آمریکا در انزوا: آمار تکان‌دهنده تنهایی و راهکارهای نجات‌بخش شبکه‌های اجتماعی

افزایش حس تنهایی در آمریکا

وضعیت تنهایی در ایالات متحده رو به وخامت گذاشته، طوری که آمارهای نگران‌کننده نشون می‌ده که تقریباً یک سوم از آمریکایی‌ها در سال‌های اخیر، رنج “تنهایی شدید” رو تجربه کردن. این افراد، نسبت به کسایی که خودشونو تنها نمی‌دونن، دو برابر بیشتر در معرض خطر افسردگی هستن. از طرفی، تنهایی به عنوان یه عامل خطرناک و کلیدی برای آسیب زدن به خود و خودکشی شناخته می‌شه. این مسئله می‌تونه نقش مهمی در افزایش بی‌سابقه آمار خودکشی‌ها در سال 2023 در آمریکا داشته باشه که متاسفانه از ۵۰,۰۰۰ مورد فراتر رفت.

خیلی‌ها معتقدن که دلیل اصلی این افزایش تنهایی، از بین رفتن روابط اجتماعی و کاهش مشارکت‌های جمعیه. انگار بیشتر داریم وقتمون رو به جای ارتباط چهره به چهره و واقعی، توی دنیای مجازی و آنلاین می‌گذرونیم. جوون‌های آمریکایی بین ۱۸ تا ۲۹ سال، الان روزانه بیشتر از ۵ ساعت رو در شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کنن، و البته، استفاده‌ی زیاد از این شبکه‌ها با افسردگی ارتباط مستقیم داره. ظاهراً گذروندن زمان زیاد در شبکه‌های اجتماعی، نقش مهمی توی ایجاد حس تنهایی داره. اما یه مقاله‌ی جدید که تو مجله‌ی Telematics and Informatics منتشر شده، نشون می‌ده که استفاده‌ی هدفمند از شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط با دیگران و احساس هم‌صحبتی، می‌تونه تا حد زیادی این حس رو کم کنه.

تحقیقات براندون بوشیون

این مقاله رو براندون بوشیون، استادیار روزنامه‌نگاری در دانشگاه آریزونا، نوشته. بوشیون تأثیر کیفیت دوستی‌های شبکه‌ای رو روی اعتماد به نفس و تنهایی بررسی کرده. اون بین اعتماد به نفس ذاتی (که یه حس پایدار و همیشگیه) و اعتماد به نفس موقعیتی (که موقتی و زودگذره)، تفاوت قائل می‌شه. به عنوان مثال، اعتماد به نفس موقعیتی، می‌تونه از لایک خوردن یه پست توی شبکه‌های اجتماعی ناشی بشه.

بوشیون یه نظرسنجی آنلاین از ۱۵۰۰ شرکت‌کننده انجام داد که از نظر جنسیت، نژاد، قومیت، سن و محل سکونت با آمار سرشماری آمریکا همخوانی داشت. اون تونست بعد از شش هفته، با بیش از نیمی از این افراد دوباره تماس بگیره. از شرکت‌کننده‌ها خواسته شد به جملاتی مثل “من آدم ارزشمندی هستم” و “من احساس می‌کنم ویژگی‌های خوب زیادی دارم” پاسخ بدن و باید نظرشون رو تو یه مقیاس پنج‌نقطه‌ای از “کاملاً مخالفم” تا “کاملاً موافقم” اعلام می‌کردن. همینطور ازشون سؤال شد که آیا توی هفته‌ی گذشته احساس کردن از بقیه دور افتادن یا دچار انزوا شدن.

کیفیت دوستی‌های شبکه‌ای و اثرات اون

سؤالات مربوط به کیفیت دوستی‌های شبکه‌ای، ازشون می‌پرسید آیا با دوستاشون توی شبکه‌های اجتماعی شوخی کردن یا حین استفاده از شبکه‌ها همدلی رو تجربه کردن. به طور کلی، بوشیون متوجه شد که پاسخ‌دهندگان جوون‌تر، یعنی ۱۸ تا ۲۹ و ۳۰ تا ۳۹ سال، کیفیت دوستی‌های شبکه‌ای خیلی بالاتری رو گزارش کردن نسبت به افراد بالای ۵۰ سال. اما نکته‌ی قابل توجه این بود که جوونای ۱۸ تا ۳۹ سال، تمایل بیشتری به گزارش اعتماد به نفس پایین‌تر و آمار بالاتر تنهایی داشتن.

