فوری: کشف روشی نو برای ردیابی تمدن‌های بیگانه با الهام از مریخ‌نوردها!

روشی نو برای ردیابی سیارات غیرزمینی

دانشمندا حالا روش جدیدی دم ِ دست دارن که می‎شه باهاش سیاره‎های دورتر از منظومه شمسی رو کاوید، اونایی که از یه سمت در راستای هم قرار دارن – یعنی یه خط از اون‎ها تا زمین کشیده شده. این محقق‎ها دنبال نشونه‎های رادیویی‎ای می‌گردن که شبیه به سیگنال‎هایی هستن که برای ارتباط با مریخ‌نوردها به کار می‎ره. گروهی از ستاره‌شناسای دانشگاه پن استیت و پژوهشگرای SETI برای مدت ۲۸ ساعت، با استفاده از مجموعه‌ی تلسکوپ آلن (ATA) سامانه‌ی ستاره‌ای TRAPPIST-1 رو زیر نظر گرفتن تا رد پایی از تکنولوژی بیگانه پیدا کنن. این پروژه، طولانی‌ترین جستجوی تک‎محوره برای سیگنال‎های رادیویی از TRAPPIST-1 بوده تا حالا.

گرچه این تیم نتونست هیچ مدرکی از فناوری غیرزمینی پیدا کنه، اما تحقیقاتشون راه تازه‎ای رو برای شناسایی سیگنال‎ها در آینده باز کرد. مقاله‎ای که این پژوهش رو توضیح میده، برای چاپ در نشریه “نجوم” پذیرفته شده و فعلاً به صورت پیش‌نویس آنلاین در دسترسه. نیک توسی، که یه پژوهشگر جوان و نویسنده‎ی اصلی این مقاله‌‎ست، گفت: “این تحقیق داره نشون می‌ده که ما به فناوری و روش‎هایی نزدیک می‌شیم که می‎تونن سیگنال‎های رادیویی شبیه به اونی که خودمون به فضا می‎فرستیم رو تشخیص بدن.” اون اضافه کرد: “بیشتر تحقیقات این فرضو دارن که سیگنال خیلی قوی‎تری وجود داره، مثل یه چراغ راهنما که به سیارات دوردست برسه، چون گیرنده‎های ما به کمترین میزان قدرت فرستنده حساس هستن که فراتر از هر چیزیه که ناخواسته می‎فرستیم. اما با تجهیزات بهتر، مثل مجموعه‎ی کيلومتر مربعی که قراره در آینده ساخته بشه، احتمالاً به‎زودی بتونیم سیگنال‎هایی از یه تمدن بیگانه رو که داره با فضاپیمای خودشون ارتباط برقرار می‎کنه، شناسایی کنیم.”

تمرکز روی پدیده‎ی “اختفاي سيارات”

تمرکز اصلی این پروژه روی یه پدیده به اسم “اختفای سیارات” (PPOs) بود. اختفای سیارات زمانی اتفاق می‎افته که از دید ما روی زمین، یه سیاره میاد جلوی یه سیاره‌ی دیگه. اگه تو اون سامانه ستاره‌ای، حیات هوشمندی وجود داشته باشه، سیگنال‎های رادیویی که بین سیاره‎ها رد و بدل می‎شه، ممکنه بیرون بزنه و از زمین هم قابل شناسایی باشه.

تیم تحقیقاتی، با استفاده از ATAی به‌روز شده – مجموعه‌ای از آنتن‎های رادیویی پیشرفته که برای جستجوی فناوری غیرزمینی ساخته شده و تو رصدخونه‎ی هت کریک تو کوه‌های کسکید، در حدود 300 مایلی شمال سان‌فرانسیسکو قرار داره – بازه‎ی وسیعی از فرکانس‎ها رو زیر نظر گرفت و دنبال سیگنال‎های باریک‎بند می‎گشت که به‌عنوان نشونه‎های احتمالی از فناوری بیگانه در نظر گرفته می‎شن. این تیم، میلیون‎ها سیگنال احتمالی رو فیلتر کرد و حدود 11,000 مورد رو برای تحلیل دقیق‎تر انتخاب کرد. توی بازه‎های زمانی پیش‌بینی‌شده‎ی “اختفای سیارات”، تیم 2,264 سیگنال از این دسته رو پیدا کرد. با این وجود، هیچ‌کدوم از این سیگنال‎ها منشأ غیرانسانی نداشتن.

