رباتیک درخشان‌تر با تیم‌های متنوع: کشف علمی جدید از موسسه ماکس پلانک

اهمیت گوناگونی و فراگیری در تیم‌های رباتیک

تیم‌هایی که اعضای متنوعی دارند و فضای فراگیری را ایجاد می‌کنند فقط یک وظیفه‌ی اخلاقی نیستند، بلکه به عنوان عاملی برای پیشرفت علمی در حوزه‌ی رباتیک هم شناخته می‌شن. دانشمندای مؤسسه‌ی ماکس پلانک برای سیستم‌های هوشمند توی یک تحقیق به این موضوع اشاره کردن. این تیم اخیراً یه مقاله منتشر کرده که توش توضیح می‌دن چطور یه جامعه‌ی علمی می‌تونه از مدیریتی که محیطی متنوع و فراگیر رو تقویت می‌کنه، سود ببره و راهنمایی‌هایی رو برای رباتیک‌دان‌ها ارائه می‌ده تا از این مزایا استفاده کنن.

حوزه‌ی رباتیک خیلی بین‌رشته‌ای هست و رشته‌هایی مثل مهندسی مکانیک و برق، علم مواد، علوم کامپیوتر، علوم اعصاب و زیست‌شناسی رو در بر می‌گیره. جامعه‌ی رباتیک خودش یه قهرمان تنوع علمی به حساب میاد. اگه این تنوع علمی با تنوع نیروی کار، شامل اعضایی با نژاد، جنسیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، سن، تجربیات زندگی، وضعیت والدینی یا ناتوانی‌های مختلف و یه مدیریت فراگیر همراه بشه، نوآوری و خلاقیت بیشتری توی علوم به وجود میاد. به همین دلیل، حمایت از تنوع و فراگیری توی تیم‌های تحقیقاتی نه تنها یه وظیفه‌ی اخلاقی هست، بلکه عاملی برای پیشبرد تحقیقات پیشرفته و سرعت بخشیدن به پیشرفت توی حوزه‌ی رباتیک هم محسوب می‌شه.

تیمی از رباتیک‌دان‌ها و دانشمندان رفتاری از مؤسسه‌ی ماکس پلانک برای سیستم‌های هوشمند توی اشتوتگارت، با بررسی مقالات قبلی و تجزیه‌وتحلیل جامع از منابع و مصاحبه با متخصص‌ها، هفت تا مزیت اصلی تنوع نیروی کار و مدیریت فراگیر رو برای تحقیقات رباتیک شناسایی کردن. این تیم، تو تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴ مقاله‌ای رو توی مجله‌ی Science Robotics منتشر کرد که این مزایا رو توضیح می‌ده و به عنوان یه راهنمای مدیریتی برای رباتیک‌دان‌هایی عمل می‌کنه که می‌خوان سرعت نوآوری رو توی تیم‌هاشون افزایش بدن.

دانیلا ماکاری، که محقق دکتری تو بخش مواد رباتیک توی MPI-IS هست و نویسنده‌ی اول مقاله هم هست، می‌گه: «تو این مقاله، ما مقاله‌های علمی موجود رو بررسی کردیم، معیارهای استناد به مقالات رباتیک رو تو ۲۵ سال گذشته تحلیل کردیم، به تجربه‌ها و مشاهدات شخصی خودمون از کار کردن تو یه محیط متنوع و فراگیر پرداختیم و اطلاعاتی که از مصاحبه با ده تا از رهبران تحقیقاتی معتبر توی حوزه‌ی رباتیک به دست آوردیم رو به اشتراک گذاشتیم.»

نویسنده‌ها هفت تا مزیت اصلی تیم‌های متنوع و فراگیر رو این‌طور شناسایی کردن:

• تحلیل‌هایی که رو مقاله‌ها توی زمینه‌های مختلف انجام شده، نشون می‌ده که تیم‌های متنوع مقاله‌های بیشتری منتشر می‌کنن و به ازای هر مقاله، استنادهای بیشتری هم دارن.

