چرا بازی‌های ذهنی در روابط عاشقانه می‌توانند مشکل‌ساز شوند
بسیاری از ما در زمینه روابط عاشقانه دچار بازی‌های ذهنی می‌شویم، اما اغلب نمی‌دانیم که این رفتارها چه میزان می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
آیا این وضعیت برای شما آشناست؟ روز بعد از یک قرار ملاقات عالی، جزئیات آن را با دوستانتان مرور می‌کنید. بعد از دریافت تایید دوستان، گوشی‌تان را برمی‌دارید تا برای عشق‌تان پیام بفرستید، اما یکی از دوستانتان جلوی شما را می‌گیرد: “صبر کن، فوراً پیام نزن، بگذار کمی معطل شود و کلاس بگذار!” دوست دیگری اضافه می‌کند: “بله! یک یا دو روز صبر کن تا خیلی مشتاق به نظر نیایی، فقط خونسردی خودت را حفظ کن.”
عجیب است که این نوع “قوانین” روابط (بخوانید: بازی‌ها) چقدر در ذهنیت جمعی ما ریشه دوانده است—چند روز صبر کنیم تا زنگ بزنیم، فوراً به پیام‌ها پاسخ ندهیم، سخت‌گیر باشیم. این رفتارها به شدت عادی شده‌اند، اما در نهایت تنها باعث فاصله‌گیری ما از ارتباط‌های واقعی با افراد مورد علاقه‌مان می‌شوند.
سابرینا رومانو، روانشناس بالینی و متخصص روابط زوجین، می‌گوید: “بازی درآوردن به معنای این است که تظاهر کنیم اهمیت نمی‌دهیم و سعی می‌کنیم نشان دهیم که مشغول هستیم.” او توضیح می‌دهد که مردم معمولاً در مراحل اولیه روابط، رفتار خود را تغییر می‌دهند و بازی می‌کنند تا از خود به نوعی محافظت کنند.
هرچند که صادق بودن و آسیب‌پذیر بودن با کسی که دوستش دارید سخت است، اما می‌تواند به برقراری یک بنیاد محکم برای یک رابطه سالم کمک کند و ارزش ریسک کردن را دارد.
حقیقت در مورد بازی درآوردن‌های ذهنی
بازی کردن در مراحل اولیه روابط، وسوسه‌انگیز است زیرا به ما آموزش داده شده که این رفتارها ممکن است فرد مقابل را بیشتر به ما علاقه‌مند کنند. اما حقیقت این است که این بازی‌ها فقط باعث سردرگمی یا ناراحتی طرف مقابل می‌شوند. صادق بودن با کسی ممکن است سخت‌تر باشد اما در نهایت پاداش بیشتری به همراه دارد.
انواع بازی‌هایی که ممکن است انجام دهیم
گاهی اوقات ما برای حفظ برتری یا نگه داشتن جذابیت شخص مقابل به بازی‌های ذهنی دست می‌زنیم. حتی بهترین افراد نیز در این زمینه مقصر هستند. در ادامه، برخی از نمونه‌های این بازی‌ها را مشاهده می‌کنید:
- منتظر ماندن تا طرف مقابل اولین قدم را بردارد
- بی‌توجهی به پیام‌های متنی بلافاصله
- چند روز صبر کردن برای تماس با کسی
- اجازه ندادن به پاسخ به تماس‌ها در چند زنگ اول
- عدم موافقت با برنامه‌های لحظه آخری، تا خیلی در دسترس به نظر نیاییم
- قرار نگذاشتن با همان فرد در یک هفته
- منتظر ماندن تعداد خاصی از قرارها برای خوابیدن با کسی
- عدم معرفی فرد به دوستان، اعضای خانواده یا همکاران
دلایلی که بازی می‌کنیم
ما از روانشناس خواستیم تا توضیح دهد که چرا ممکن است در روابط بازی کنیم و این رفتار چه چیزی درباره ما می‌گوید.
