خستگی همدلی: یک چالش عاطفی

خستگی همدلی به معنای خستگی عاطفی و جسمانی است که می‌تواند افرادی را که در معرض تروما یا فشارهای دیگران قرار دارند تحت تأثیر قرار دهد. این وضعیت با کاهش توانایی همدلی، احساس ناتوانی و فرسودگی ناشی از فشارهای حمایت از افرادی که رنج می‌برند، مشخص می‌شود. گاهی اوقات به این شرایط به عنوان تروما ثانویه یا تروما جانبی نیز اشاره می‌شود.

توانایی احساس همدلی و همدردی برای رفتارهای اجتماعی و روابط بین‌فردی حمایتی بسیار حیاتی است.

چرا خستگی همدلی رخ می‌دهد؟

دکتر اریک زیلمر، استاد روانشناسی عصبی در دانشگاه درکسل، می‌گوید: “همدلی واقعی، که بر خلاف رفتار مؤدبانه است، یک فرآیند پیچیده نوروسایکولوژیکی است که به عملکرد اجرایی لبه پیشانی مرتبط است.” برای ورود به دنیای همدلی، فرد باید درک شناختی از محیط اجتماعی خود داشته باشد و از تأثیر خود بر دیگران آگاه باشد.

برای افرادی که از دیگران حمایت می‌کنند، مانند کارشناسان درمانی، مواجهه مداوم با تروماهای دیگران می‌تواند فشار زیادی ایجاد کند و ممکن است احساس کنند چاه همدلی‌شان به اتمام رسیده است. حتی زمانی که افراد می‌خواهند همدلی کنند، ممکن است دریابند که منابع عاطفی و جسمانی لازم را ندارند.

نشانه‌های خستگی همدلی چیست؟

دکتر شکیرا اسپادا-کامپوس، کارشناس ارشد بهداشت رفتاری در MDLIVE، می‌گوید: “در حالی که افرادی که در حرفه‌های درمانی کار می‌کنند به طور شایع خستگی همدلی را تجربه می‌کنند، این وضعیت می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد، به ویژه اگر شما فردی باشید که دیگران به او برای راهنمایی و حمایت مراجعه می‌کنند.”

خستگی همدلی می‌تواند به روش‌های مختلفی بر افراد تأثیر بگذارد. چند نشانه رایج شامل:

  • احساس خستگی عاطفی، جسمانی و روانی
  • احساس بی‌علاقگی، بدبینی یا بی‌تفاوتی
  • فکر کردن و نگران شدن بیش از حد درباره رنج دیگران
  • سرزنش خود یا دیگران به خاطر ناکافی بودن برای کمک یا پیشگیری از تروما
  • تحریک‌پذیری و خشم
  • بی‌احساسی عاطفی
  • احساس غم و اندوه
  • احساس ناتوانی
  • مشکلات خواب، تغییرات در اشتها، ناراحتی معده، حالت تهوع و سرگیجه
  • تغییر در دیدگاه یا اعتقادات معنوی
  • دشواری در همدلی با افرادی که در رنج هستند

افراد با خستگی همدلی معمولاً احساس بدبینی فزاینده‌ای دارند. آنها ممکن است به باورهای خود شک کنند و در مورد وجود خوبی در جهان تردید کنند. در محل کار، ممکن است احساس بی‌احترامی، از دست دادن اعتماد به نفس و علاقه و دشواری در احساس همدلی با افرادی که از آنها مراقبت می‌کنند، کنند.

مراحل خستگی همدلی چیست؟

خستگی همدلی معمولاً به تدریج و با گذر زمان رخ می‌دهد. این نکته مهم است که به یاد داشته باشید که این یک فرآیند پیشرفته و تجمعی است و خستگی همدلی مرحله نهایی است.

تحقیقات نشان داده است که خستگی همدلی در چهار مرحله اصلی بروز می‌کند:

  1. توانایی همدلی: شامل توانایی فرد برای مشاهده درد دیگران است.
  2. پاسخ همدلانه: پس از مواجهه با شخصی که در حال تجربه درد است، افراد یک پاسخ همدلانه نشان می‌دهند.
  3. استرس همدلی: در این مرحله، ممکن است افراد به استرس همدلی باقی‌مانده دچار شوند، به‌ویژه اگر به شخصی که تروما دارد کمک کنند.
  4. خستگی همدلی: اگر فرد نتواند به‌خواب کافی از استرس همدلی خود دست یابد، خطر بروز خستگی همدلی افزایش می‌یابد.

علل خستگی همدلی

خستگی همدلی ناشی از مواجهه مداوم با تروماهای ثانویه است. افرادی که احساس کنترل ندارند یا احساس ناتوانی می‌کنند، بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند. یکی از عناصر کلیدی در خستگی همدلی، تقاضای مداوم برای همدلی است که می‌تواند خسته‌کننده باشد.

نکته‌های کلیدی برای غلبه بر خستگی همدلی

اگر نشانه‌های خستگی همدلی را شناسایی کردید، مهم است که اقداماتی برای مقابله با آن انجام دهید. دکتر زیلمر می‌گوید: “اگر همدلی احساس کار کردن می‌کند، احتمالاً بیش از حد است و زمان آن است که استراحت کنید یا به کارهای همدلانه بیشتری پرداخته شود.”

از جمله استراتژی‌هایی که می‌توانند به افراد در بهبود کمک کنند، شامل:

  • کاهش مواجهه با استرس
  • ایجاد مرزهای عاطفی
  • تمرین مراقبت از خود

اگر شما در حرفه‌ای هستید که در تلاش برای کمک به دیگران هستید و با اعداد و حجم کار زیادی مواجه‌اید، به یاد داشته باشید که مراقبت از خود اولین قدم در راستای حمایت از دیگران است.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *