چرا کارهای ناخوشایند را به تعویق می‌اندازیم؟

تأخیر در انجام کارهای دشوار: تأثیر نگرش‌های منفی

به تعویق انداختن یک کار دشوار ممکن است به نظر یک ویژگی جهانی بیاید، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که افرادی با نگرش‌های منفی، که در موقعیت‌های مختلف بر رفتارشان تأثیر می‌گذارد، بیشتر احتمال دارد که از انجام کارهای خودداری کنند. اصطلاح روان‌شناسی که این فرآیند ذهنی را توصیف می‌کند، تعصب وزن‌دهی ارزشی نام دارد. این اصطلاح به تمایل افراد برای انطباق با شرایط جدید اشاره دارد، به گونه‌ای که بیشتر از نگرش‌های مثبت یا منفی خود استفاده می‌کنند. در زمینه نزدیک شدن به یک کار ناخوشایند، این به این معناست که آیا سیگنال‌های داخلی منفی یا مثبت در هدایت رفتار نهایی بیشتر تأثیر دارند.

راسل فازیو، نویسنده ارشد و استاد روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: “سؤال این است که کدام یک از این دو در این نبرد پیروز می‌شود – اگر واقعاً عناصری از هر دو جنبه مثبت و منفی وجود داشته باشد؟” در یک سری از مطالعات، فازیو و نویسنده اول، خاویر گرانادوس سامایوا، که دانشجوی فارغ‌التحصیل سابق دانشگاه ایالتی اوهایو است، ارتباطی بین نگرش‌های منفی و تأخیر در انجام کارها پیدا کردند. آن‌ها همچنین دریافتند که می‌توان تعصب وزن‌دهی افراد با تمایل به تأخیر را به سمت بی‌طرفی تغییر داد و تمایل آن‌ها به تأخیر در انجام کارها را معکوس کرد.

گرانادوس سامایوا گفت: “ما به این نکته توجه داریم که چه جنبه‌های مثبت و منفی در زمان تصمیم‌گیری افراد وجود دارد و چگونه تعصب وزن‌دهی ارزشی مسیر انتخابی آن‌ها را شکل می‌دهد.” این تحقیق به تازگی در نشریه شخصیت و تفاوت‌های فردی منتشر شده است.

مطالعه‌ای در دنیای واقعی: آماده‌سازی اظهارنامه مالیاتی

اولین مطالعه از سه مطالعه، یک سناریوی واقعی را آزمایش کرد: آماده‌سازی اظهارنامه مالیاتی فدرال. فازیو گفت: “ایده این است که افراد، حداقل برای یک لحظه، این سؤال را می‌پرسند: ‘آیا می‌خواهم این کار را اکنون انجام دهم؟'” و واقعاً هم سیگنال‌های مثبت و منفی وجود دارد: “البته که نمی‌خواهم این کار را انجام دهم. این یک کار ناخوشایند است.” این سیگنال منفی است. اما سپس یک سیگنال مثبت نیز وجود دارد: “باید این کار را انجام دهم و اگر درست انجامش دهم، احساس خوبی خواهم داشت.”

نمونه‌ای از ۲۳۲ شرکت‌کننده گزارش دادند که آیا معمولاً اظهارنامه‌های مالیاتی خود را زودتر یا دیرتر در فصل مالیاتی ارائه می‌دهند. با این داده‌ها، فازیو و گرانادوس سامایوا از ابزاری تحقیقاتی برای سنجش میزان تأثیرگذاری سیگنال‌های مثبت یا منفی بر روی شرکت‌کنندگان در مواجهه با مسائل جدید استفاده کردند. تحلیل آن‌ها نشان داد که بین تعصب وزن‌دهی منفی‌تر و تأخیر در ارائه اظهارنامه مالیاتی ارتباط وجود دارد.

گرانادوس سامایوا گفت: “آنچه ما پیدا کردیم این است که افرادی که نگرش‌های منفی آن‌ها به شدت تعمیم می‌یابد، تمایل بیشتری به تأخیر غیرضروری در انجام کارها دارند.”

