دانشگاه میامی: کشف کلیدی رشد زبان کودکان کم‌شنوا با ایمپلنت

پژوهش‌های نو از دانشگاه میامی درباره‌ی رشد زبان در کودکان کم‌شنوا

مطالعه‌ای از دانشگاه میامی، نگاه‌های تازه‌ای به چگونگی شکل‌گیری زبان در بچه‌های کم‌شنوا ارائه می‌دهد و به روش‌هایی برای یادگیری زبان اشاره می‌کند که می‌تواند به کودکان با ایمپلنت حلزونی کمک کند تا بر تاخیرهایی که در ابتدای رشد زبانشان پیش می‌آید، غلبه کنند. این تحقیق که توسط پژوهشگران دانشگاه میامی، لین کی. پری و دنیل اس. مسینگر، و همچنین ایوت سِخاس از دانشکده‌ی پزشکی لئونارد ام. میلر انجام شده، به بررسی ارتباط میان دانش کلمات اولیه و رشد زبان در کودکانی می‌پردازد که ایمپلنت حلزونی دارند.

محققان بر روی نسبت اسم‌های قالبی‌شکل در کلمات اولیه‌ی بچه‌ها تمرکز کردند. اسم‌های قالبی‌شکل، کلماتی مثل “صندلی” یا “فنجان” هستند که یک دسته از اشیاء را بر اساس شکل ظاهری‌شان توصیف می‌کنند، نه ویژگی‌های دیگر مثل رنگ یا جنس. نتایج این پژوهش که در مجله‌ی Developmental Science به چاپ رسیده، نشان می‌دهد که نسبت بالاتر اسم‌های قالبی‌شکل در کلمات یک کودک، درست بعد از دریافت ایمپلنت حلزونی، با پیشرفت بهتر زبان او در سه سال آینده ارتباط دارد.

محققان همچنین دریافتند که ارتباط بین اسم‌های قالبی‌شکل و رشد زبان درازمدت در بچه‌های دارای ایمپلنت حلزونی، در مقایسه با بچه‌هایی که شنوایی عادی دارند، بیشتر است. این نتایج می‌تواند اثرات مثبتی بر تلاش‌ها برای کمک به کودکانی داشته باشد که دچار کم‌شنوایی هستند و می‌خواهند بر تاخیرهای اولیه‌ی زبان که به خاطر نرسیدن اطلاعات شنیداری و دسترسی به صداهای گفتاری قبل از دریافت ایمپلنت حلزونی به وجود می‌آید، فائق آیند.

لین کی. پری، نویسنده‌ی اصلی این مقاله و استادیار در دپارتمان روانشناسی، گفت: “یادگیری اسم‌های قالبی‌شکلِ بیشتر به نظر می‌رسد روی تعداد کلماتی که یاد می‌گیرند و همچنین بر مهارت‌های دستوری و دیگر جنبه‌های زبان تاثیر گذاشته است.” او اضافه کرد: “به ویژه برای کودکانی که ایمپلنت حلزونی دارند، این یک پیش‌بینی‌کننده‌ی قوی بود که حتی سه سال بعد، ما توانستیم برخی از تفاوت‌ها در مهارت‌های زبانی‌شان را توضیح دهیم.”

داده‌های استفاده شده در این مطالعه بخشی از مطالعه‌ی رشد کودکی پس از ایمپلنت حلزونی جمع‌آوری شده است که یک پژوهش سراسری و طولانی‌مدت است. محققان داده‌های مربوط به توانایی‌های زبانی کودکان خردسال با ایمپلنت حلزونی را قبل از عمل ایمپلنت و هر شش ماه یکبار پس از آن بررسی کردند. آن‌ها همچنین به داده‌های مربوط به کودکانی نگاهی انداختند که شنوایی طبیعی داشتند و از مهدهای کودک انتخاب شده بودند.

