خانه‌های-زندگی-بدون-الکل

خانه‌های زندگی بدون الکل: فضایی برای بهبودی

خانه‌های زندگی بدون الکل، مکان‌هایی هستند که به‌صورت هم‌مدیریت شده طراحی شده‌اند تا به افراد کمک کنند تا عدم مصرف مواد خود را حفظ کنند. این هدف از طریق الزامات عدم مصرف مواد، حضور در گروه‌های بهبودی و مشارکت در فعالیت‌های خانگی به دست می‌آید. افرادی که در این خانه‌ها زندگی می‌کنند، اتاق‌هایی را به‌صورت نامحدود اجاره می‌کنند و زندگی خود را بر اساس مسئولیت‌هایشان، مانند کار و تحصیل، تنظیم می‌کنند.

اگر شما یا کسی که می‌شناسید به تازگی مصرف الکل را ترک کرده و اکنون sober است—تبریک می‌گوییم! ترک الکل می‌تواند فرآیندی طولانی و دشوار باشد. اما ممکن است بپرسید حالا که دوره سم‌زدایی به پایان رسیده، شما اقامت خود را در مرکز درمان اعتیاد به پایان رسانده‌اید و وقت آن است که به خانه برگردید، چه اتفاقی می‌افتد؟ این می‌تواند زمان حساسی برای عدم مصرف مواد شما باشد. معمولاً ساختار و روال برنامه‌های درمانی به حفظ عدم مصرف مواد افراد کمک می‌کند و از دست دادن آن پس از اتمام برنامه می‌تواند تهدیدی برای بهبودی شما باشد. اینجاست که خانه‌های زندگی بدون الکل وارد می‌شوند. این مراکز اقامتی، ساختار و حمایتی را برای افرادی که در حال بهبودی از اعتیاد هستند، فراهم می‌کنند. آنها به‌عنوان فضایی انتقالی از درمان اقامتی به جامعه اصلی طراحی شده‌اند.

چگونه یک زندگی اجتماعی را در حین ترک الکل حفظ کنیم

اکثر ساکنان این خانه‌ها به تازگی برنامه درمانی درمانی یا خارج از بیمارستان را به پایان رسانده‌اند. ترک ساختار برنامه درمانی می‌تواند به شدت بر عدم مصرف مواد شما تأثیر بگذارد، بنابراین برنامه‌های درمانی دارای زمان‌بندی‌های دقیقی هستند که شامل مشاوره، درمان گروهی و فعالیت‌های مشارکتی می‌شوند. در حالی که خانه‌های زندگی بدون الکل مشاوره فردی یا گروهی ارائه نمی‌دهند، اما ساختار و حمایتی را برای کمک به حفظ عدم مصرف مواد شما فراهم می‌کنند. علاوه بر این، حفظ عدم مصرف مواد معمولاً نیاز به خانه‌ای دارد که از مواد مخدر خالی باشد. مراکز زندگی بدون الکل به‌عنوان لوله‌ای برای افراد sober به زندگی در جامعه اصلی در نظر گرفته می‌شوند.

تاریخچه خانه‌های زندگی بدون الکل

خانه‌های زندگی بدون الکل در اواخر دهه 1940 به وجود آمدند. آنها برای اولین بار زمانی شکل گرفتند که گروهی از شرکت‌کنندگان فعال در گروه الکلی‌های ناشناس یک اقامتگاه “12 مرحله‌ای” ایجاد کردند. این خانه، معمولاً در مناطق کم‌درآمد قرار داشت و سیاست‌هایی در مورد عدم مصرف مواد را اجرا می‌کرد و حضور در جلسات AA را الزامی می‌کرد. جلسات هم در خانه و هم در سازمان‌های همسایه در جامعه برگزار می‌شد. در طول سال‌ها، خانه‌های زندگی بدون الکل برای برآورده کردن نیازهای افرادی که در حال بهبودی هستند، تکامل یافته‌اند. به همین دلیل، انجمن‌های زندگی بدون الکل اکنون پیدا کردن یک اقامتگاه را آسان‌تر کرده‌اند. همچنین تعداد زیادی از خانه‌های مستقل زندگی بدون الکل وجود دارند که از زمان تأسیس این اقامتگاه‌ها در اواخر دهه 1940، پروتکل‌های خود را چندان تغییر نداده‌اند.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول

