مهدکودک معجزه می‌کنه! چطور تنوع، روابط آینده بچه‌ها رو بهتر می‌سازه؟

اهمیت تجربه‌ی تنوع اجتماعی در کودکی برای روابط آینده

تحقیقات پیشین نشون داده بودن که برخورد با محیط‌های اجتماعی متنوع توی دوران بچگی، مثل رفتن به مهدکودک، روی طرز رفتار آدم‌ها با بقیه تاثیر می‌ذاره. بر اساس یه مطالعه‌ی جدید که توی مجله‌ی NPJ Science of Learning چاپ شده، این تجربه‌های اولیه اجتماعی میتونن گرایش به سمت داشتن پیش‌فرض‌های غلط رو توی آینده کم کنن. آرخن استولک، که نویسنده‌ی اصلی این پژوهشه و استاد دانشکده‌ی علوم روان‌شناسی و مغز هم هست، میگه: “هرچی یه بچه بیشتر توی مهدکودک بوده باشه، احتمال اینکه توی تعاملات اجتماعیش توی آینده بتونه روی این باورهای اشتباهش غلبه کنه، بیشتره.” اون ادامه میده: “این باعث میشه آدم‌ها به جزئیات و تفاوت‌های آدمایی که باهاشون در ارتباط هستن، توجه بیشتری کنن و حساس‌تر بشن.”

هدف از مطالعه و روش انجام تحقیق

این تحقیق سعی کرده این موضوع رو بررسی کنه که آیا آدم‌ها رفتارشون رو بر اساس تفکراتشون درباره‌ی کسایی که باهاشون در ارتباط هستن، تنظیم می‌کنن یا نه. محقق‌ها از یه بازی دیجیتالی بدون کلام استفاده کردن که حدود ۱۰۰ نفر از یه مطالعه‌ی طولانی‌مدت بزرگ‌تر توی هلند، توش شرکت داشتن. توی این بازی، شرکت‌کننده‌ها باید به یه همکار کمک میکردن که گاهی به عنوان یه بچه ۵ ساله و گاهی هم به عنوان یه بزرگتر ۲۵ ساله تصور میشد و توی پیدا کردن سرنخ‌های پنهان روی صفحه‌ی بازی کمکش می‌کردن. هر بار که «نقش» همکار عوض میشد، شرکت‌کننده‌ها عکسی از کسی که انگار باهاش بازی میکردن رو می‌دیدن.

تاثیر مهدکودک روی رابطه‌های اجتماعی

در واقعیت، تمام شرکت‌کننده‌ها توی طول بازی با یه آدم بزرگ همراه بودن. اما وقتی فکر میکردن دارن با یه بچه بازی میکنن، یه کم بیشتر روی نقطه‌ی مورد نظر وقت می‌ذاشتن، چون به این فکر بودن که بچه‌ها نسبت به بزرگسال‌ها توانایی کمتری دارن. جالب اینجاست که هیچ فرقی توی رفتار اون همکارا نبود، چه به عنوان بچه درکشون میکردن و چه بزرگسال.

توی تحلیل اطلاعات جمعیتی شرکت‌کننده‌ها، گروه تحقیق متوجه شدن که اونایی که قبل از ۳ سالگی بیشتر به مهدکودک میرفتن، توی ۱۷ سالگی سریع‌تر از پیش‌فرض‌های غلطشون عبور کردن و رفتارشون رو جوری تنظیم کردن که با هر دو همکار، چه بچه و چه بزرگسال، یه جور رفتار کنن. در مقابل، شرکت‌کننده‌هایی که این تجربه‌ی اجتماعی اولیه رو نداشتن، احتمال بیشتری داشت که دیدگاهای کلیشه‌ای خودشون رو برای مدت طولانی‌تری حفظ کنن. این روند، مستقل از سطح اقتصادی-اجتماعی شرکت‌کننده‌ها و داشتن یا نداشتن خواهر و برادر، دیده میشد.

ساسکیا کوچ، که محقق اصلی این پژوهشه و توی مرکز تصویربرداری عصبی شناختی دوندِرس در دانشگاه رادبود توی نیمِخن هلند کار می‌کنه، میگه: “شرکت‌کننده‌هایی که به مهدکودک میرفتن، توی تعاملات اجتماعیشون با بقیه، انعطاف‌پذیری بیشتری داشتن.” نویسنده‌های همکار نتیجه میگیرن که ظرفیت برای تنظیم انعطاف‌پذیر توی تعاملات اجتماعی رو میشه از طریق محیط غنی‌ای که مهدکودک فراهم میکنه، پیش‌بینی کرد.

“`