قابلیت‎های جدید ATA توی جستجوی سیگنال‎های بیگانه

قابليت‎های جديد ATA، از جمله نرم‎افزار پیشرفته‎ای که برای فیلتر کردن سیگنال‎ها به کار می‎ره، به تیم کمک کرد تا سیگنال‎های احتمالی بیگانه رو از سیگنال‎های مربوط به زمین، تشخیص بده. محقق‎ها اعتقاد دارن که با بهتر کردن این روش‎ها و تمرکز روی رویدادهایی مثل “اختفای سیارات”، می‎تونن شانس شناسایی سیگنال‎های بیگانه رو توی آینده بیشتر کنن.

صوفیا شیخ، محقق SETI توی مؤسسه SETI که مدرک دکترای خودش رو از دانشگاه پن استیت گرفته، گفت: “ایـن پروهـه شامل همکاری دانشجـوهای دوره کارشنـاسی تو برنامه “تجربه پژوهشی مؤسسه SETI” تو سال ۲۰۲۳ بود.” اون اضافه کرد: “دانشجویان دنبال سیگنال‎هایی از مدارگرد‎های ساخته شده به دست بشر در اطراف مریخ بودن، تا ببینن آیا این سیستم می‎تونه سیگنال‎ها رو درست شناسایی کنه یا نه. این یه راه جذاب برای مشارکت دادن دانشجوها تو تحقیقات پیشرفته SETI بود.”

سامانه TRAPPIST-1 و جستجوی حیات

سیستم TRAPPIST-1 یه ستاره‎ی کوچیک و سرد هست که حدوداً 41 سال نوری با زمین فاصله داره. تو این سیستم هفت سیاره‎ی سنگی هست که تعدادی از اون‎ها توی “ناحیه‎ی قابل سکونت” قرار دارن؛ جایی که شرایط ممکنه اجازه‎ی وجود آب مایع رو بده – که یکی از اجزای ضروری برای حیات به طور کلّی محسوب میشه. این ویژگی، TRAPPIST-1 رو تبدیل می‎کنه به یه هدف اصلى براى جستجوی حیات فراتر از زمین.

توسی گفت: “سیستم TRAPPIST-1 نسبتاً به زمین نزدیکه و ما اطلاعات دقیقی درباره‎ی مدار سیاراتش داریم، که این موضوع اون رو تبدیل می‎کنه به یه آزمایشگاه طبیعی عالی برای آزمودن این روش‎ها.” اون ادامه داد: “روش‎ها و الگوریتم‎هایی که برای این پروژه ساختیم، در نهایت می‎تونن برای سیستم‎های ستاره‎ای دیگه هم استفاده بشن و شانس ما رو برای پیدا کردن ارتباطات منظم بین سیارات فراتر از منظومه شمسی، افزایش بدن، اگه واقعاً چنین ارتباطاتی وجود داشته باشه.”

ادامه‎ی جستجوها و همکاری‎های علمی

این تیم تو ایـن بار هیچ سیگنال بیگانه‌ای پیدا نکرد، اما اونـا به بهتر کردن تکنیک‎های جستجوی خودشون و بررسی دیگر سیستم‎های ستاره‎ای ادامه می‎دن. جستجوهای آینده با تلسکوپ‎های بزرگ‎تر و قدرتمندتر می‎تونه به دانشمندا کمک کنه تا سیگنال‎های ضعیف‎تری رو شناسایی کنن و درک ما رو از جهان گسترش بدن.

علاوه بر توسی و شیخ، تیم تحقیقاتی شامل جیسون تی. رایت از دانشگاه پن استیت؛ اوان ال. اسنید از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید؛ وائل فَرَح، اندرو سونیون و دیوید آر. دبوئر از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی؛ و الکساندر دبلیو. پولاك و لوئیجی اف. کروز از مؤسسه SETI هستن. این تحقیق، عمدتاً از طریق کمک‎های مالی “بنیاد ملی علوم ایالات متحده” تأمین شده و حمایت‎های بیشتری هم از “مرکز هوش فرازمینی پن استیت” و “مرکز سیارات فراخورشیدی و جهان‎های قابل سکونت پن استیت” دریافت کرده، که هر دو توسط دانشگاه پن استیت و کالج علوم ابرلی پن استیت پشتیبانی میشن.

“`