تیراندازی‌ها در مسیر مدرسه: خطر برای بچه‌های شیکاگو و راه‌حل‌های فوری

یه بررسی تازه در مورد اثر تیراندازی‌ها روی بچه‌ها تو شیکاگو

یه تحقیق جدید از حسگرهای صوتی استفاده کرده که صداهای تیراندازی رو تشخیص میدن. این کار نشون میده که بچه‌ها تو یکی از محله‌های شیکاگو، موقع رفت و آمد به مدرسه، چقدر در معرض خطر تیراندازی قرار دارن. نتایج نشون داد که تقریباً دو سوم از مدرسه‌ها تو محله‌ی انگلوود شیکاگو، حداقل یه بار تیراندازی تو فاصله‌ی ۴۰۰ متری (حدود یه چهارم مایل) از جایی که بچه‌ها داشتن برمی‌گشتن خونه، تو سال تحصیلی ۲۰۲۱-۲۰۲۲ رو تجربه کردن. این یافته‌ها نشون میده که باید تعریف‌های فدرال از خشونت با اسلحه تو مدرسه‌ها دوباره بررسی بشن تا شامل انواع غیرمستقیم خشونتی که نزدیک مدرسه‌ها اتفاق می‌افته هم بشن، نه فقط داخل محوطه مدرسه. این موضوع به درک بهترِ بارِ این مسئله روی جامعه‌های رنگین‌پوست کمک می‌کنه، به گفته‌ی جیا باربوزا-سالرنو، نویسنده‌ی اصلی این تحقیق و استادیار بهداشت عمومی و کارِ اجتماعی تو دانشگاه ایالت اوهایو.

باربوزا-سالرنو گفت: «همه‌ی خشونتی که بچه‌ها باهاش مواجه میشن، خشونتِ مستقیم نیست و تو محوطه‌ی مدرسه هم اتفاق نمی‌افته. اما این به این معنی نیست که تأثیری نداره. شنیدن صدای تیراندازی تو مسیر رفت و برگشت به مدرسه ترسناکه و رو عملکرد بچه‌ها تو مدرسه تأثیر می‌ذاره.»

این مطالعه به‌تازگی تو نشریه‌ی SSM-Population Health چاپ شده. یافته‌های این تحقیق خیلی مهم هستن، چون تحقیقات نشون میده که قرار گرفتن در معرض خشونت با اسلحه تو مدرسه‌ها با نتایجِ بد برای دانش‌آموزا مرتبطه، از جمله کاهش عملکرد تو امتحانای استاندارد ریاضی و زبان انگلیسی، افزایش میزان غیبت‌ها، کم شدن ثبت‌نام دانش‌آموزا و پایین اومدن نرخ فارغ‌التحصیلی.

تو این مطالعه‌ی جدید، محقق‌ها فهمیدن که با استفاده از حسگرهای صوتی، ۴.۵ برابر بیشتر از اون چیزی که پلیس تو گزارش‌های تحقیقی ثبت کرده، تیراندازی شناسایی شده. این داده‌های حسگری نشون میده که میزان خشونت غیرمستقیم برای بچه‌ها تو انگلوود و احتمالاً جاهای دیگه چقدر نگران‌کننده‌ست، به گفته‌ی شارفه داهانی، که دانشجوی فوق‌لیسانس بهداشت عمومی تو دانشگاه ایالت اوهایوست و تو این تحقیق همکار نویسنده بوده. داهانی گفت: «شما نمی‌تونید فقط با گذاشتن دستگاه‌های فلزیاب تو مدرسه‌ها با خشونت مبارزه کنید. بچه‌ها تو مسیر رفت و برگشت به مدرسه در معرض خشونت هستن و ما باید این موضوع رو شناسایی کنیم.»

انگلوود، یه منطقه‌ی تو جنوب شیکاگو، یکی از پرخشونت‌ترین جاها تو آمریکاست. تو سال ۲۰۲۲، منطقه‌ی انگلوود حدود ۱۰٪ از کل خشونت‌های مسلحانه‌ای که تو شیکاگو اتفاق افتاده رو به خودش اختصاص داده. این منطقه ۹۴٪ سیاه‌پوست داره و یکی از محله‌های آسیب‌پذیر از نظر اقتصادی تو شهر به حساب میاد.

