فوری: با این اشتباه ذهنی کارهات عقب میفته! 🤯 راه حل علمی

به تعویق انداختن کارهای سخت: تأثیر نگرش‌های منفی

شاید به نظر برسه که همه یه جورایی کارای سخت رو عقب می‌ندازن، اما تحقیقات تازه نشون می‌ده که آدمایی که نگاه منفی به قضایا دارن، و این نگاه تو موقعیت‌های مختلف روی رفتارشون اثر می‌ذاره، بیشتر احتمال داره که از انجام کارا طفره برن. اسم روان‌شناسی این پدیده ذهنی، سوگیری وزن‌دهی ارزشی هست. این اصطلاح به این تمایل آدما اشاره داره که خودشون رو با شرایط جدید وفق بدن، جوری که بیشتر از این‌که به جنبه‌های مثبت یا منفی قضیه توجه کنن، از نگرش‌هاشون استفاده می‌کنن. توی موضوع انجام ندادن یه کار ناخوشایند، این یعنی این‌که آیا سیگنال‌های درونی منفی یا مثبت، بیشتر روی رفتار نهایی آدم تأثیر می‌ذاره.

راسل فازیو، نویسنده ارشد و استاد روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: «سؤال اینه که کدوم یکی از اینا تو این جنگ برنده می‌شه – اگه واقعاً عناصری از هر دو جنبه مثبت و منفی وجود داشته باشه؟» فازیو و خاویر گرانادوس سامایوا، که قبلاً دانشجوی فوق‌لیسانس دانشگاه ایالتی اوهایو بوده، تو یه سری از تحقیقات، ارتباطی بین نگرش‌های منفی و به تعویق انداختن کارا پیدا کردن. اونا همچنین فهمیدن که می‌شه سوگیری وزنی آدما رو، که باعث می‌شه کارا رو عقب بندازن، به سمت بی‌طرفی تغییر داد و تمایلشون به عقب انداختن کارا رو برعکس کرد.

گرانادوس سامایوا گفت: «ما به این نکته توجه می‌کنیم که آدما موقع تصمیم‌گیری به چه جنبه‌های مثبت و منفی توجه می‌کنن و چطوری سوگیری وزن‌دهی ارزشی، مسیرشون رو تعیین می‌کنه.» این تحقیق به‌تازگی تو مجلهٔ شخصیت و تفاوت‌های فردی منتشر شده.

یه مطالعه واقعی: آماده کردن اظهارنامه مالیاتی

اولین مطالعه از بین سه تا مطالعه، یه موقعیت واقعی رو بررسی کرد: آماده کردن اظهارنامه مالیاتی فدرال. فازیو گفت: «ایده اینه که آدما، حداقل برای یه لحظه، از خودشون این سؤال رو می‌پرسن: «می‌خوام الان این کارو انجام بدم؟» و واقعاً هم سیگنال‌های مثبت و منفی وجود دارن: «معلومه که نمی‌خوام این کارو انجام بدم. کار مزخرفیه.» این سیگنال منفیه. اما بعدش یه سیگنال مثبت هم هست: «باید این کارو انجام بدم و اگه درست انجامش بدم، حس خوبی خواهم داشت.»

نمونه‌ای از ۲۳۲ نفر گفتن که معمولاً اظهارنامه‌های مالیاتیشون رو زودتر یا دیرتر تو فصل مالیاتی تحویل می‌دن. فازیو و گرانادوس سامایوا با استفاده از این داده‌ها، از یه ابزار تحقیقاتی استفاده کردن تا میزان تأثیرگذاری سیگنال‌های مثبت یا منفی رو روی شرکت‌کننده‌ها، موقع مواجهه با مسائل جدید، اندازه‌گیری کنن. تحلیلشون نشون داد که بین سوگیری وزن‌دهی منفی‌تر و به تعویق انداختن تحویل اظهارنامه مالیاتی ارتباط وجود داره.

گرانادوس سامایوا گفت: «چیزی که ما فهمیدیم اینه که آدمایی که نگرش‌های منفی‌شون خیلی زیاده، تمایل بیشتری دارن که کارا رو بی‌دلیل عقب بندازن.»

