گیاه‌خواری و افسردگی: هشدار جدید درباره‌ی جایگزین‌های گوشت!

خطر‌های غذاهای فرآوری‌شده‌ی بیش از حد برای گیاه‌خواران

شواهد روز‌به‌روز داره بیشتر میشه که غذاهای خیلی فرآوری‌شده (UPF) برای سلامتی ضرر دارن. حالا سوال اینه که آیا این قضیه در مورد کسانی که به رژیم گیاه‌خواری پایبندن هم صدق می‌کنه؟ جایگزین‌های گوشتِ گیاهی (PBMA) هم جزو همین غذاهای فوق‌فرآوری‌شده محسوب میشن و احتمالاً دردسرهای مشابهی هم دارن.

تو یه بررسی که تو نشریه‌ی Food Frontiers چاپ شده، محققای دانشگاه ساری فهمیدن که گیاه‌خوارهایی که از PBMA استفاده می‌کنن، 42٪ بیشتر از بقیه گیاه‌خوارا در معرض خطر افسردگی قرار دارن. این تحقیق که هانا ناوراتیلووا سرپرستش بود، داده‌های موجود در UK Biobank رو بررسی کرد و به این نتیجه رسید که بین اونایی که PBMA می‌خورن و اونایی که نمی‌خورن، تفاوت چشمگیری از نظر مصرف سدیم، شکر آزاد، شکر کُل یا چربی‌های اشباع‌شده وجود نداره.

نظر جدید در مورد مصرف جایگزین‌های گوشت گیاهی

محقق‌ها دیدن افرادی که جایگزین‌های گوشت گیاهی (PBMA) می‌خورن، فشار خون و سطح پروتئین C-reactive (CRP) بالاتری دارن. CRP نشونه‌ی التهابه. در عین حال، این افراد سطح کمتری از آپولیپوپروتئین A دارن که مربوط به کلسترول “خوب” HDL هست. با این حال، مصرف PBMA با 40 درصد کاهش خطر ابتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) هم مرتبط بوده.

پروفسور نوفار گیفمن از دانشکده‌ی علوم بهداشت دانشگاه Surrey و نویسنده‌ی ارشد این مقاله گفت: “نتایج کلی امیدوارکننده است و نشون می‌ده که جایگزین‌های گوشت گیاهی می‌تونن یه انتخاب امن باشن، البته اگه جزئی از یه رژیم غذایی متعادل باشن. ولی ارتباط گسترده‌ی بین این نوع غذاها با التهاب و افسردگی، نیاز به تحقیقات بیشتری داره.”

البته این مطالعه یه سری محدودیت‌هایی هم داشت؛ چون داده‌ها بیشتر از جمعیت سفیدپوست بریتانیا جمع‌آوری شده بود و اطلاعات تغذیه‌ای هم فقط در ابتدای تحقیق جمع‌آوری شده بود و تغییرات احتمالی در طول زمان در نظر گرفته نشده.

پروفسور آنتونی وتون، از دانشکده‌ی دامپزشکی دانشگاه Surrey و یکی دیگه از نویسنده‌های این مقاله، گفت: “جایگزین‌های گوشت گیاهی که خیلی فرآوری شدن، می‌تونن یه راه خوب برای این باشن که آدما رو به رژیم غذایی گیاهی سوق بدن و این به روش‌های کشاورزی پایدار کمک می‌کنه. برای تأیید این نتایج و بررسی ارتباط بین غذاهای گیاهی و وضعیت روحی، تحقیقات بیشتری لازمه، مثل مطالعات طولانی‌مدت و آزمایش‌هایی روی جمعیت‌های متنوع‌تر.”