خبر فوری: راهی نوین برای جذب کربن در استخرهای ماهی! 🐠🌍

مدل جدیدی برای به دام انداختن کربن در محیط های آبی کم‌اکسیژن

دانشمندا دارن یه طرح نو برای به دام انداختن کربن توی جاهای آبی که اکسیژن کمه، مثل استخرهای پرورش ماهی، بررسی می کنن. این طرح ممکنه هم بتونه با بالا رفتن دمای زمین مقابله کنه و هم از نظر مالی به صرفه باشه. این موضوع توی یه تحقیق تازه که توی مجله ی Nature Food چاپ شده، مطرح شده.

مجتبی فخرایی، که استاد زمین شناسی هست و از مرداد 1404 این کار رو ادامه میده، سرپرست این پروژه است. اون میگه روشهای سنتی برای کم کردن گازهای گلخانه‌ای دیگه کافی نیستن که جلوی بیشتر شدن دمای کره زمین رو بگیرن و نذارن از 2 درجه سانتیگراد بیشتر بشه. این هدفیه که توی قرارداد پاریس تعیین شده. دانشمندا تو سالهای اخیر، به برداشت کربن، یعنی همون جذب گاز CO2 از منابع صنعتی، به عنوان یه راه حل احتمالی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی، در کنار تلاشهای همیشگی برای کم کردن کربن، رو آوردن.

فخرایی با همکاری نوح پلاناوسکی، که استاد علوم زمین و سیاره ها تو دانشگاه یِیل هست، یه مدل درست کردن که بررسی کنن چجوری میشه قلیایی کردن آب رو با تولید سولفید آهن توی استخرهای پرورش ماهی و جاهای دیگه با اکسیژن کم انجام داد. این کار میتونه یه راه ارزون و خوب باشه برای به دام انداختن حداقل ۱۰۰ میلیون تُن کربن در سال. فخرایی میگه: “ما الان تو یه شرایطی هستیم که برای اینکه بتونیم دمای 1.5 درجه رو حفظ کنیم، باید کربن رو از هوا جمع کنیم. هیچ راه دیگه ای نیست.”

اون همچنین اشاره میکنه که این تحقیق روی استخرهای پرورش ماهی تمرکز داره چون این استخرا مستقیماً تحت تأثیر کارای آدما هستن و میتونن جای خوبی برای جذب کربن باشن و در عین حال مواد سمی مثل سولفید رو هم کم کنن.

مدل محقق ها: بیشتر کردن قلیایی و کم کردن کربن دی اکسید

مدل محقق‌ها نشون داد که اضافه کردن آهن که با سولفید هیدروژن واکنش نشون میده، قلیاییت رو زیاد میکنه. اینم به نوبه ی خودش باعث میشه سطح کربنات بره بالا و به جذب CO2 از محیط کمک میکنه. نویسنده ها میگن این مدل توی کشورهایی مثل چین و اندونزی که استخرهای ماهی زیادی دارن، بهتر جواب میده.

فخرایی و پلاناوسکی تخمین میزنن که فقط چین میتونه نزدیک به ۱۰۰ میلیون تُن کربن رو در سال از جو جمع کنه. فخرایی میگه این کشف روی موفقیت استخرهای ماهی هم تاثیر مثبت داره، چون جمع شدن سولفید هیدروژن میتونه برای ماهی ها سمی باشه و باعث مرگ و میر بیشتر یا مریض شدن ماهیها بشه، جوری که دیگه قابل فروش نباشن. مدل پیشنهادی میتونه این سمی بودن رو کم کنه و به بیشتر شدن تعداد ماهی ها و یه کار پایدار و سودآور کمک کنه.

اون اضافه کرد که این روش میتونه از بقیه روشهای جذب کربن بهتر باشه، چون در واقع کربن رو برای همیشه نگه میداره. اون میگه: “این کربن برای هزاران سال ذخیره میشه، که خیلی بیشتر از عمر CO2 توی هواست.” فخرایی میگه این فقط یکی از روشهای جذب کربن هست. اما اگه عملی بشه، میتونه تاثیر زیادی روی انتشار کربن از استخرهای ماهی داشته باشه.

اون ادامه میده: “این فقط یه راه ممکنه برای جذب کربن در مقیاس بزرگ. خوبی همزمان این راه اینه که به خنثی کردن انتشار کربن از استخرهای ماهی کمک میکنه و به این ترتیب، صنعت ماهیگیری پایدارتر میشه.”