تحلیل داده‌های تیراندازی تو منطقه‌ی مدرسه‌های انگلوود

محقق‌ها از روش‌های شبکه‌ی فضایی محاسباتی برای تحلیل داده‌های مربوط به تیراندازی‌ها استفاده کردن که توسط حسگرهای صوتی تو مسیرهای امن عبور و مرور دانش‌آموزا تو منطقه‌ی مدارس انگلوود شناسایی شده بودن. این مسیرها برای این تعیین شدن که سفر ایمن‌تری برای دانش‌آموزایی که میرن و میان مدرسه، فراهم بشه. این مطالعه تیراندازی‌هایی رو بررسی کرد که تو ساعت‌های صبح (۶ تا ۹ صبح) و بعدازظهر (۳ تا ۶ بعدازظهر) و تو طول سال تحصیلی ۲۰۲۱-۲۲ شناسایی شده بودن.

حسگرهای صوتی نشون دادن که تو روزایی که مدرسه‌ها باز بودن، ۶۱۰ تیراندازی تو انگلوود ثبت شده. از این تعداد، ۵۲٪ تو طول سفرهای بعدازظهر و ۱۲٪ تو سفرهای صبحگاهی اتفاق افتاده. نتایج نشون داد که ۴۰٪ از مدرسه‌های انگلوود حداقل یه تیراندازی تو فاصله‌ی ۴۰۰ متری از مسیر مدرسه‌ها تو طول سفر صبحگاهی داشتن و ۶۲٪ حداقل یه تیراندازی تو سفرهای بعدازظهر ثبت شده. باربوزا-سالرنو گفت: «شنیدن صدای تیراندازی تو مدرسه معمولاً به عنوان ‘خشونت با سلاح تو مدرسه‌ها’ در نظر گرفته نمیشه، اما باید اینطور باشه. تصور کنید بچه‌ها وقتی دارن میرن مدرسه چه حسی دارن وقتی صدای تیراندازی رو میشنون و چقدر باید بترسن.»

تحلیل داده‌ها نشون داد که اتفاقات تیراندازی تو خیابون‌های شهری، از جمله مسیرهای امن عبور و مرور، نزدیک به مدرسه‌ها جمع شدن. داهانی گفت: «ترکیب خیابونایی که برای پیاده‌روی دانش‌آموزا مناسب هستن، یه جور دیگه ترافیک پیاده رو جذب می‌کنه و احتمال وقوع اتفاقات خشونت‌آمیز رو زیاد میکنه.» و اضافه کرد: «جوونا تو مناطقی که خشونت زیاده، حتی تو مسیرهای برنامه‌ریزی شده‌ی عبور امن هم در امان نیستن.»

یکی از مشکلات تو انگلوود اینه که تقریباً نیمی از ساکنا تو خانواده‌هایی زندگی می‌کنن که به ماشین دسترسی ندارن، یعنی ساکنا به شدت به حمل‌ونقل عمومی و پیاده‌روی وابسته هستن. تحقیقات دیگه نشون داده که دانش‌آموزا وقتی با ماشین میرن مدرسه احساس امنیت بیشتری دارن تا وقتی پیاده میرن، اما این انتخاب برای خیلی از آدما تو این منطقه وجود نداره.

محقق‌ها اشاره کردن که وزارت آموزش و پرورش آمریکا موظفه که داده‌های مربوط به ایمنی مدرسه‌ها، از جمله خشونت رو جمع‌آوری و گزارش کنه. اما اونا گفتن که تعریف خشونت با سلاح در حال حاضر شامل دیدن و شنیدن خشونت با اسلحه نمیشه. علاوه بر این، تمرکز روی ایمنی دانش‌آموزا باید فراتر از اون چیزی باشه که تو محوطه‌ی مدرسه‌ها اتفاق می‌افته و فراتر از خشونت مستقیم باشه: سخت‌تر کردن مدرسه‌ها و استفاده از دستگاه‌های فلزیاب و پلیس اونجا مشکل رو حل نمی‌کنه.

محقق‌ها تأکید کردن که سیاست‌گذارها باید روی جلوگیری از خشونت تو جامعه‌ها تمرکز کنن. باربوزا-سالرنو گفت: «ما تو حل مسائل اساسی تو جامعه که منجر به خشونت میشه، ناموفق بودیم. ما باید روی علت‌های ریشه‌ای تمرکز کنیم.» هکسین یانگ هم که دانشجوی فوق‌لیسانس رشته‌ی کارِ اجتماعی و بهداشت عمومی تو دانشگاه ایالت اوهایوست، یکی دیگه از نویسنده‌های این تحقیق بود.