دکتر رومانو توضیح می‌دهد که ما به بازی کردن برای تغییر دیدگاه دیگران نسبت به خودمان تن می‌دهیم. “در عمق، ما معتقدیم که اگر خود واقعی‌مان را به نمایش بگذاریم، دیگران نسبت به ما بی‌علاقه خواهند بود زیرا در آن صورت خیلی مشتاق به نظر می‌رسیم و بنابراین غیرقابل‌تحمل و چیپ. کسی که از بازی کردن لذت نمی‌برد، اثرات طولانی‌مدتی به جا می‌گذارد.” بازی کردن به ویژه در مراحل اولیه روابط محتمل‌تر است. زمانی که تازه در حال آشنا شدن با کسی هستیم، دشوار است که کاملاً خود را به نمایش بگذاریم و همچنین نسبت به خود واقعی طرف مقابل مواجه شویم، به همین دلیل ما احساسات واقعی‌مان را پنهان می‌کنیم تا از آسیب‌پذیری زیاد پرهیز کنیم و مثلاً آنها را بترسانیم.
بازی کردن اساساً به تظاهر کردن اینکه نمی‌خواهید اهمیت دهید و سعی در نشان ندادن اشتیاق یا در دسترس بودن شما تعلق دارد.
چرا بازی کردن در روابط بی‌ارزش و خطرناک است
این چند دلیل را بخوانید که چرا نباید در روابط بازی درآورید و به جای آن باید بیشتر صادق باشید:
- بی‌اعتمادی: بازی‌ها اغلب شامل فریب یا دستکاری هستند که می‌تواند بر اعتماد در رابطه تأثیر منفی بگذارد.
- بی‌احساسی: طرفی که بازی‌ها را تجربه می‌کند، ممکن است دائماً در فکر این باشد که شریکش چه احساسی نسبت به او دارد.
- دینامیک‌های قدرت ناسالم: بازی کردن می‌تواند عدم تعادل قدرت را در رابطه ایجاد کند.
- تنش: بازی کردن و دستکاری کردن فرد می‌تواند احساسات او را جریحه‌دار کند و به تنش منجر شود.
- اتلاف انرژی: ورود به بازی‌های ذهنی به انرژی ذهنی و عاطفی زیادی نیاز دارد که می‌تواند به جای آن بر روی ساخت یک رابطه واقعی و سالم صرف شود.
چگونه می‌توان از بازی‌ها اجتناب کرد (و بیشتر واقعی باشید!)
در اینجا چند استراتژی وجود دارد که می‌تواند به شما در اجتناب از بازی در روابط کمک کند:
- درک عواملی که رفتار شما را به وجود می‌آورند: دکتر رومانو توصیه می‌کند که تمایل خود به بازی کردن را شناسایی و عوامل آن را بررسی کنید.
- ارتباط صادقانه: سعی کنید با شریک خود صادق و شفاف باشید.
- خود واقعی‌تان باشید: مهم است که در یک رابطه خود واقعی و اصیل باشید.
- ثبات در رفتار: در کلمات و رفتار خود ثبات داشته باشید تا از بروز سردرگمی جلوگیری کنید.
- به غریزه‌تان اعتماد کنید: به حس خود اعتماد کنید و اگر ارتباط خوبی با کسی برقرار کرده‌اید، از احساسات خود پیروی کنید.
- اجازه دهید ریسک کنید: اگرچه آسیب‌پذیری می‌تواند ترسناک باشد، اما مهم است که ریسک‌های کوچک را به تدریج یاد بگیرید.
- مسائل را به‌طور مستقیم حل کنید: اگر چیزی شما را آزار می‌دهد، به‌طور مستقیم به آن بپردازید.
- از ایجاد حس حسادت پرهیز کنید: سعی نکنید شریک خود را به حس حسادت بیندازید.
- سوءتفاهم‌ها را روشن کنید: اگر در مورد چیزی مطمئن نیستید، به طور مستقیم از شریک خود بپرسید.
- در جستجوی راه‌حل‌ها با هم باشید: در صورت بروز مشکل، بر روی پیدا کردن راه‌حل تمرکز کنید.
- به خاطر اشتباهات‌تان عذرخواهی کنید: اگر اشتباه کرده‌اید و به رفتار بازی دچار شده‌اید، آن را گردن بگیرید و عذرخواهی کنید.
- کمک بگیرید: اگر در مورد یک موقعیت خاص مطمئن نیستید، از افراد مورد اعتماد خود نظر بگیرید.
در نهایت، ایجاد یک رابطه سالم نیاز به شجاعت، صداقت و تلاش دارد. با شناخت خود و دیگران، می‌توانیم به روابطی عمیق‌تر و واقعی‌تر دست پیدا کنیم.
