بعد از قرار اول نباید بازی کلاس بگذارید و بازی در بیاورید

چرا این بازی‌های روانی تو رابطه‌های عاشقانه دردسرساز می‌شن؟

خیلی از ما تو رابطه‌های عاشقانه‌مون، یه جاهایی درگیر بازی‌های ذهنی می‌شیم. اما معمولاً نمی‌دونیم این رفتارها چقدر می‌تونن اوضاع رو خراب کنن.

این موقعیت برات آشناست؟ یه روز بعد از یه قرار فوق‌العاده، جزئیاتش رو با دوستات مرور می‌کنی. بعد از اینکه ازشون تأیید می‌گیری، گوشیت رو برمی‌داری که به عشق جدیدت پیام بدی، اما یهو یکی از دوستات جلوت رو می‌گیره: “صبر کن! فوری پیام نده، بذار یه کم منتظر بمونه. کلاس بذار!” دوست دیگه‌ای اضافه می‌کنه: “آره! یه روز دو روز صبر کن تا زیادی مشتاق به نظر نیای. فقط خونسرد باش.”

عجیبه که این “قانون”های رابطه‌ای (بخوانید: بازی‌ها) چقدر تو ذهن جمعی ما ریشه دوانده—چند روز صبر کنیم تا زنگ بزنیم، زود به پیام‌ها جواب ندیم، سخت‌گیر باشیم… این رفتارها خیلی عادی شدن، اما در نهایت فقط باعث می‌شن از ارتباط‌های واقعی با آدمایی که دوسشون داریم، دور بشیم.

“سابرینا رومانو”، روانشناس بالینی و متخصص روابط زوجین، می‌گه: “بازی درآوردن یعنی تظاهر کنیم که برامون مهم نیست و تلاش کنیم نشون بدیم سرمون شلوغه.” اون توضیح می‌ده که مردم معمولاً تو مراحل اولیه رابطه‌ها، رفتارشون رو عوض می‌کنن و بازی می‌کنن تا به نوعی از خودشون محافظت کنن.

هرچند که صادق بودن و آسیب‌پذیر بودن با کسی که دوسش داری سخته، اما می‌تونه پایه‌های یه رابطه سالم رو محکم کنه و ارزش ریسک کردن رو داره.

حقیقت بازی‌های ذهنی

بازی کردن تو اوایل رابطه‌ها وسوسه‌انگیزه، چون بهمون یاد دادن این رفتارها ممکنه یه نفر رو بیشتر جذب کنه. اما واقعیت اینه که این بازی‌ها فقط طرف مقابل رو گیج یا ناراحت می‌کنه. صادق بودن با یه نفر شاید سخت‌تر باشه، اما در نهایت نتیجه بهتری داره.

چه بازی‌هایی ممکنه انجام بدیم؟

بعضی وقتا برای حفظ قدرت یا جذابیت، ما به بازی‌های ذهنی پناه می‌بریم. حتی بهترین آدما هم تو این قضیه مقصر می‌شن. در ادامه، چند نمونه از این بازی‌ها رو می‌بینید:

• منتظر موندن تا طرف مقابل اولین قدم رو برداره
• بی‌توجهی به پیام‌های متنی بلافاصله
• صبر کردن چند روزه برای زنگ زدن
• اجازه ندادن به جواب دادن تلفن تو چند زنگ اول
• قبول نکردن برنامه‌های دقیقه نودی، تا زیاد در دسترس به نظر نیایم
• قرار نذاشتن با همون آدم تو یه هفته
• منتظر موندن یه تعداد قرار برای نزدیک شدن به طرف
• معرفی نکردن به دوستا، خانواده یا همکارا

چرا بازی می‌کنیم؟

از یه روانشناس خواستیم توضیح بده چرا تو رابطه‌ها بازی می‌کنیم و این رفتارها چی درباره‌مون می‌گن.

