آیا گوشت گیاهی افسردگی می‌آورد؟ حقایقی که باید بدانید

خطرات غذاهای فوق‌فرآوری برای سلامت

شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد غذاهای فوق‌فرآوری (UPF) برای سلامت ما مضر هستند؛ اما آیا این موضوع برای افرادی که به یک رژیم غذایی گیاهی پایبندند نیز صادق است؟ جایگزین‌های گوشتی گیاهی (PBMA) به عنوان غذاهای فوق‌فرآوری شناخته می‌شوند و ممکن است با آسیب‌های مشابهی همراه باشند.

نتایج یک مطالعه جدید

در اولین مطالعه از این نوع که در نشریه Food Frontiers منتشر شد، محققان دانشگاه ساری انگلستان دریافتند که گیاه‌خوارانی که از جایگزین‌های گوشتی گیاهی استفاده می‌کردند، ۴۲٪ بیشتر در معرض خطر افسردگی بودند نسبت به گیاه‌خوارانی که از این محصولات پرهیز می‌کردند. این مطالعه که به رهبری هانا ناوراتیلووا انجام شد، داده‌های بانک اطلاعاتی بیوبانک بریتانیا را مورد بررسی قرار داد و هیچ تفاوت قابل توجهی در مصرف سدیم، قند آزاد، قند کل یا اسیدهای چرب اشباع شده بین گیاه‌خوارانی که از PBMA استفاده می‌کردند و آن‌هایی که استفاده نمی‌کردند، یافت نشد.

این نتایج می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که حتی با رعایت یک رژیم غذایی گیاهی، مصرف غذاهای فوق‌فرآوری می‌تواند عواقب منفی برای سلامت روان داشته باشد. بنابراین، انتخاب‌های غذایی آگاهانه و سالم‌تر می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش خطرات مرتبط با سلامت کمک کند.

تحقیقات درباره مصرف جایگزین‌های گوشتی گیاهی

تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که از جایگزین‌های گوشتی گیاهی (PBMAs) استفاده می‌کنند، فشار خون و سطح پروتئین C-reactive (CRP) – که نشانه‌ای از التهاب است – بالاتری دارند و در عوض، سطح آپولیپوپروتئین A، که با کلسترول HDL یا “کلسترول خوب” مرتبط است، در آن‌ها کمتر است. با این حال، مصرف PBMA همچنین با کاهش ۴۰ درصدی خطر ابتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) مرتبط بوده است.

پروفسور نوفر گیفمن از دانشکده علوم بهداشتی دانشگاه ساری و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: “یافته‌های کلی دلگرم‌کننده است و نشان می‌دهد که جایگزین‌های گوشتی گیاهی می‌توانند گزینه‌ای ایمن باشند، به شرطی که بخشی از یک رژیم غذایی متعادل باشند. با این حال، ارتباط بالقوه میان این نوع غذاها، التهاب و افسردگی نیاز به بررسی بیشتری دارد.”

این مطالعه با برخی چالش‌ها مواجه بود، زیرا داده‌های جمع‌آوری‌شده عمدتاً از جمعیت سفیدپوست در بریتانیا بودند و اطلاعات غذایی تنها در ابتدای مطالعه جمع‌آوری شده و تغییرات احتمالی در طول زمان را در نظر نگرفته بود.

پروفسور آنتونی وتون، نویسنده همکار این مطالعه از دانشکده دامپزشکی دانشگاه ساری، گفت: “جایگزین‌های گوشتی گیاهی فوق‌پردازش‌شده می‌توانند راهی مفید برای افرادی باشند تا به‌طور مؤثر به یک رژیم غذایی گیاهی منتقل شوند و این به شیوه‌های کشاورزی پایدار کمک خواهد کرد. تحقیقات بیشتری، از جمله مطالعات طولی و آزمایش‌ها با جمعیت‌های متنوع‌تر، برای تأیید این یافته‌ها و بررسی رابطه بین غذاهای گیاهی و خلق و خو ضروری است.”