یه تحلیل تازه از مقاله‌های رباتیک و تأثیر تنوع توی تیم‌ها

تحلیل مقاله‌های رباتیک که توی ۲۵ سال گذشته منتشر شده، نشون می‌ده اون مقاله‌هایی که حداقل ۲۵٪ از نویسنده‌هاشون زن هستن، خیلی بیشتر بهشون استناد می‌شه و احتمالاً جزو مقاله‌های پر استناد هم قرار می‌گیرن. تیم‌های متنوع بهتر می‌تونن به مسائل پیچیده و چندوجهی از زوایای مختلف نگاه کنن و از روش‌های گوناگونی استفاده کنن و راه‌حل‌های متفاوتی رو هم در نظر بگیرن.

ترکیب تیم‌های متنوع باعث ایجاد ایده‌های نو و متفاوت می‌شه که در نهایت منجر به نوآوری‌های بزرگ و پیشرفت‌های چشمگیر تو زمینه‌ی رباتیک می‌شه. کشفیات علمی که توسط تیم‌های متنوع انجام می‌شه، احتمالاً نیازهای بخش وسیع‌تری از جامعه رو برآورده می‌کنه و در نتیجه فناوری‌هایی با اهمیت اجتماعی بیشتر تولید می‌شه.

تیم‌های تحقیقاتی که تنوع کاربران فناوری رباتیک رو منعکس می‌کنن، بهتر می‌تونن تعصب‌هایی که توی فناوری وجود داره رو شناسایی و کم کنن و احتمالاً پیامدهای اخلاقی رو از زوایای مختلف بررسی می‌کنن. حمایت از تنوع و مدیریت فراگیر، رضایت کارمندا رو هم بیشتر می‌کنه و به جذب و نگه داشتن محققای با استعداد کمک می‌کنه و این‌طوری سازمان‌های علمی رو توی خط مقدم نوآوری نگه می‌داره.

ایجاد نمایندگی متنوع تو تحقیقات رباتیک نه تنها به بی‌عدالتی‌های تاریخی و نابرابری‌های سیستمی رسیدگی می‌کنه، بلکه عدالت و فرصت‌های برابر رو برای همه ترویج می‌ده، فارغ از پیشینه‌ی افراد و بر اساس توانایی‌هاشون برای پیشبرد فناوری رباتیک به نفع بشریت.

مزایای محیط‌های متنوع و فراگیر

اگه تیم‌های رباتیک تو سراسر دنیا یه محیط متنوع و فراگیر رو قبول کنن و حس تعلق خاطر و امنیت روانی رو تقویت کنن، احتمال داره به سطوح بالاتری از انگیزه و تعهد کاری برسن که این موضوع منجر به افزایش بهره‌وری، نوآوری‌های بیشتر و شاید مهم‌تر از همه، کاهش تعصبات تو فناوری می‌شه.

دکتر کسنیا کپلینگر، که رهبر گروه تحقیقاتی مدیریت سازمانی و تنوع توی MPI-IS هست، می‌گه: «علاوه بر این، ایجاد چنین محیطی و پذیرفتن تنوع و فراگیری تو تیم‌ها، به رهبرا این فرصت رو می‌ده که به رهبرایی موثرتر و تاثیرگذارتر تبدیل بشن.» اون ادامه می‌ده: «مدیریت تیم‌های تحقیقاتی متنوع و فراگیر، ما رو به چالش می‌کشه تا دیدگاه‌ها و پیشینه‌های مختلف رو درک کنیم، سبک راهنمایی خودمون رو برای اعضای مختلف تیم تنظیم کنیم و حتی برنامه‌های تحقیقاتی خودمون رو برای پذیرفتن محورهای جدید تحقیقاتی که با مهارت‌ها و علاقه‌مندی‌های اعضای تیم هماهنگه، تغییر بدیم. در حالی که این کار نیاز به تلاش و تعهد مداوم داره، اما منافع بلندمدتی تو بهره‌وری و نوآوری بزرگ برای تیم‌های ما به همراه داره.»

راهنمای مدیریتی که نویسنده‌ها پیشنهاد می‌دن شامل اقداماتی مثل گسترش دامنه‌ی جذب نیرو، ترویج فرهنگ فراگیری، اطمینان از دسترسی گسترده به منابع، معرفی الگوهای نقش و تقویت راهنمایی و حمایت متقابل هست.