حیات وحش در خطر: خشکسالی 5 برابر بیشتر می‌شود!

خشکسالی و بلایی که بر سر حیات وحش می‌آورد

همه‌ی مردم دنیا دارن با قضیه‌ی خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنن، و این داستان، روی زندگی جانوران و گیاهان هم تأثیر می‌ذاره. وقتی آب کم بشه، زیستگاه‌ها نابود می‌شن، حیوانات برای پیدا کردن غذا و جا، دعواشون می‌شه، و تشنگی و گرمای شدید اذیتشون می‌کنه.

چیزی که آدمو حیرت‌زده می‌کنه اینه که حیوانات چقدر می‌تونن خودشونو با شرایط سخت وفق بدن. تحقیقات جدید نشون می‌ده که خیلی از گونه‌های حیات وحش تو آمریکا، تو دهه‌های آینده (یعنی از ۲۰۵۰ تا ۲۰۸۰)، تقریباً پنج برابر بیشتر از دوره‌ی ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۵، خشکسالی‌های یک ساله رو تجربه می‌کنن. جالب‌تر اینکه خشکسالی‌های سه ساله هم احتمالاً هفت برابر بیشتر می‌شه!

دکتر مرین ون دن بوش که سرپرست این تحقیق بوده، می‌گه: «اینکه هر حیوونی چقدر با خشکسالی مواجه می‌شه، به این بستگی داره که گازهای گلخانه‌ای چقدر زیاد میشن. ولی حتی اگه گازها خیلی زیاد نشن هم، تقریباً تموم مهره‌داران تو نیمه‌ی دوم این قرن، هم خشکسالی‌های یک ساله رو می‌بینن و هم چند ساله رو. اینکه چه اتفاقی میفته، به نوع حیوون و مدت زمان خشکسالی بستگی داره.»

مثلا، موش کانگورویی غول‌پیکر که تو کالیفرنیا زندگی می‌کنه و به خشکی عادت داره. ولی جمعیتش بعد از خشکسالی‌های چند ساله ممکنه خیلی کم بشه، و خطراتی که الان هم هست (مثل از دست دادن تقریباً همه‌ی زیستگاهش)، بیشتر می‌شه. این تحقیق نشون می‌ده که بخش زیادی از جاهایی که موش کانگورویی غول‌پیکر هنوز توش هست، ممکنه به‌زودی خشکسالی‌های طولانی‌تری رو تجربه کنه. این خبر خوبی برای این حیوونی که الان هم در خطر انقراضه، نیست.

همین‌طور، خیلی از گونه‌های شکارچی‌ها که الان در حال خطر نیستن، مثل بعضی از مرغابی‌ها و بقیه‌ی پرنده‌های آبزی و پستانداران بزرگ مثل گوزن‌ها، تو آینده خشکسالی‌های یک‌ساله و سه‌ساله بیشتری رو لمس می‌کنن.

تغییرات آب و هوایی و مدیریتی که لازمه برای حیات وحش

این روند می‌تونه برای مدیریت حیات وحش و شکار پیامدهایی داشته باشه. دانشمندا دنبال این بودن که جاهایی رو پیدا کنن که هم تنوع زیستی توشون زیاد باشه و هم احتمال خشکسالی توشون بیشتر بشه. هدفشون این بود که بگن کجاها مدیریت آب درست یا بازسازی زیستگاه می‌تونه خیلی به درد حیات وحش بخوره.

اونا از مدل‌سازی‌های پیشرفته استفاده کردن تا بتونن شرایط آینده رو پیش‌بینی کنن. اونا شش تا سناریوی مختلف از دما و رطوبت رو در نظر گرفتن. بعد، تعداد دفعاتی که خشکسالی اتفاق افتاده و پیش‌بینی شده رو با نقشه‌های پراکندگی ۳۴۹ گونه پرنده، ۳۳۹ گونه پستاندار، ۲۸۰ گونه دوزیست و ۲۵۳ گونه خزنده مقایسه کردن و خلاصه نتایج رو به دست آوردن.

نتایج نشون داد که جنوب غربی آمریکا که یک منطقه‌ی بزرگ حساب می‌شه، بیشترین تعداد گونه‌ها، بیشترین تعداد گونه‌هایی که خشکسالی تهدیدشون می‌کنه، و بیشترین تغییر تو مواجهه با خشکسالی رو داره. دکتر زک استیل گفت: «بعضی از جاهایی که انتظار می‌ره خشکسالی توشون بیشتر بشه، مثل جنوب غربی آمریکا، الان هم خیلی خشک هستن.» اون اضافه کرد: «خیلی از حیوانات این مناطق به خشکسالی عادت دارن، ولی نگرانی اینه که اگه الان هم نزدیک به تحملشون باشن، افزایشی که تو خشکسالی انتظار می‌ره، می‌تونه عواقب بدی برای این اکوسیستم‌ها و حیات وحشی که بهشون وابسته هستن، داشته باشه.»

این تحقیق توسط دکتر مرین ون دن بوش، که یه دانشمند فوق دکترا تو دانشگاه ایالتی کلرادو و ایستگاه تحقیقاتی راکی مانتین هست، انجام شده. دکتر زک استیل، اکولوژیست پژوهشی این ایستگاه، هم سرپرستی این کار رو داشته. بقیه‌ی نویسنده‌های این تحقیق دکتر جنیفر کاستانزا از ایستگاه تحقیقاتی جنوبی خدمات جنگل آمریکا، دکتر رایان پیک از اداره ماهی و حیات وحش کالیفرنیا و دکتر جان مولا از دانشگاه ایالتی کلرادو هستن.

اگه می‌خواید اطلاعات بیشتری داشته باشید، می‌تونید به مجله علمی Communications Earth & Environment مراجعه کنید.

“`