انواع خانه‌های زندگی بدون الکل

چند نوع خانه زندگی بدون الکل وجود دارد:

تصویری از یک خانه زندگی بدون الکل گرم و دلپذیر با ساکنان مختلف که در حال گفتگو و فعالیت هستند.
خانه زندگی بدون الکل، فضایی برای حمایت و بهبودی.
  • خانه زندگی بدون الکل سنتی: در این نوع خانه، شما فقط یک هزینه ماهیانه برای اجاره پرداخت می‌کنید، در گروه‌های بهبودی شرکت می‌کنید، sober می‌مانید و در وظایف خانگی مشارکت می‌کنید.
  • برنامه‌های بازگشت sober: که به‌عنوان خانه‌های نیمه‌راه نیز شناخته می‌شوند، این نوع اقامتگاه معمولاً برای افرادی که به تازگی از زندان آزاد شده‌اند، توصیه می‌شود. گاهی اوقات، این افراد هنوز تحت نظارت هستند، به این معنی که آنها دوره زندان خود را تحت نظارت نزدیک خارج از زندان می‌گذرانند. همچنین، نظارت معمولاً نیاز به آزمایش‌های منفی مواد مخدر دارد، که باعث می‌شود اقامت در یک خانه زندگی بدون الکل برای بسیاری ضروری باشد. این برنامه‌ها حمایتی را در حین بازگشت به جامعه ارائه می‌دهند.
  • برنامه‌های مسکن انتقالی: این برنامه‌ها به‌عنوان مراکزی عمل می‌کنند که افرادی که قبلاً بی‌خانمان بودند می‌توانند در آنجا زندگی کنند و به تدریج به سمت تأمین مسکن مستقل حرکت کنند. برخی از برنامه‌های مسکن انتقالی نیاز به اثبات عدم مصرف مواد دارند.

خانه‌های زندگی بدون الکل در مقابل خانه‌های نیمه‌راه

نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که خانه‌های زندگی بدون الکل با خانه‌های نیمه‌راه متفاوت هستند. در حالی که هر دو اقامتگاه‌هایی هستند که برای حمایت از افراد در حفظ عدم مصرف مواد و بازگشت به جامعه طراحی شده‌اند، تفاوت‌های کلیدی وجود دارد:

  • خانه‌های زندگی بدون الکل: شما می‌توانید به مدت نامحدود در آنجا بمانید، برنامه درمانی منظم وجود ندارد و برای افرادی که دوره درمان را به پایان رسانده‌اند، طراحی شده است.
  • خانه‌های نیمه‌راه: مدت زمان اقامت شما محدود است، شامل برنامه‌های ساختاری است و برای افرادی که قبلاً در زندان بوده‌اند، طراحی شده است.

چرا خانه‌های زندگی بدون الکل مهم هستند؟

خانه‌های زندگی بدون الکل معمولاً برای افرادی که در حال اتمام برنامه درمان اعتیاد هستند، توصیه می‌شوند. ترک ساختار یک برنامه درمانی می‌تواند شوک‌آور باشد و گاهی اوقات باعث بازگشت به مصرف مواد می‌شود. به همین دلیل، خانه‌های زندگی بدون الکل به‌عنوان فضایی برای انتقال به زندگی بدون اعتیاد عمل می‌کنند و به افراد کمک می‌کنند تا ابزارها و جامعه‌ای را توسعه دهند و با خواسته‌های زندگی روزمره آشنا شوند. این محیط‌ها عاری از سوء مصرف مواد هستند و افراد می‌توانند از حمایت همتایانی که در حال بهبودی هستند، بهره‌مند شوند. هیچ محدودیتی برای مدت زمانی که کسی می‌تواند در یک خانه زندگی بدون الکل بماند وجود ندارد. در حالی که حضور در جلسات و وظایف خانگی ممکن است الزامی باشد، اما برنامه درمانی منظم در خانه وجود ندارد.

در نهایت، خانه‌های نیمه‌راه، که به‌عنوان برنامه‌های بازگشت sober نیز شناخته می‌شوند، معمولاً ساختار بیشتری دارند.