نقش اسم‌های قالبی‌شکل در رشد زبان کودکان با ایمپلنت حلزونی

این تحقیق که با پشتیبانی موسسه‌ی ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی از موسسات ملی سلامت انجام شد، نشان داد کودکانی که پس از کار گذاشتن ایمپلنت، نسبت بیشتری از اسم‌های قالبی‌شکل را در کلمات خود دارند، در یک، دو و سه سال پس از کاشت، دایره‌ی واژگان بزرگ‌تری داشته‌اند. این کودکان همچنین در آزمون‌های استاندارد زبان نمره‌های بالاتری گرفتند و احتمال بیشتری داشت که با همسالان خود که شنوایی طبیعی دارند، هم‌سطح شوند.

تحقیقات قبلی اهمیت اسم‌های قالبی‌شکل را در رشد زبان کودکان با شنوایی طبیعی نشان داده‌اند و بیان کرده‌اند که آشنایی با این الگو در کلمات انگلیسی که در اوایل یاد گرفته می‌شود، می‌تواند به بچه‌ها در یادگیری کلمات جدید کمک کند. اما قبل از این مطالعه، اطلاعات کمی درباره‌ی نقش اسم‌های قالبی‌شکل در رشد زبان کودکان با ایمپلنت حلزونی وجود داشت.

مسینگر، استاد دپارتمان روانشناسی، گفت: “این یک آزمون واقعی در طبیعت است که نشان می‌دهد چه نوع کلماتی را یک بچه می‌شناسد و چطور رشد زبان او را شکل می‌دهد.” او اضافه کرد: “جالب است که این تاثیرات برای کسانی که از ایمپلنت حلزونی استفاده می‌کنند قوی‌تر بود، شاید به این دلیل که اسم‌های قالبی‌شکل، یادگیری کلمات‌شان را بعد از دسترسی به شنوایی از طریق ایمپلنت‌ها هدایت کرده است.”

نتایج نشان می‌دهد که آشنایی با اسم‌های قالبی‌شکل، روند رشد زبان بچه‌ها را آسان‌تر می‌کند و ممکن است به جبران تاخیرهای اولیه زبانی در کودکان با ایمپلنت حلزونی کمک کند. سخاس، استاد و مدیر خدمات پشتیبانی خانواده در دپارتمان گوش و حلق و بینی در دانشکده‌ی پزشکی میلر، گفت: “اگرچه ایمپلنت‌های حلزونی به استاندارد مراقبت برای کودکان با ناشنوایی شدید تا عمیق دو طرفه تبدیل شده‌اند، اما همچنان تنوع قابل توجهی در رشد زبان گفتاری آن‌ها وجود دارد.” او افزود: “کار ما یک مسیر احتمالی برای مداخله را برجسته می‌کند که ممکن است به کمتر کردن فاصله‌ی واژگانی و زبانی که در مورد بعضی از این کودکان وجود دارد، کمک کند.”

اگرچه این مطالعه رابطه‌ای بین نسبت اولیه‌ی اسم‌های قالبی‌شکل در کلمات یک بچه و رشد زبانی بعدی پیدا کرد، محققان گفتند که تحقیقات بیشتری برای تعیین رابطه‌ی علت و معلولی نیاز است. آن‌ها همچنین اشاره کردند که هنوز نمی‌دانند چرا بعضی از بچه‌ها نسبت بیشتری از اسم‌های قالبی‌شکل را در کلمات خود نسبت به بقیه دارند. پری گفت: “در میان گروه بچه‌هایی که ایمپلنت حلزونی دارند و همچنین در بچه‌ها به طور کلی، ما تفاوت‌هایی را در مورد این که بچه‌ها کدام کلمات را اول یاد می‌گیرند می‌بینیم.” او اضافه کرد: “فکر می‌کنم فهمیدن منبع این تفاوت‌ها برای حمایت بهتر از همه‌ی یادگیرنده‌ها مهم خواهد بود.”