یادگیری متنوع مغز را تقویت می‌کند؛ یافته‌های جدید مطالعه

تنوع در تمرین: کلید بهبود یادگیری و حافظه

زمانی که ایلبر مناواباسی سعی می‌کند یک ریف پیچیده پیانو را اجرا کند، بیشتر از نوت‌های روی صفحه تمرین نمی‌کند. او می‌گوید: “من در شرایط و زمینه‌های مختلف تمرین می‌کنم. من وقتی گرسنه، خسته، عصبانی و خوشحال هستم تمرین می‌کنم. من آهنگ‌های مختلف را با سرعت‌های متفاوت و گاهی با پیانوهای مختلف تمرین می‌کنم.” مناواباسی، دانشجوی تحصیلات تکمیلی در مؤسسه بکامان برای علوم و فناوری پیشرفته است. “تنوع در تمرین است که مرا به یک اجراکننده بهتر تبدیل می‌کند.”

به گفته تحقیقات اخیر که توسط مناواباسی و همکارانش در دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین انجام شده، تنوع در تمرین ممکن است ما را به یادگیرندگان بهتری تبدیل کند. محققان مشاهده کردند که تمرین متنوع، نه تکرار، بزرگسالان مسن‌تر را برای یادگیری یک وظیفه جدید حافظه کاری آماده می‌کند. یافته‌های آن‌ها که در نشریه هوش منتشر شده، آموزش شناختی متنوع را به عنوان یک ابزار امیدوارکننده برای حفظ تیزهوشی ذهنی در سنین بالا پیشنهاد می‌کند.

ایلزابت آ. ال. استاین-مورو، محقق بکامان و استاد بازنشسته روانشناسی آموزشی در ایلینوی، گفت: “مردم معمولاً فکر می‌کنند که بهترین راه برای بهتر شدن در چیزی، تمرین مکرر آن است، اما یادگیری مهارت‌های قوی در واقع به تنوع در تمرین وابسته است.” او افزود: “در حالی که اهمیت تنوع در تمرین در زمینه یادگیری حرکتی به خوبی ثابت شده است، مطالعه ما نشان داد که این اصل به توسعه مهارت‌های ذهنی نیز مربوط می‌شود.”

در مطالعه‌ای که در سال ۱۹۷۸ توسط کر و بث انجام شد، مشخص شد که کودکانی که از فاصله معینی کیسه لوبیا را به هدف پرتاب می‌کردند، کمتر از کودکانی که از فاصله‌های مختلف تمرین کرده بودند، به هدف می‌زدند. در مقیاس بزرگ‌تر، محققان مشاهده کرده‌اند که آمادگی متنوع منجر به عملکرد سطح بالا در ورزش و تحصیلات می‌شود. استاین-مورو گفت: “ورزشکاران سطح جهانی که در یک ورزش تخصص دارند، بیشتر احتمال دارد که تجربه‌های اولیه‌ای با چندین ورزش داشته باشند نسبت به همتایان ملی خود، و برندگان جایزه نوبل نیز بیشتر احتمال دارد که تجربه‌های تحصیلی و کاری بیشتری خارج از رشته خود داشته باشند در مقایسه با برندگان جوایز ملی.”

او به این فکر کرد که این مفهوم چگونه به آموزش شناختی ترجمه می‌شود. اگر یادگیری یک ورزش باشد، آیا یک برنامه تمرینی متنوع سطح بازی را بهبود می‌بخشد؟ محققان تمرکز خود را بر روی حافظه کاری، یعنی توانایی شناختی برای نگه‌داشتن یک چیز در ذهن در حین انجام کار دیگری، محدود کردند. استاین-مورو گفت: “ما حافظه کاری را انتخاب کردیم زیرا این یک توانایی اصلی است که برای درگیر شدن با واقعیت و ساخت دانش نیاز است.” او افزود: “این توانایی پایه‌گذار درک زبان، استدلال، حل مسئله و بسیاری از انواع شناخت روزمره است.”

از آنجا که حافظه کاری معمولاً با افزایش سن کاهش می‌یابد، استاین-مورو و همکارانش ۹۰ نفر از ساکنان چمپیون-اربانا در سنین ۶۰ تا ۸۷ سال را جذب کردند.

تأثیر تمرینات شناختی بر حافظه کاری

در آغاز و پایان این مطالعه، محققان حافظه کاری شرکت‌کنندگان را با اندازه‌گیری دامنه خواندن هر فرد ارزیابی کردند؛ به این معنا که ظرفیت یادآوری اطلاعات در حین خواندن متنی نامربوط را مورد بررسی قرار دادند. محققان از شرکت‌کنندگان خواستند تا مجموعه‌ای از جملات منطقی و غیرمنطقی را بخوانند و درک کنند (مانند “کلاه‌خودهایی که توسط سلطنت‌طلبان پوشیده می‌شود، تاج نامیده می‌شود” یا “حیوانی با نوارهای نارنجی و سیاه، **زِبرا** است”) که هر یک با یک حرف از الفبا جفت شده بود. محققان بیان کردند که شرکت‌کنندگانی که حروف را به ترتیب صحیح به یاد آوردند، معمولاً دارای حافظه کاری قوی‌تری هستند.

بین ارزیابی‌های دامنه خواندن، شرکت‌کنندگان چهار هفته تمرین شناختی انجام دادند. در دو هفته اول، هر یک از شرکت‌کنندگان بر روی یکی از چهار برنامه تمرینی کار کردند: خود وظیفه دامنه خواندن، فعالیت جدید حافظه کاری، چندین فعالیت حافظه کاری و یک وظیفه کنترل که به حافظه کاری مرتبط نبود. در دو هفته آخر، تمام شرکت‌کنندگان نوع متفاوتی از وظیفه دامنه خواندن را تمرین کردند. شرکت‌کنندگانی که با چندین فعالیت حافظه کاری تمرین کردند، بیشترین پیشرفت را در ارزیابی دامنه خواندن از ابتدا تا انتها نشان دادند و عملکرد بهتری نسبت به آن‌هایی که برای چهار هفته فقط وظیفه دامنه خواندن را تمرین کرده بودند، داشتند.

با این حال، محققان متوجه شدند که گروه تمرین مختلط به‌طور فوری نسبت به دیگران بهتر عمل نکرده است. “آن‌ها باید برای این کار تلاش می‌کردند”، استین-مورو گفت. “تمرین مختلط به‌طور مستقیم منجر به عملکرد بهتر نشد؛ بلکه به یادگیری بهتر منجر گردید. آن گروه، کندترین پیشرفت را در وظیفه دامنه خواندن داشتند، اما در نهایت به بالاترین بالندگی رسیدند.”

یکی از دلایلی که ممکن است تمرین متنوع به توسعه مهارت کمک کند، اصل همزیستی یا “رشد متقابل در میان توانایی‌های نزدیک به هم” است، به گفته استین-مورو. این نتایج شواهد اولیه‌ای برای مفهوم همزیستی ارائه می‌دهد و نشان‌دهنده پتانسیل بهبود حافظه کاری در مراحل بعدی زندگی است. “با این مطالعه، ما اصل کلی همزیستی را از طریق لنز کوچکی که به حافظه کاری مربوط می‌شود، به نمایش گذاشته‌ایم”، استین-مورو گفت. “اگر این اصل را گسترش دهید و با انواع مختلف مهارت‌ها ترکیب کنید، می‌تواند تأثیرات وسیع‌تری را نشان دهد.”

به دلیل محدودیت‌های ناشی از پاندمی COVID-19، شرکت‌کنندگان از کامپیوترهای خانگی و آی‌پدهای ارائه‌شده توسط تیم تحقیقاتی برای انجام تمام بخش‌های مطالعه به‌صورت از راه دور استفاده کردند. “ما از افرادی که در جامعه چامبانا از تحقیقات ما حمایت کردند، به ویژه در این زمینه که آن‌ها باید این فعالیت‌ها را در طول چهار هفته در زندگی خود جا دهند، سپاسگزاریم. بیشتر افراد فکر می‌کردند که این فعالیت‌ها چالش‌برانگیز اما سرگرم‌کننده هستند و آن‌ها را به عنوان یک بازی که می‌خواستند برنده شوند، تلقی کردند”، استین-مورو گفت.