تیراندازی‌ات رو ارتقا بده: واقعیت مجازی، کلیدِ سربازان و پلیس‌های حرفه‌ای!

تکنولوژی واقعیت مجازی و سنجش مهارت تیراندازی

تکنولوژی واقعیت مجازی میتونه خیلی فراتر از آموزش های معمولِ کار با اسلحه برای نیروهای امنیتی و نظامی عمل کنه. یه مطالعه ی جدید نشون میده که این فناوری میتونه عملکرد تیراندازی رو با دقت ثبت کنه و پیشرفت اشخاص رو تو طول زمان به شکل قابل اعتمادی دنبال کنه.

تو این تحقیق که روی ۳۰ نفر با سطوح مختلف مهارت کار با تفنگ انجام شد، محققای دانشگاه ایالتی اوهایو فهمیدن که یه شبیه ساز بالستیک میتونه اطلاعاتی رو در مورد دقت تیراندازها، تصمیم گیری و زمان واکنششون ثبت کنه. این داده ها با دقت میلیمتری تو فاصله و میلی ثانیه تو زمان قابل اندازه گیری هستن.

علاوه بر تایید این که این شبیه ساز که “ویرتِرا وی-۱۰۰” نام داره، یه ابزارِ قابل اعتماده برای تحقیقات، یافته ها میتونه منجر به ایجاد اولین استانداردهای نمره دهی عملکرد برای آموزش های بالستیک واقعیت مجازی بشه. الکس بوگا، نویسنده ی اصلی این مقاله و دانشجوی دکتری رشته ی “کینزیولوژی” تو دانشگاه ایالتی اوهایو میگه: “تا اونجایی که ما میدونیم، ما اولین تیمی هستیم که به این سوال جواب میدیم که آیا این شبیه ساز میتونه به یه ابزار ارزیابی تبدیل بشه و آیا استفاده ی روزمرّه ازش اعتبارسنجی شده.”

اون ادامه میده: “ما یاد گرفتیم که چطور داده ها رو استخراج و تفسیر کنیم. ما تمرکزمون رو گذاشتیم روی سه تا چالش بزرگ تو تیراندازی، تصمیم گیری و زمان واکنش و ۲۱ متغیر مرتبط رو اندازه گیری کردیم. این به ما این امکان رو میده که یه گزارش در اختیار کاربر بذاریم و بگیم: “شما این قدر دقیق، متمرکز و سریع هستین.”

این مطالعه تو تاریخ ۶ ژوئن به صورت آنلاین تو مجله ی “Journal of Strength and Conditioning Research” منتشر شد. رهبران نظامی آمریکا و سازمان های انتظامی به افزایش استفاده از واقعیت مجازی برای ارزیابی عملکرد علاقه مند هستن. طبق گفته های بوگا و جف وولک، نویسنده ی ارشد مطالعه و استاد علوم انسانی تو دانشگاه ایالتی اوهایو، اوایل امسال یه کارگروه دادستان کلِ اوهایو در مورد آینده ی آموزش پلیس در اوهایو پیشنهاد کرد که تکنولوژی واقعیت مجازی به برنامه های آموزشی اضافه بشه.

وولک، محقق اصلی یه کمک هزینه ی ۱۰ میلیون دلاری از وزارت دفاع آمریکاست که تمرکزش روی بهبود سلامت اعضای ارتش، کهنه سربازا و عموم مردم آمریکاست. به عنوان بخشی از این طرح، تیم تحقیق داره بررسی میکنه که آیا کتون زایی غذایی می تونه اثرات منفی از دست دادن خواب رو روی عملکرد شناختی و جسمی دانشجوهای ROTC کاهش بده؛ از جمله توانایی تیراندازیشون که با شبیه ساز ویرترا اندازه گیری میشه.

تایید نتایج شبیه ساز برای اهداف تحقیقاتی، تلاش برای استخراج و آنالیز داده هاش رو به دنبال داشت. وولک میگه: “ما ازش به عنوان یه متغیر خروجی برای تحقیقات استفاده میکردیم و فهمیدیم که این شبیه ساز قابلیت تکرارپذیری خیلی خوبی تو عملکرد روزمره داره که برای تحقیقات خیلی مهمه.”