خانه‌های زندگی بدون الکل: راهی به سوی بهبودی

خانه‌های زندگی بدون الکل گاهی اوقات به‌طور خاص برای افرادی که قبلاً incarcerated بوده‌اند طراحی می‌شوند. در مواقع دیگر، این خانه‌ها به‌عنوان یک مرکز اقامتی با برنامه‌های بهبودی مداوم عمل می‌کنند، به این معنی که در این مکان‌ها برنامه‌های بهبودی، الزامات و کادر پرسنل به‌طور مداوم حضور دارند. خانه‌های نیمه‌راه محدودیتی برای مدت زمانی که فرد می‌تواند در آنجا زندگی کند دارند. به دلیل استفاده متقابل از این اصطلاحات، مهم است که سوالاتی درباره انتظارات و ساختار خانه بپرسید تا مشخص شود کدام مکان برای شما مناسب‌تر است. از آنجا که بین خانه‌های زندگی بدون الکل و خانه‌های نیمه‌راه تفاوت وجود دارد، جمع‌آوری اطلاعات کافی درباره هر یک از این اقامتگاه‌ها اهمیت دارد.

تصویری از نمای بیرونی یک خانه زندگی بدون الکل سنتی محصور در طبیعت با ساکنانی که در حال برگزاری جلسه گروهی هستند.
حضور در یک خانه زندگی بدون الکل، فرصتی برای رشد و ارتباط در جامعه.

سوالات کلیدی برای پیدا کردن منابع

  • الزامات زندگی در اینجا چیست؟
  • هزینه اقامت چقدر است؟
  • مدت زمان معمول اقامت ساکنان چقدر است؟
  • چه نوع جلسات بهبودی در اینجا برگزار می‌شود؟
  • آیا اعضای خانه به اصول انجمن الکلی‌های گمنام پایبند هستند؟

آیا باید به خانه زندگی بدون الکل بروید؟

خانه‌های زندگی بدون الکل می‌توانند برای بسیاری از افراد گزینه‌ای عالی باشند. اگر به تازگی از یک دوره درمانی خارج شده‌اید یا برنامه درمان سرپایی را به پایان رسانده‌اید، یک مرکز زندگی بدون الکل ممکن است ساختار مورد نیاز شما را فراهم کند. اگر به تازگی دچار عود شده‌اید و متوجه شده‌اید که استرس ناشی از حضور در محیط‌های پر از الکل و مواد مخدر یا عدم ساختار، به‌ویژه تحریک‌کننده است، در این صورت یک اقامتگاه زندگی بدون الکل ممکن است برای شما مناسب باشد. همچنین، یک مرکز مسکن انتقالی با الزامات عدم مصرف الکل می‌تواند در صورتی که با ناامنی مسکن به دلیل مشکلات اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنید، بسیار مفید باشد.

تأثیرات توقف مصرف الکل

تحقیقات نشان داده‌اند که رفتن به خانه‌های زندگی بدون الکل می‌تواند از تلاش‌های شما برای حفظ sobriety حمایت کند، با نتایجی که شامل کاهش تعداد عودها تا sobriety طولانی‌مدت است. تحقیقات در مورد خانه‌های زندگی بدون الکل همچنین نشان می‌دهد که ساکنان احتمال بیشتری برای تأمین شغل و احتمال کمتری برای دستگیری دارند. در حالی که خانه‌های زندگی بدون الکل تحقیقاتی را در مورد اثربخشی خود ارائه می‌دهند، مهم است که به یاد داشته باشید که این مکان‌ها هنوز محیط‌هایی هستند که شما با دیگران زندگی می‌کنید و تمرکز بر عدم مصرف الکل است. در حالی که برخی ممکن است مشتاق باشند که پس از یک دوره درمانی به جامعه بازگردند، انتظار می‌رود که شما یک شرکت‌کننده فعال در خانه باشید و قوانین آن را رعایت کنید. برخی از خانه‌های زندگی بدون الکل ممکن است در محله‌هایی با نرخ جرم بالا قرار داشته باشند. این موضوع همچنین می‌تواند برای خانه‌های نیمه‌راه صدق کند.

