آزمایش خون جدید: ایمنی و کارایی بالاتر درمان سرطان

توسعه یک آزمایش خون جدید برای درمان سرطان

دانشمندان دانشگاه RMIT و مؤسسه Doherty یک آزمایش خون جدید را توسعه داده‌اند که می‌تواند به غربالگری بیماران سرطانی کمک کند و درمان آن‌ها را ایمن‌تر و مؤثرتر سازد. تقریباً از هر دو استرالیایی، یکی تا سن ۸۵ سالگی به سرطان مبتلا خواهد شد.

این آزمایش که برای اولین بار طراحی شده، می‌تواند به سرعت ارزیابی کند که داروهای نانویی مبتنی بر پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) چقدر در کشتن سلول‌های سرطانی مؤثر هستند و عوارض جانبی را با استفاده از تنها یک قطره خون از افرادی که به لوسمی، نوعی سرطان خون، مبتلا هستند، به حداقل برساند.

داروهای نانویی شامل ذرات ریزتری هستند که بسیار کوچک‌تر از یک سلول‌اند و به طور دقیق با بدن تعامل دارند. این ذرات کوچک به گونه‌ای طراحی شده‌اند که داروها را مستقیماً به سلول‌های بیمار، مانند سلول‌های سرطانی، منتقل کنند و هدف آن‌ها حفظ سلول‌های سالم است. داروهای نانویی مانند Doxil، Onpattro (پاتیسیران) و Vyxeos در استرالیا و ایالات متحده برای استفاده بالینی تأیید شده‌اند، در حالی که برخی دیگر در حال ظهور هستند اما هنوز در محیط‌های بهداشتی مورد استفاده قرار نگرفته‌اند.

دکتر Yi (دیوید) Ju، پژوهشگر شورای تحقیقات استرالیا (DECRA) در دانشگاه RMIT، این مطالعه را به همراه پروفسور Stephen Kent از دانشگاه ملبورن، که رئیس آزمایشگاه در مؤسسه Doherty است، و در همکاری با پروفسور Constantine Tam، رئیس خدمات لنفوم در بیمارستان Alfred، هدایت کرد. تام در طول این مطالعه در مرکز سرطان Peter MacCallum حضور داشت.

آزمایش اثبات مفهوم این تیم هنوز در محیط‌های بالینی مانند مطب‌های عمومی و بیمارستان‌ها در دسترس نیست، اما ممکن است در همکاری با شرکای صنعتی و حمایت دولت در سال‌های آینده توسعه یابد و به کار گرفته شود.

پژوهشگران می‌گویند نوآوری آن‌ها که در نشریه ACS Nano توصیف شده، یک گام بزرگ به جلو در درک نحوه تعامل داروهای نانویی با سلول‌های خونی در بیماران لوسمی است. دکتر Ju از دانشکده علوم، گفت: “مطالعه ما روشن می‌کند که چرا برخی از بیماران سرطانی به درمان‌های نانویی بهتر پاسخ می‌دهند.” او افزود: “با درک این تفاوت‌ها، می‌توانیم درمان‌های شخصی‌سازی شده و مؤثرتری برای بیماران لوسمی توسعه دهیم.”

روش انجام مطالعه

این مطالعه سه نوع مختلف داروهای نانویی مبتنی بر PEG را بر روی خون ۱۵ نفر مبتلا به لوسمی آزمایش کرد. پژوهشگران داروهای نانویی را به صورت جداگانه به نمونه‌های خون اضافه کردند و آن‌ها را به مدت یک ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد نگه داشتند. دکتر Ju گفت: “ما ارزیابی کردیم که چگونه داروهای نانویی مختلف به هدف قرار دادن سرطان‌ها در خون و همچنین سلول‌های سالم پرداخته‌اند.”

تعیین اثربخشی درمان‌ها بر اساس پاسخ ایمنی فردی

این مطالعه به ما کمک می‌کند تا مشخص کنیم کدام درمان‌ها برای افراد مختلف مؤثرتر هستند. یافته‌های تحقیقات قبلی تیم نشان می‌دهد که اگر افراد سطح بالایی از آنتی‌بادی‌های ضد-PEG را از واکسن‌های mRNA تولید کنند، درمان‌های آینده با استفاده از mRNA برای بیماری‌هایی مانند سرطان ممکن است کمتر مؤثر باشند، زیرا بدن آن‌ها داروها را سریع‌تر از بین می‌برد. PEG ترکیب رایجی است که در واکسن‌های mRNA استفاده می‌شود.

آن‌ها همچنین دریافتند که پاسخ‌های ایمنی فردی نقش مهمی ایفا می‌کنند. در این مطالعه اخیر، ما بررسی کردیم که چگونه فرمولاسیون‌های مختلف نانومدیسین با خون بیماران کار می‌کنند، جو گفت. ما دریافتیم که تفاوت‌های موجود در سیستم‌های ایمنی افراد تأثیر زیادی بر اثربخشی این درمان‌ها در برابر سلول‌های سرطانی و همچنین عوارض جانبی آن‌ها دارد.

تیم تحقیق تفاوت آنتی‌بادی‌های ضد-PEG موجود در نمونه‌های خون هر فرد را مورد بررسی قرار داد. جو گفت: هر چه میزان آنتی‌بادی‌های ضد-PEG در خون افراد بیشتر باشد، این درمان‌ها در کشتن سلول‌های سرطانی کمتر مؤثر بودند — در واقع، این درمان‌ها برای سلول‌های سالم سمی‌تر بودند.

دوکسیل، که یک نانومدیسین رایج برای درمان سرطان تخمدان، سارکوم کاپوزی مرتبط با ایدز و میلوما چندگانه است، به شدت تحت تأثیر آنتی‌بادی‌های ضد-PEG قرار گرفت. این بدان معناست که برای برخی افراد، این درمان بیشتر سلول‌های سالم مرتبط با پاسخ ایمنی خون را هدف قرار می‌دهد تا سلول‌های سرطانی. محققان اشاره کردند که دوکسیل در محیط‌های بالینی برای درمان لوسمی استفاده نمی‌شود.

آزمایش‌ها نشان داد که دوکسیل هنوز هم برای برخی از افراد آزمایش‌شده نسبت به سایر نانومدیسین‌ها گزینه مناسبی است. مؤثرترین نانوذره هدفمند در برابر لوسمی، فرمولاسیون خود تیم از نانوذرات خالص PEG بود.

گام‌های بعدی

این مطالعه به توسعه نانومدیسین‌های نسل بعدی سرطان کمک خواهد کرد و انتخاب بیماران برای درمان‌های شخصی‌سازی‌شده را بهبود می‌بخشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که آزمایش‌های خون ساده می‌توانند برای شخصی‌سازی درمان‌های مبتنی بر نانوذره نه تنها برای افراد مبتلا به لوسمی بلکه همچنین برای سرطان‌های تومور جامد مانند سرطان سینه و تخمدان استفاده شوند، تام گفت. درک تفاوت‌های فردی در پاسخ ایمنی می‌تواند منجر به درمان‌های مؤثرتر و ایمن‌تر شود، زیرا فرمولاسیون‌های نانوذره‌ای به پروفایل ایمنی منحصر به فرد هر بیمار تطبیق داده می‌شود.

کنت گفت: نوآوری ما پتانسیل بالایی برای شرکت‌های داروسازی دارد که به دنبال توسعه درمان‌های هدفمند برای سرطان‌های غیرقابل درمان قبلی هستند. ما مشتاق به همکاری با رهبران صنعت برای توسعه مشترک این فناوری و تسریع در انتقال آن به کاربردهای بالینی هستیم، جو گفت.