافق پاریس و دیگر اهداف جهانی اقلیمی ایفا کند.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر سوران چاترجی، استادیار انتقالات انرژی در دانشگاه پلایموث، گفت: “بخش ساخت و ساز می‌تواند نقش مهمی در کاهش آثار تغییرات اقلیمی ایفا کند. مطالعه ما به‌وضوح پتانسیل کاهش تقاضای انرژی ساختمان‌ها را نشان می‌دهد و نقش حیاتی آن را در دستیابی به اهداف بی‌طرفی اقلیمی در سراسر بریتانیا و اروپا تأکید می‌کند.”

تأثیر اقدامات تقاضا در بخش ساختمان بر سلامت و اشتغال

بسیاری از این اقدامات تقاضا در بخش ساختمان نه تنها به بهبود رفاه کمک می‌کنند، بلکه تأثیر مثبتی بر سلامت و بهره‌وری افراد دارند و همچنین می‌توانند به ایجاد شغل‌های بیشتر منجر شوند. مهم است که درک کنیم هر چه بیشتر تأخیر کنیم، انرژی بیشتری برای تأمین نیازهای خانه‌ها و محل‌های کار خود در طول زمان نیاز خواهیم داشت و این موضوع می‌تواند توانایی ما را در دستیابی به اهداف اقلیمی مختل کند.

این مطالعه که به رهبری دانشگاه پلیموث انجام شده، شامل محققانی از دانشگاه مرکزی اروپا، دانشگاه سگد و مؤسسه تحقیقات زمین‌شناسی و ژئوشیمی نیز بوده است. آن‌ها از یک مدل ریاضی به نام مدل انرژی ساختمان با کارایی بالا (HEB) استفاده کردند تا پتانسیل کاهش تقاضای انرژی و امکان‌پذیری دستیابی به صفر خالص در بخش ساختمان را برای بریتانیا و هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا محاسبه کنند.

کاهش تقاضای انرژی در ساختمان‌ها

محاسبات نشان می‌دهد که انرژی مورد نیاز برای خنک‌سازی ساختمان‌های مسکونی در سراسر اروپا تا سال 2050 می‌تواند تا 86% کاهش یابد، در حالی که برای املاک غیرمسکونی این رقم می‌تواند به حدود 76% برسد، اگر این بخش به دنبال دستیابی به اهداف صفر خالص خود باشد. این موضوع به‌ویژه در کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه، یونان و اسپانیا که به سیستم‌های تهویه مطبوع در پروژه‌های ساختمانی وابسته‌تر هستند، می‌تواند بسیار مفید باشد.

برای گرمایش، هدف‌گذاری برای دستیابی به بالاترین اهداف می‌تواند منجر به کاهش تقاضای انرژی بیش از 80% تا سال 2050 شود و برای آب گرم، تقاضای انرژی می‌تواند به حدود 50% کاهش یابد. افزایش تعداد پمپ‌های حرارتی و دیگر تولیدات انرژی در محل در توسعه‌های مسکونی آینده می‌تواند صرفه‌جویی در تقاضا برای هر دو مورد گرمایش و آب گرم را به حدود 90% برساند.

این مطالعه همچنین نشان داد که اگر نوسازی‌های جامع و ساخت‌وسازهای کارآمد انجام نشود، تقاضای کل انرژی حرارتی در بخش ساختمان ممکن است تا سال 2060 تا 7% افزایش یابد.