با این حال، کسانی که احساس نزدیکی و همدلی بیشتری با بقیه‌ی کاربران شبکه‌های اجتماعی داشتن، حتی بعد از گذشت شش هفته هم اعتماد به نفس بالاتری رو گزارش کردن و این ارتباط تا سن ۶۱ سالگی هم همچنان معنادار بود.

تأثیر افزایش عزت نفس بر کاهش تنهایی در نسل‌های جوان

بالا رفتن عزت نفس به کاهش حس تنهایی در نسل‌های جوان کمک کرده، در حالی که اثر غیرمستقیم این موضوع برای افراد تو دهه‌های ۶۰ و ۷۰ زندگی، چندان بزرگ و قابل توجه نیست. افراد بالای ۷۰ سال اعلام کردن که با نزدیک شدن به بقیه توی شبکه‌های اجتماعی، عزت نفس کمتری رو تجربه می‌کنن. شاید دلیلش این باشه که اونا دوستی‌های دیجیتالی رو کمتر به عنوان یه مکمل برای ارتباطات واقعی می‌بینن و بیشتر به چشم یه وسیله‌ی جایگزین بهش نگاه می‌کنن.

بوشیون می‌گه: “من متوجه شدم که تغییرات توی شبکه‌های شخصی آدم‌ها – یعنی احساس نزدیکی و همدلی با بقیه کاربران شبکه‌های اجتماعی – می‌تونه منجر به بالا رفتن حس ارزشمندی بشه و این موضوع، با کاهش حس انزوای اجتماعی هم در ارتباطه، حتی اگه این اتفاق در طول زمان رخ بده.” اون ادامه می‌ده: “بنابراین، با وجود اینکه احساس شما نسبت به خودتون توی طول زندگی، تقریباً ثابته، اما ارتباط با دیگران و احساس همدلی، حتی توی فضای مجازی، می‌تونه باعث بهتر شدن حالتون و کاهش تنهایی بشه، که از نظر تئوری، با کاهش احتمال آسیب به خود و خودکشی رابطه داره.”

بوشیون اشاره می‌کنه که به این موضوع علاقه‌مند شده، چون پزشک ارشد آمریکا سال گذشته هشدارهایی درباره افزایش آمار خودکشی‌ها توی آمریکا صادر کرد و از محققان خواست که به پتانسیل ارتباطات شبکه‌ای برای ارتباط با مردم توجه کنن. اون توضیح می‌ده: “بررسی مستقیم افکار خودکشی و آسیب به خود، از طریق نظرسنجی‌ها، واقعاً کار سختیه. اینا موضوعات اجتماعی ناخوشایندین و هیچ‌کس دوست نداره اعتراف کنه که چنین احساسی داره. اما مردم بیشتر تمایل دارن درباره احساس انزوا و تنهایی صحبت کنن. پس، من سعی کردم خطر خودکشی و افکار خودکشی رو از زاویه دید تنهایی، با این مطالعه بررسی کنم.”

ایجاد ارتباطات مؤثر از طریق شبکه‌های اجتماعی

در نهایت، بوشیون معتقده که کلاس‌های دبیرستان، دانشگاه و آموزش بزرگسالان که به یاد دادن بهترین روش‌ها برای استفاده‌ی امن و مؤثر از برنامه‌های شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط با افراد جدید و متنوع اختصاص دارن، می‌تونن نقطه‌ی شروع خوبی باشن. سؤال درباره‌ی بهترین راه برای پرورش این دوستی‌ها، هدف اصلی این مقاله نیست، ولی در یه مطالعه‌ی دیگه که به زودی تو مجله‌ی رفتار انسانی و فناوری‌های نوین منتشر می‌شه، بوشیون به این نتیجه می‌رسه که پیوستن به گروه‌هایی که بر اساس علایق و سرگرمی‌های غیرسیاسی شکل گرفتن، می‌تونه مفید باشه.

استفاده از علایق مشترک برای شکستن یخ توی شبکه‌های اجتماعی، می‌تونه به کاربران کمک کنه که در ابتدا تفاوت‌های بقیه رو نادیده بگیرن. این موضوع به گسترش شبکه‌های شخصی کمک می‌کنه و حس دوستی و رفاقت رو به وجود میاره. موضوعات غیرسیاسی می‌تونن شامل طرفداری از یه تیم ورزشی خاص یا لذت بردن از سرگرمی‌های مشابه‌ای مثل کوهنوردی، باغبانی یا پرنده‌نگری باشن. ارتباط با دیگران بر اساس علایق مشترک، می‌تونه مشارکت اجتماعی واقعی‌تر و همدلی اجتماعی متنوع‌تری رو تشویق کنه.