بررسی تأثیر سوگیری وزن‌دهی منفی روی رفتار دانشجوها

مطالعه دوم شامل ۱۴۷ دانشجوی دانشگاه بود که تو یه برنامه‌ای شرکت کرده بودن که بهشون اجازه می‌داد تو ازای شرکت تو تحقیقات، اعتبار درسی بگیرن. این مطالعه علاوه بر ارزیابی سوگیری وزنی دانشجوها، بررسی کرد که آیا اندازه‌گیری خودکنترلی دانشجوها روی رفتار مرتبط با وظایفشون تأثیر می‌ذاره: دانشجوها چطوری سطح انگیزه یا توانایی‌شون رو برای فکر کردن درباره افکار اولیه شون در مورد برنامه تحقیقاتی توضیح می‌دادن و آیا این موضوع روی شروع زودتر یا عقب انداختن شرکت تو تحقیقات تأثیر داشت. نتایج نشون داد که ترکیب سوگیری وزن‌دهی منفی و انگیزه یا انرژی احساسی کم، که خودشون گزارش کرده بودن، باعث شد دانشجوها شرکت تو برنامه تحقیقاتی رو عقب بندازن و کارا رو گذاشتن واسه آخر ترم.

گرانادوس سامایوا، که الان محقق فوق دکتری تو دانشگاه پنسیلوانیا هست، گفت: «مطالعه اول تأثیر اساسی سوگیری وزن‌دهی منفی رو مشخص کرد، اما مطالعه دوم یه سری جزئیات رو ارائه می‌ده.» اون اضافه کرد: «واسه آدمایی که زیاد به این موضوع فکر نمی‌کنن یا نمی‌تونن عمیقاً فکر کنن، تمایلات وزنیشون مستقیماً رفتارشون رو هدایت می‌کنه. اما اگه یه نفر انگیزه بیشتری داشته باشه و بتونه بیشتر در موردش فکر کنه، ممکنه ملاحظات دیگه‌ای هم وجود داشته باشه که تأثیر سوگیری وزنی رو کم کنه.»

تأثیر سوگیری وزنی روی به تأخیر انداختن انجام وظایف

مطالعه سوم برای بررسی تأثیر علّی سوگیری وزنی در کامل کردن یا عقب انداختن یه وظیفه طراحی شد. دانشجوهایی که تو برنامه تحقیق برای اعتبار شرکت کرده بودن و خودشون هم گفته بودن که کارا رو عقب می‌ندازن و نمره بالایی تو سوگیری وزن‌دهی منفی داشتن، برای این مطالعه انتخاب شدن. بعد محققان، ابزار سوگیری وزنی رو برای یه گروه طوری تغییر دادن که شرکت‌کننده‌ها سیگنال‌های مثبت و منفی رو به‌طور متعادل‌تری ارزیابی کنن. این تغییر، رفتار دانشجوها رو به سمت بی‌طرفی تغییر داد: اونا ساعات اعتبار رو سریع‌تر جمع کردن نسبت به گروه کنترل که سوگیری وزن‌دهی منفی و خودکنترلی پایینی داشتن و این عوامل به‌طور قابل‌اعتمادی، تأخیر اونا در کسب اعتبار اضافی رو پیش‌بینی می‌کرد.

سوگیری وزن‌دهی منفی می‌تونه تأثیر مثبتی هم روی رفتار داشته باشه. این محققان همچنین شواهدی پیدا کردن که نشون می‌ده سوگیری وزن‌دهی منفی ممکنه به آدما کمک کنه که وقتی از خودشون می‌پرسن: «واسه این امتحان به اندازه کافی درس خوندم؟» واقع‌بینانه‌تر باشن. سوگیری وزن‌دهی مثبت ممکنه باعث بشه آدما باور کنن که آماده‌ان، در حالی که واقعاً آماده نیستن. فازیو گفت: «بهتره که بی‌طرف و متعادل باشیم تا این‌که تو هر کدوم از این دو سر افراط قرار بگیریم.» اون اضافه کرد: «اما موقعیتی که توش یه سوگیری وزنی خاص احتمالاً مشکل‌سازه، متفاوته.»

این تحقیق با حمایت بنیاد جان تمپلتون و شورای تحقیقات علوم اجتماعی و انسانی انجام شده.