نجات خرس‌های آندی با حفظ مراتع مرتفع پرو

انتخاب مکان‌های تغذیه‌ای توسط خرس‌های آند

طبق مطالعه‌ای که در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۴ در نشریه دسترسی آزاد PLOS ONE منتشر شد، خرس‌های آند با دقت بهترین مکان‌ها و گیاهان را برای تغذیه انتخاب می‌کنند تا حداکثر تغذیه را به‌دست آورده و از دام‌ها دوری کنند. این مطالعه توسط نیکلاس پیل‌فولد از اتحادیه حیات‌وحش باغ‌وحش سن دیگو در کالیفرنیا و همکارانش انجام شده است.

خرس‌های آند، که به‌خاطر نشانه‌های سفیدی که دور چشم‌هایشان وجود دارد، به نام «خرس‌های عینکی» نیز شناخته می‌شوند، بومی رشته‌کوه‌های آند هستند. این گونه به‌عنوان گونه‌ای آسیب‌پذیر توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) طبقه‌بندی شده و با تهدیداتی چون از دست رفتن زیستگاه، تغییرات اقلیمی و درگیری با انسان‌ها مواجه است.

گیاهان گل‌دار به نام بروملیادها بخش عمده‌ای از رژیم غذایی این خرس‌ها را تشکیل می‌دهند، اما اطلاعات کمی درباره رفتار تغذیه‌ای و ترجیحات غذایی آن‌ها در میان زیستگاه‌های مختلط جنگل‌های ابری و مرتع در دسترس است. محققان در پارک ملی مانو در پرو، بررسی‌هایی بر روی دو گونه بروملیاد (Puya leptostachya و Puya membranacea) در مرتع‌های مرتفع به نام «پونا» انجام دادند. آن‌ها مکان هر گیاه را ثبت کرده و بررسی کردند که آیا نشانه‌ای از مصرف توسط خرس‌های آند (Tremarctos ornatus) وجود دارد یا خیر. نشانه‌ها شامل ساقه‌های کنده شده و نیمه‌خورده است که نشان‌دهندهٔ تغذیه این خرس‌هاست.

دوربین‌های تله‌ای تأیید کردند که خرس‌های آند در مکان‌های بررسی‌شده حضور داشتند. با این حال، نتایج بررسی‌ها نشان داد که این خرس‌ها تنها در ۱۶.۷٪ از نواحی بروملیاد موجود، تغذیه می‌کنند.

رفتار تغذیه‌ای خرس‌های آند

خرس‌های آند در فصل خشک بیشتر به جستجوی بروکلیادها می‌پردازند، زمانی که گیاهان جوان و نرم در دسترس هستند و احتمالاً هضم آن‌ها برایشان آسان‌تر و مغذی‌تر است. این خرس‌ها ترجیح می‌دهند از گیاهان P. leptostachya که در دامنه‌های شیب‌دار و رو به شرق مرتع‌های پونا در حاشیه جنگل رشد می‌کنند، تغذیه کنند. آن‌ها به ندرت در خارج از پارک ملی به جستجوی بروکلیادها می‌پردازند، جایی که دام‌هایی مانند گاو چرا می‌کنند.

نتایج نشان می‌دهد که خرس‌های آند به‌طور فعال به دنبال بروکلیادها در مکان‌هایی هستند که احساس امنیت از مزاحمت‌های انسانی دارند. اگرچه این خرس‌ها از مناطق با دام‌ها پرهیز می‌کنند، اما در مکان‌هایی که تنها چند دهه پیش توسط دام‌ها چرا شده بودند، به جستجوی غذا می‌پردازند. این انعطاف‌پذیری رفتاری ممکن است به آن‌ها کمک کند تا با کمک اقدامات حفاظتی هدفمند، به سرعت سرزمین‌های از دست رفته خود را دوباره به دست آورند.

مرتع‌های مرتفع در حاشیه جنگل‌های ابری زیستگاه‌های کلیدی برای خرس‌های آند هستند و مدیران حفاظت باید تأثیر دام‌ها بر این اکوسیستم مهم را در نظر بگیرند. نویسندگان مقاله می‌گویند: “با استفاده از بزرگ‌ترین مجموعه داده‌های میدانی در مورد رفتار تغذیه‌ای خرس‌های آند در مرتع‌های مرتفع، دریافتیم که این خرس‌ها به‌طور فعال منابع غذایی خاصی را در این مرتع‌ها انتخاب می‌کنند که نشان‌دهنده اهمیت تغذیه‌ای این مناطق برای آن‌ها است. همچنین متوجه شدیم که خرس‌های آند به شدت از مناطق تحت تأثیر دام‌ها در مرتع‌ها پرهیز می‌کنند، اما توقف نگهداری دام‌ها باعث می‌شود که مرتع‌ها در مدت زمان کوتاهی به مناطقی تبدیل شوند که خرس‌های آند ترجیح می‌دهند.”