تغییر رنگ حشرات: پیامدهای جدی فعالیت‌های انسانی

تغییر رنگ مگس‌های سنگی بومی نیوزیلند در پاسخ به تغییرات محیطی ناشی از انسان

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مگس‌های سنگی بومی نیوزیلند در پاسخ به تغییرات محیطی ناشی از فعالیت‌های انسانی، رنگ خود را تغییر داده‌اند. این مطالعه که به تازگی در نشریه Science منتشر شده، به‌عنوان یکی از واضح‌ترین نمونه‌های تکامل حیوانات در پاسخ به تغییرات انسانی شناخته می‌شود.

پروفسور جان واترز، یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه اوتاگو، می‌گوید که مگس سنگی به دلیل جنگل‌زدایی اخیر، رنگ متفاوتی پیدا کرده است. او توضیح می‌دهد: “در مناطق جنگلی طبیعی، یک گونه بومی رنگ‌های ‘هشداردهنده’‌ای را توسعه داده که شبیه رنگ‌های یک گونه سمی جنگلی است تا شکارچیان را فریب دهد و به آنها القا کند که خودشان نیز سمی هستند.”

او ادامه می‌دهد: “اما با حذف جنگل‌ها از زمان ورود انسان‌ها، گونه‌های سمی نیز از بین رفته‌اند. در نتیجه، در مناطق جنگل‌زدایی شده، گونه‌های تقلیدکننده این استراتژی را کنار گذاشته‌اند، زیرا چیزی برای تقلید وجود ندارد و به رنگ‌های متفاوتی تکامل یافته‌اند.”

دانشمندان مدت‌هاست که در مورد این موضوع که آیا انسان‌ها باعث ایجاد تغییرات تکاملی در جمعیت‌های طبیعی می‌شوند یا خیر، کنجکاو بوده‌اند.

تأثیر انسان بر تکامل گونه‌ها

یکی از شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های تکامل ناشی از فعالیت‌های انسانی، جمعیت پروانه فلفلی در بریتانیا است که در پاسخ به آلودگی صنعتی در قرن نوزدهم تغییر رنگ داد. اما پروفسور واترز می‌گوید که حتی این مورد نیز جنجالی تلقی شده است. این مطالعه جدید نشان می‌دهد که انسان‌ها چگونه نحوه تعامل گونه‌های بومی را تغییر داده‌اند.

دکتر گراهام مک‌کلاچ، یکی از نویسندگان این تحقیق، می‌گوید که انسان‌ها تعاملات اکولوژیکی بین گونه‌هایی که میلیون‌ها سال تکامل یافته‌اند را مختل کرده‌اند، اما برخی از گونه‌های بومی ما به اندازه کافی مقاوم هستند تا بر این چالش‌ها غلبه کنند. او می‌گوید: “این مطالعه مهم است زیرا نشان می‌دهد که حداقل برای برخی از گونه‌های بومی ما، امکان سازگاری با تغییرات محیطی ناشی از انسان وجود دارد، حتی زمانی که این تغییرات سریع باشد.”

دکتر مک‌کلاچ همچنین اشاره می‌کند: “این مطالعه نشان می‌دهد که جمعیت‌های مستقل نیز در پاسخ به جنگل‌زدایی تغییرات مشابهی را تجربه کرده‌اند. این تغییرات به طور مستقل در نقاط مختلف دامنه گونه‌ها رخ داده است که نشان می‌دهد تکامل می‌تواند یک فرآیند قابل پیش‌بینی باشد.”