مطالعات جدید تو شبیه سازهای تیراندازی

شما تو آزمایشتون به یه نتیجه ی حساس و قابل تکرار نیاز دارین که توش تغییرات زیادی تو دستگاه یا تجهیزات وجود نداشته باشه. از اونجایی که این آزمایشگاه روی عملکرد انسانی تو نیروهای امدادی هم تمرکز داره، گفتگوهای محققا با جوامع نظامی و انتظامی، به بوگا این اطمینان رو داد که داده های جمع آوری شده توسط شبیه ساز میتونه به یه شکل گسترده تر مفید باشه. اون گفت: “من چند تا برنامه درست کردم که به ما اجازه میده داده های تیراندازی رو محاسبه کنیم و معیارهای آموزشی عینی بسازیم.” و اضافه کرد: “این تجهیزات نزدیک به چیزیه که نظامی ها و پلیس هر روز ازش استفاده میکنن، پس این پتانسیل رو داره که به عنوان یه ابزار غربالگری در سراسر کشور استفاده بشه.“

کاربرای شبیه ساز با استفاده از تفنگ M4 با نشان گر مادون قرمز (اینفرارد)، به سمت یه صفحه ی بزرگ که عکسای دیجیتالی مختلف روش نشون داده میشه، شلیک میکنن – و نیازی به هدست نیست. تفنگ تو دانشگاه ایالتی اوهایو طوری اصلاح شده که همون حسِ لگد زدن رو مثل اسلحه های پلیس یا نظامی ایجاد کنه. شرکت کننده های این مطالعه شامل افراد غیرنظامی، افسرهای پلیس و SWAT و دانشجویان ROTC بودن. هر کدوم اول یه جلسه آشنایی با شبیه ساز داشتن و بعد چندین دور از سه تا وظیفه ی مختلف رو تو هر کدوم از سه جلسه ی عملکرد مطالعه انجام دادن.

تو اولین وظیفه، شرکت کننده ها در مجموع ۵۰ بار به یه هدف مشخص شلیک کردن تا معیارهای دقت تیراندازی به دست بیاد. ارزیابی تصمیم گیری شامل شلیک دو بار تو دو ثانیه به شکل ها و رنگ های مشخص روی یه صفحه بود که گزینه های مختلف از شکل و رنگ رو نشون میداد. تو سناریوی زمان واکنش، شرکت کننده ها به سرعت به یه سری صفحه از چپ به راست شلیک کردن. ارزیابی های سازگاری داخلی نشون داد که شبیه ساز توافق خوبی تا عالی تو آزمایش های تکراری روی ۲۱ متغیر اندازه گیری شده ایجاد کرده. همه ی شرکت کننده ها خوب استراحت کرده بودن و جلسات مطالعه رو تقریباً تو همون زمان از روز انجام دادن.

ارزیابی های خودشون نشون میداد که اعتماد به نفس کلی شرکت کننده ها درمورد عملکرد تیراندازیشون از جلسه ی اول تا جلسه ی آخر افزایش پیدا کرده. اونها همچنین شبیه ساز رو به عنوان یه ابزار ارزیابی تیراندازی واقعی و کم استرس ارزیابی کردن. محققا اشاره کردن که شرایط کم استرس و استراحت کافی برای تعیین معیارهای عملکرد پایه مهم بود، که بعداً امکان ارزیابی تاثیر آسیب ها و نیازهای جسمی دیگه ی شغل های امدادی رو روی عملکرد تیراندازی فراهم می کرد.

بوگا میگه: “این شبیه ساز میتونه برای ارزیابی تاثیر برنامه های آموزشی خاص که برای بهبود عملکرد تیراندازی طراحی شدن، یا برای ارزیابی دقت تیراندازی در پاسخ به استرس های مختلفی که توسط همون پرسنل انتظامی و نظامی تجربه میشه، استفاده بشه.” و اضافه کرد: “این شواهد نوین به ما این امکان رو داده که مرزهای تحقیقات تاکتیکی رو گسترش بدیم و زمینه رو برای استفاده از واقعیت مجازی تو سناریوهای آموزشی پیچیده که از اهداف دفاع ملی حمایت میکنه، فراهم کنیم.“

نویسنده های همکار دیگه که همشون از دانشگاه ایالتی اوهایو بودن، شامل درو دکر، برادلی رابینسون، کریستوفر کراب تری، جاستین استونر، لوکاس آرسه، زاویر ال شاذلی، مدیسون ککلی، تری ن ساپر، جان پل آندرز و ویلیام کرامر بودن.

“`