چگونه یک خانه زندگی بدون الکل پیدا کنیم

یک راه عالی برای پیدا کردن خانه زندگی بدون الکل در منطقه شما، بررسی شبکه خود است. همه خانه‌های زندگی بدون الکل یکسان نیستند، بنابراین پیدا کردن مکانی که یک آشنا آن را توصیه کرده باشد، می‌تواند مفید باشد. می‌توانید از افرادی که در جلسات بهبودی شرکت می‌کنند یا با دوستان sober خود تماس بگیرید. اگر به تازگی یک برنامه درمانی را به پایان رسانده‌اید، با کادر آنجا تماس بگیرید تا به شما در پیدا کردن خانه‌های محلی زندگی بدون الکل کمک کنند. همچنین می‌توانید به خانه‌های آکسفورد نگاهی بیندازید که به همه کاربران در حال بهبودی این فرصت را می‌دهند که sobriety راحتی را بدون عود تجربه کنند.

تصویری تاریخی از تحولات خانه‌های زندگی بدون الکل از اواخر دهه 1940 تا به امروز.
سیر تحول خانه‌های زندگی بدون الکل و تأثیر آن بر فرآیند بهبودی.

چگونه برای اقامت خود در خانه زندگی بدون الکل هزینه کنید

مسائل مالی می‌توانند در تعیین بهترین برنامه برای بهبودی شما بسیار مهم باشند. برخی از خانه‌های نیمه‌راه یا برنامه‌های بازگشت بدون الکل، از طرف دولت تأمین مالی می‌شوند. با این حال، خانه‌های زندگی بدون الکل تحت پوشش بیمه نیستند زیرا خدمات درمانی ارائه نمی‌دهند و بنابراین به‌عنوان مراکز توانبخشی در نظر گرفته نمی‌شوند. با این حال، هنوز گزینه‌هایی برای دریافت حمایت مورد نیاز شما وجود دارد، حتی اگر مسائل مالی برای شما استرس‌زا باشد. اگر فکر می‌کنید اقامت در یک خانه زندگی بدون الکل برای شما مناسب است، در اینجا چند راه برای پرداخت هزینه اقامت شما وجود دارد:

  • از ارائه‌دهنده درمان خود بپرسید. برخی از برنامه‌های درمان اعتیاد گزینه‌هایی برای حمایت از ساکنان در تأمین مالی اقامت در خانه‌های زندگی بدون الکل دارند. آن‌ها همچنین ممکن است بتوانند شما را به خانه‌های زندگی بدون الکل که هزینه‌های مقیاس لغزنده دارند، متصل کنند.
  • کمک‌های مالی و بورس‌ها. بنیاد تغییر زندگی یک سازمان است که به افرادی که با مشکلات مالی غیرمنتظره، هزینه‌های پزشکی، حوادث فاجعه‌بار یا حتی نیاز به کمک در پرداخت اجاره مواجه هستند، کمک‌های مالی ارائه می‌دهد.
  • تأمین مالی کنید. این گزینه برای بسیاری ایده‌آل نیست، به‌ویژه به دلیل نرخ‌های بهره بالا و موانع وام‌گیری مانند نمرات اعتبار پایین، اما جستجوی وام می‌تواند مفید باشد. قبل از این کار، مطمئن شوید که تأثیر بدهی بر سطح استرس شما را در نظر بگیرید و در نتیجه بر sobriety شما تأثیر منفی نگذارد.

انتظارات از برنامه‌های درمان اعتیاد و الکل

کلامی از ما حفظ sobriety می‌تواند یک فرایند دشوار باشد، با این حال، یک خانه زندگی بدون الکل ممکن است ساختار و حمایتی را که برای حفظ sobriety خود نیاز دارید، به شما ارائه دهد. اگر در سازگاری با زندگی بدون الکل مشکل دارید، با یک متخصص بهداشت روان که در زمینه اعتیاد و مصرف مواد تخصص دارد، تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با مصرف مواد یا اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنید، با خط ملی کمک به اعتیاد و خدمات بهداشت روان (SAMHSA) به شماره 1-800-662-4357 تماس بگیرید تا اطلاعاتی درباره حمایت و مراکز درمانی در منطقه خود دریافت کنید. برای منابع بیشتر در زمینه بهداشت روان، به پایگاه داده خط ملی ما مراجعه کنید.

مشاور اعتیاد چه کاری انجام می‌دهد؟

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *