چگونه روابط کودکی می‌توانند کلیشه‌ها را بشکنند؟

تأثیر تنوع اجتماعی در دوران کودکی بر ارتباطات اجتماعی

تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که مواجهه با تنوع اجتماعی در دوران کودکی، مانند از طریق مهدکودک، بر نحوه ارتباط افراد تأثیر می‌گذارد. بر اساس مطالعه جدیدی که در نشریه NPJ Science of Learning منتشر شده، این تجربیات اجتماعی اولیه می‌توانند تمایلات به سمت کلیشه‌سازی را در آینده تعدیل کنند. آرجن استولک، نویسنده ارشد و استادیار در دپارتمان علوم روانشناختی و علوم مغز، می‌گوید: «هرچه فرد زمان بیشتری را در مهدکودک سپری کرده باشد، احتمال بیشتری دارد که در تعاملات اجتماعی خود در آینده بر باورهای کلیشه‌ای خود غلبه کند.» او ادامه می‌دهد: «این امر منجر به افزایش حساسیت به جزئیات و تفاوت‌های افرادی می‌شود که با آن‌ها در تعامل هستند.»

هدف مطالعه و روش تحقیق

این مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته است که آیا افراد رفتار خود را بر اساس باورهایشان درباره کسانی که با آن‌ها در تعامل هستند، تنظیم می‌کنند یا خیر. محققان از یک بازی دیجیتال غیرکلامی استفاده کردند که شامل حدود ۱۰۰ شرکت‌کننده از یک مطالعه طولی بزرگ‌تر در هلند بود. در این بازی، شرکت‌کنندگان باید به یک شریک کمک می‌کردند که به طور متناوب به عنوان یک کودک ۵ ساله یا یک بزرگسال ۲۵ ساله تصور می‌شد و در یافتن سرنخ‌های پنهان روی تخته بازی کمک می‌کرد. هر بار که شریک «تغییر» می‌کرد، شرکت‌کنندگان عکسی از کسی را که به ظاهر با او بازی می‌کردند، مشاهده می‌کردند.

تأثیر مهدکودک بر تعاملات اجتماعی

در واقع، تمام شرکت‌کنندگان در طول بازی با یک بزرگسال همراه بودند. آنها زمانی که فکر می‌کردند با یک کودک در حال تعامل هستند، کمی بیشتر در مکان هدف وقت صرف کردند، زیرا به یک کلیشه ساده استناد می‌کردند که کودکان از بزرگسالان کمتر قادر هستند. جالب اینجاست که هیچ تفاوتی در رفتار شریک‌ها وجود نداشت، خواه آن‌ها را به عنوان کودک و خواه به عنوان بزرگسال درک می‌کردند.

در تحلیل داده‌های جمعیتی شرکت‌کنندگان، تیم تحقیقاتی متوجه شد که افرادی که قبل از سن ۳ سالگی بیشتر به مهدکودک می‌رفتند، در سن ۱۷ سالگی سریع‌تر از کلیشه‌های خود عبور کردند و رفتارشان را به گونه‌ای تنظیم کردند که با هر دو شریک، کودک و بزرگسال، به طور یکسان رفتار کنند. در مقابل، شرکت‌کنندگانی که این تجربه اجتماعی اولیه را نداشتند، بیشتر احتمال داشت که دیدگاه‌های کلیشه‌ای خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنند. این روند مستقل از پیشینه اقتصادی-اجتماعی شرکت‌کنندگان و اینکه آیا خواهر و برادر داشتند یا نه، برقرار بود.

سازنده اصلی این تحقیق، ساسکیا کوچ، پژوهشگر پسادکتری در مرکز تصویربرداری عصبی شناختی دوندِرس در دانشگاه رادبود در نیمن‌گن هلند، می‌گوید: «شرکت‌کنندگانی که به مهدکودک می‌رفتند، در تعاملات اجتماعی خود با دیگران انعطاف‌پذیری بیشتری داشتند.» نویسندگان همکار نتیجه‌گیری می‌کنند که ظرفیت برای تنظیم انعطاف‌پذیر در تعاملات اجتماعی می‌تواند از طریق محیط غنی‌ای که مهدکودک فراهم می‌کند، پیش‌بینی شود.