دکتر رومانو توضیح می‌ده که ما بازی می‌کنیم تا دیدگاه بقیه رو نسبت به خودمون تغییر بدیم. “ته دل‌مون فکر می‌کنیم اگه خودِ واقعیمون رو نشون بدیم، بقیه دیگه بهمون علاقه‌مند نمی‌شن، چون خیلی مشتاق به نظر می‌رسیم و در نتیجه غیرقابل‌تحمل و سطح پایین. این بازی‌ها اگه ادامه‌دار بشن، عواقب بدی دارن.” بازی کردن، مخصوصاً تو اوایل رابطه‌ها، محتمل‌تره. وقتی تازه داریم با یه نفر آشنا می‌شیم، سخته که کاملاً خودمون رو نشون بدیم، یا با خودِ واقعی طرف مقابل روبرو بشیم. برای همین احساسات واقعیمون رو پنهان می‌کنیم تا از آسیب‌پذیر بودن زیاد جلوگیری کنیم و مثلاً نترسونیمشون.

بازی کردن اساساً مربوط می‌شه به تظاهر کردن که برات مهم نیست و سعی می‌کنیم نشون ندیم که مشتاق یا در دسترس هستیم.

چرا بازی کردن تو رابطه‌ها بی‌فایده و خطرناکه؟

این چند دلیل رو بخونید که چرا نباید تو رابطه‌ها بازی کنید و به‌جاش باید صادق‌تر باشید:

• بی‌اعتمادی: بازی‌ها معمولاً شامل فریب یا دستکاری هستن که می‌تونن روی اعتماد تو رابطه اثر منفی بذارن.
• بی‌احساسی: کسی که بازی‌ها رو تجربه می‌کنه، ممکنه دائم به این فکر کنه که شریکش چه حسی بهش داره.
• ساختارهای ناسالم قدرت: بازی کردن می‌تونه عدم تعادل قدرت تو رابطه ایجاد کنه.
• استرس: بازی کردن و دستکاری کردن می‌تونه احساسات یه نفر رو جریحه‌دار کنه و به استرس منجر بشه.
• اتلاف انرژی: وارد شدن به بازی‌های ذهنی به انرژی ذهنی و احساسی زیادی نیاز داره که می‌تونه به‌جاش رو ساختن یه رابطه واقعی و سالم متمرکز بشه.

چطور از بازی کردن دوری کنیم (و واقعی‌تر باشیم!)

اینجا چند تا راهکار هست که می‌تونه کمک کنه از بازی کردن تو رابطه‌ها دوری کنید:

• دلیل رفتارتون رو بفهمید: دکتر رومانو پیشنهاد می‌ده تمایلتون به بازی کردن رو شناسایی و دلایلش رو بررسی کنید.
• ارتباط صادقانه برقرار کنید: سعی کنید با شریکتون صادق و رو راست باشید.
• خودتون باشید: تو یه رابطه مهمه که خودِ واقعیتون و اصیل باشید.
• رفتارتون ثبات داشته باشه: تو حرف و عملتون ثابت قدم باشید تا از سوءتفاهم جلوگیری بشه.
• به غریزه تون اعتماد کنید: به حس ششمتون اعتماد کنید و اگه با یه نفر ارتباط خوبی گرفتید، از احساساتتون پیروی کنید.
• اجازه بدید ریسک کنید: اگه چه آسیب‌پذیری ممکنه ترسناک باشه، اما مهمه که کم‌کم ریسک‌های کوچیک رو امتحان کنید.
• مشکلات رو مستقیم حل کنید: اگه چیزی اذیتتون می‌کنه، مستقیماً بهش بپردازید.
• سعی نکنید حسادت ایجاد کنید: سعی نکنید شریکتون رو حسود کنید.
• سوءتفاهم‌ها رو روشن کنید: اگه در مورد چیزی مطمئن نیستید، مستقیم از شریکتون بپرسید.
• با هم دنبال راه‌حل باشید: اگه مشکلی پیش اومد، سعی کنید با هم راه‌حل پیدا کنید.
• اگه اشتباه کردید، عذرخواهی کنید: اگه اشتباهی کردید و بازی درآوردید، قبول کنید و معذرت بخواید.
• کمک بگیرید: اگه در مورد یه موقعیت خاص مطمئن نیستید، از آدما مورد اعتماد خودتون کمک بگیرید.

در نهایت، ساختن یه رابطه سالم نیاز به شجاعت، صداقت و تلاش داره. با شناخت خودمون و بقیه، می‌تونیم به رابطه‌های عمیق‌تر و واقعی‌تری برسیم.