بررسی تأثیر تعصب وزنی منفی بر رفتار دانشجویان

مطالعه دوم شامل ۱۴۷ دانشجوی دانشگاهی بود که در برنامه‌ای شرکت کرده بودند که به آن‌ها اجازه می‌داد در ازای شرکت در تحقیقات، اعتبار درسی کسب کنند. علاوه بر ارزیابی تعصب وزنی دانشجویان، این مطالعه بررسی کرد که آیا اندازه‌گیری‌های خودکنترلی دانشجویان بر رفتار مرتبط با وظایف تأثیر می‌گذارد: دانشجویان چگونه سطح انگیزه یا توانایی خود را برای تأمل در افکار اولیه‌شان درباره برنامه تحقیقاتی توصیف کردند و آیا این موضوع بر شروع زودهنگام یا تأخیر در شرکت در تحقیقات تأثیر داشت؟ نتایج نشان داد که ترکیب تعصب وزنی منفی و انگیزه یا انرژی عاطفی پایین که به‌صورت خودگزارش‌شده وجود داشت، به تأخیر در شرکت دانشجویان در برنامه تحقیقاتی منجر شد و آن‌ها در اواخر ترم شروع به کار کردند.

گرنادوس سامایوا، که اکنون پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه پنسیلوانیا است، گفت: “مطالعه اول تأثیر اساسی تعصب وزنی منفی را مشخص کرد، اما مطالعه دوم برخی جزئیات را ارائه می‌دهد.” او افزود: “برای افرادی که به این موضوع زیاد فکر نمی‌کنند یا نمی‌توانند به‌طور عمیق فکر کنند، تمایلات وزنی آن‌ها به‌طور مستقیم رفتارشان را هدایت می‌کند. اما اگر کسی انگیزه بیشتری داشته باشد و بتواند بیشتر در مورد آن فکر کند، ممکن است ملاحظات دیگری وجود داشته باشد که تأثیر تعصب وزنی را کاهش دهد.”

تأثیر تعصب وزنی بر تأخیر در انجام وظایف

مطالعه سوم به‌منظور بررسی تأثیر علّی تعصب وزنی در تکمیل یا تأخیر در انجام یک وظیفه طراحی شد. دانشجویانی که در برنامه تحقیق برای اعتبار شرکت کرده بودند و به‌طور خودگزارش‌شده به تأخیر انداختن کارها معروف بودند و نمره بالایی در تعصب وزنی منفی داشتند، برای این مطالعه انتخاب شدند. محققان سپس ابزار تعصب وزنی را برای یک گروه به‌گونه‌ای تغییر دادند که شرکت‌کنندگان به‌طور متعادل‌تری سیگنال‌های مثبت و منفی را ارزیابی کنند. این تغییر به سمت بی‌طرفی رفتار دانشجویان را تغییر داد: آن‌ها ساعات اعتبار را سریع‌تر از گروه کنترل که تعصب وزنی منفی و خودکنترلی پایین داشتند، جمع‌آوری کردند و این عوامل به‌طور قابل‌اعتمادی تأخیر آن‌ها در کسب اعتبار اضافی را پیش‌بینی می‌کرد.

تعصب وزنی منفی می‌تواند تأثیر مثبتی بر رفتار نیز داشته باشد. این محققان همچنین شواهدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد تعصب وزنی منفی ممکن است به افراد کمک کند تا وقتی از خود می‌پرسند “آیا برای این امتحان به اندازه کافی مطالعه کرده‌ام؟” واقع‌بینانه‌تر باشند. تعصب وزنی مثبت ممکن است افراد را به این باور برساند که آماده‌اند در حالی که واقعاً آماده نیستند. فازیو گفت: “بهتر است که به‌طور عینی متعادل‌تر باشیم تا اینکه در هر یک از دو افراط قرار بگیریم.” او افزود: “اما موقعیتی که در آن یک تعصب وزنی خاص احتمالاً مشکل‌ساز است، متفاوت خواهد بود.”

این تحقیق با حمایت بنیاد جان تمپلتون و شورای تحقیقات علوم اجتماعی و انسانی انجام شده است.