**نظارت بر زباله‌های پلاستیکی با سنجش از دور در آب‌ها**

نقش حسگرهای از راه دور در نظارت و حذف زباله‌های پلاستیکی از محیط‌های آبی

یک مطالعه بی‌نظیر از محققان دانشگاه مینه‌سوتا در شهرهای دوقلوی این دانشگاه نشان می‌دهد که چگونه حسگرهای از راه دور می‌توانند به نظارت و حذف زباله‌های پلاستیکی از محیط‌های آبی شیرین مانند رودخانه می‌سی‌سی‌پی کمک کنند. این تحقیق که در نشریه علمی معتبر Nature منتشر شده است، به افزایش درک رفتار زباله‌های پلاستیکی در محیط‌های آبی شیرین کمک می‌کند.

آلودگی پلاستیکی در اقیانوس‌ها همچنان به عنوان یک مشکل زیست‌محیطی رو به رشد مطرح است و برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد آن را یکی از چالش‌های اصلی آلودگی می‌داند. با این حال، آلودگی پلاستیکی در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها، یا به عبارتی محیط‌های آبی شیرین، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. محققان خواهان تغییر این وضعیت بودند، زیرا بخش زیادی از زباله‌های پلاستیکی در اقیانوس‌ها از طریق رودخانه‌ها به آنجا می‌رسند.

مطالعات قبلی در زمینه حذف زباله‌های پلاستیکی از روش‌های نمونه‌برداری پرهزینه و زمان‌بر استفاده می‌کردند. برای کمک به این چالش‌ها، این مطالعه از فناوری حسگرهای از راه دور بهره برده است که می‌تواند راه‌حل‌های مقرون به صرفه‌تری ارائه دهد و به مناطق وسیع‌تری دسترسی پیدا کند. این فناوری از ویژگی‌های بازتاب طیفی، یا طول موج‌های موجود در طیف الکترومغناطیسی، برای شناسایی انواع خاصی از پلاستیک استفاده می‌کند.

شناسایی طول موج خاص مواد پلاستیکی اهمیت زیادی دارد، زیرا فناوری حسگر می‌تواند مواد طبیعی موجود در محیط‌های آبی شیرین مانند جلبک، رسوبات، چوب‌های شناور و کف آب را فیلتر کند. محمدعلی علیایی، دکترای این تحقیق، گفت: “ما می‌توانیم از این فناوری برای شناسایی همزمان انواع مختلف پلاستیک‌ها در آب استفاده کنیم. این اطلاعات کلیدی است که هنگام استفاده از فناوری‌های دیگر، مانند پهپادها، برای جمع‌آوری و حذف زباله‌های پلاستیکی در محیط‌های طبیعی به آن نیاز داریم.”

تحقیقات جدید در زمینه حذف زباله‌های پلاستیکی از رودخانه‌ها

یک دانشجوی دپارتمان مهندسی عمران، محیط زیست و ژئومهندسی و نویسنده اصلی مقاله، با انجام تحقیقات خود در آزمایشگاه آبشار سنت آنتونی، توانست از شرایط واقعی رودخانه می‌سی‌سی‌پی برای آزمایش نظریه خود استفاده کند؛ زیرا این رودخانه از فضای آزمایشگاه عبور می‌کند.

محققان با استفاده از ترکیبی از یک پلتفرم ارسال از راه دور (طیف‌سنج) و یک دوربین دیجیتال تک لنز (DSLR) به نظارت و طبقه‌بندی انواع مختلف زباله‌ها بر اساس امضای طیفی آن‌ها پرداختند. این اطلاعات می‌تواند در حذف مؤثر زباله‌های پلاستیکی کمک کند. آردشیر ابتهاج، استاد همکار دپارتمان مهندسی عمران، محیط زیست و ژئومهندسی و نویسنده مسئول این مطالعه، گفت: “اگر بتوانیم فناوری‌ای را در سرچشمه‌های رودخانه می‌سی‌سی‌پی، در جایی مانند مینه‌سوتا، برای جمع‌آوری زباله‌های پلاستیکی توسعه دهیم، می‌توانیم از ایالت‌های پایین‌دست و کل اقیانوس در برابر آلودگی پلاستیکی محافظت کنیم. به محض اینکه این پلاستیک‌ها شروع به گسترش کنند، کنترل آن‌ها روز به روز دشوارتر می‌شود.”

محققان امیدوارند که این پروژه را در مقیاس بزرگ‌تری ادامه دهند تا درک بهتری از منبع زباله‌های پلاستیکی، نحوه حرکت آن‌ها در سیستم‌های رودخانه‌ای و روش‌های حذف آن‌ها به دست آورند. علاوه بر علی‌زاده و ابتهاج، تیم تحقیقاتی شامل کریستوفر آر. الیس، یک پژوهشگر ارشد در آزمایشگاه آبشار سنت آنتونی نیز بود.

این تحقیق با حمایت صندوق محیط زیست و منابع طبیعی مینه‌سوتا (ENTRF) که به توصیه کمیسیون منابع مینه‌سوتا (LCCMR) تأمین مالی شده است، انجام شد. ENRTF یک صندوق دائمی در مینه‌سوتا است که برای حفاظت و نگهداری از منابع طبیعی این ایالت تأمین مالی می‌کند.