انقراض فاجعه‌بار در استرالیا: ۹۰۰۰ گونه حشره و بی‌مهره‌ها نابود شدند!

تهدید جدی برای حشرات و بی‌مهرگان بومی استرالیا: انقراض در کمین است

یه تحقیق تازه یه آمار تکان‌دهنده می‌ده: از وقتی اروپایی‌ها سال ۱۷۸۸ پا به استرالیا گذاشتن، حدود 9000 گونه حشره و بی‌مهرگان بومی این قاره، از صفحه روزگار محو شدن! و بدتر اینکه، هر هفته بین ۱ تا ۳ گونه دیگه هم به این لیست سیاه اضافه می‌شه. منظور از بی‌مهرگان، موجوداتی مثل کرم‌ها، حلزون‌ها و عنکبوت‌ها هستن. خیلی از اینا نقش اساسی توی محیط‌زیست دارن، مثل گرده‌افشان‌ها و کرم‌های خاکی که برای سلامت خاک، حیاتی هستن.

دکتر جس مارش، از دانشکده علوم زیستی دانشگاه آدلاید، توی این تحقیق نقش داشته و می‌گه: “نباید این از بین رفتن مداوم گونه‌ها رو به عنوان یه سرنوشت محتوم قبول کنیم!” اون اضافه می‌کنه: “هزاران گونه بی‌مهره در معرض خطر انقراض هستن و خیلی هاشون قبلاً بخش‌های زیادی از خونشون رو از دست دادن و هنوز هم دارن از دست می‌دن.” این تحقیق توی مجله Cambridge Prisms: Extinction منتشر شده.

دکتر مارش ادامه می‌ده: “کارای زیادی هست که می‌تونیم انجام بدیم تا جلوی این انقراض‌ها رو بگیریم، مثل محافظت از زیستگاه‌های مهم و کم کردن تهدیدهایی مثل استفاده از آفت‌کش‌ها.” اون تأکید می‌کنه که استفاده از آفت‌کش‌ها توی باغچه ها، معمولاً باعث نابودی بی‌مهرگان مفیدی می‌شه که باغچه بهشون نیاز داره، مثل زنبورها و مگس‌ها که گرده‌افشانی می‌کنن، و سوسک‌های مفرغی که به کنترل شته‌ها کمک می‌کنن و همینطور کرم‌هایی که خاک رو بهتر می‌کنن.

بزرگ‌ترین خطر، متوجه گونه‌های بی‌مهره‌ای هست که به زیستگاه‌های خاصی نیاز دارن یا فقط توی یه سری از مناطق استرالیا پیدا می‌شن. دکتر مارش می‌گه: “پروانه خورشیدی طلایی که توی چمنزارهای جنوب شرقی استرالیا زندگی می‌کنه، با وجود اینکه بخش کوچکی از اون چمنزارهای وسیع سابق باقی مونده، هنوز هم در معرض خطر نابودی به خاطر توسعه و ساخت‌وسازها قرار داره.” اون همچنین به این نکته اشاره می‌کنه که تغییرات آب و هوایی، این خطرات رو برای این گونه‌ها بیشتر می‌کنه.

تحقیقات جدید درباره انقراض گونه‌ها توی استرالیا

دکتر مارش، که عضو شورای تنوع زیستی استرالیا هم هست، این تحقیق رو به عنوان بخشی از یه تیم ملی انجام داده که شامل ۱۰ دانشمند از دانشگاه‌ها، موزه‌ها و دولت‌های ایالتی می‌شد. این تحقیق زیر نظر پروفسور جان وویناسکی از دانشگاه چارلز داروین انجام شده. اون معتقده که تعداد گونه‌هایی که از زمان ورود اروپایی‌ها به استرالیا منقرض شدن، احتمالاً خیلی بیشتر از چیزیه که توی این تحقیق بهش اشاره شده.

پروفسور وویناسکی می‌گه: “ما فهمیدیم که 9111 گونه، احتمالاً توی این 236 سال منقرض شدن. ولی با در نظر گرفتن عدم قطعیت‌ها و جاهای خالی توی اطلاعات، تحلیل ما نشون می‌ده که تعداد واقعی می‌تونه حداقل 1500 گونه، و شاید هم تا 60000 انقراض باشه!”

اون همچنین اشاره می‌کنه که فقط یکی از این انقراض‌ها، تحت قوانین محیط‌زیستی استرالیا به‌طور رسمی تأیید شده، که اون هم کرم خاکی دریاچه پدر هست. خیلی از این انقراض‌ها، قبل از این اتفاق افتادن که گونه‌ها نام‌گذاری یا شناسایی بشن. پروفسور وویناسکی می‌گه: “متأسفانه، با وجود اهمیت فوق‌العاده‌شون، یه بی‌توجهی طولانی‌مدت به بی‌مهرگان وجود داشته و بودجه کمی هم برای تحقیق و حفاظت ازشون در نظر گرفته شده.”

اون تأکید می‌کنه: “خیلی مهمه که دولت‌های فدرال و ایالتی و همینطور مردم، اهمیت بیشتری به درک، نظارت و حفاظت از بی‌مهرگان ما بدن. بی‌مهرگان پایه و اساس تمام محیط‌های سالم و سیاره‌ای هستن که می‌شه توشون زندگی کرد. با از دست رفتن بی‌مهرگان، سلامت محصولات کشاورزی، آب‌های جاری، جنگل‌ها و حتی پارک‌های محلی و باغچه‌های خونه‌ها هم کم می‌شه.”

شورای تنوع زیستی، این یافته‌ها رو خیلی نگران‌کننده دونسته و از دولت‌های فدرال، ایالتی و محلی خواسته تا تلاش‌هاشون رو برای درک، نظارت و محافظت از بی‌مهرگان استرالیا بیشتر کنن.

“`