درختای شهر روی نمره بچه‌ها تاثیر دارن؟ نتایج یه تحقیق جالب!

فواید درختان شهری و تاثیرشون روی درس خوندن

این دیگه ثابت شده که وجودِ درختا توی شهرا، کلی خوبی‌، هم برای محیط و هم برای روح و روان ساکنین داره. یه تحقیق جدید که توسط دانشمندایِ جامعه‌شناسی دانشگاه یوتا انجام شده، نشون می‌ده که درختا توی شهرها می‌تونن به بهتر شدن نتایجِ تحصیلی کمک کنن و از دست دادنِشون هم ممکنه به‌طورِ نامتناسبی روی بچه‌هایِ خانواده‌هایِ کم‌درآمد تاثیر بذاره.

بررسی تاثیر از بین رفتن درختا روی درس و مشق

پروفسورِ اقتصاد، آلبرتو گارسیا، بررسی کرده که چطور حضور بچه‌ها توی مدرسه و نمره‌هاشون توی آزمون‌های استاندار، توی مدرسه‌هایِ منطقه بزرگِ شیکاگو توی یه بازهٔ ده ساله تغییر کرده، یعنی درست بعد از اینکه یه نوع سوسکِ غیربومی به اسم “سوسک چوب‌خوار مرواریدی” تو آمریکای شمالی پیدا شد. این سوسکه آخرش میلیون‌ها درختِ مروارید رو توی خیابونا و حیاط‌های شهرهای غرب میانه از بین برد. نتیجه‌گیریِ اون هم نگران‌کننده است و هم یه چیزایِ جدیدی رو نشون می‌ده و ارتباطِ پیچیده‌ای رو بینِ خراب شدنِ محیط زیست و نابرابری‌های اجتماعی نشون می‌ده.

گارسیا می‌گه: “ما فهمیدیم که نمره‌هایِ آزمون توی جاهایی که سوسکِ چوب‌خوار مرواریدی اومده بود، بعد از شروعِ این آلودگی، نسبت به جاهایی که این اتفاق براشون نیفتاده بود، کم شد.” اون همچنین به بررسی تفاوت توی میزانِ درآمد هم پرداخت و اضافه کرد: “مدرسه‌هایی که بچه‌های کم‌درآمد بیشتری داشتن، کمتر در معرضِ این آلودگی بودن. این محله‌ها درختاشون کمتره، برای همین احتمال اینکه سوسکِ مرواریدی بره اونجا، کمتره.” اون ادامه داد: “ما فکر نمی‌کنیم که بچه‌های کم‌درآمد توی جاهایی که این اتفاق نیفتاده، تحت تاثیر قرار بگیرن، اما به نظر می‌رسه بچه‌های کم‌درآمد توی این مدرسه‌ها، بیشتر از بچه‌هایی که وضعشون بهتره، توی همین مدرسه‌ها، تحت تاثیر قرار می‌گیرن.”

نتایج این تحقیق این ماه توی مجلهٔ Global Environmental Change منتشر شد. این مطالعه رو متخصصِ محیط‌زیست، میشل لی، نوشته، که تازه اومده و استاد دانشکدهٔ محیط زیست، جامعه و پایداری دانشگاه یوتا شده. تحقیقاتِ قبلی نشون می‌ده که بچه‌ها توی محله‌هایی که درختاشون بیشتره، توی آزمونا نمره‌های بهتری میارن. مثلاً، یه تحقیقِ دیگه که جامعه‌شناسا و جغرافی‌دانای دانشگاه یوتا انجام دادن، نشون داد که محله‌های کم‌درآمد یوتا، درختاشون نزدیکِ مدرسه‌هاشون کمتره. در عین حال، مدرسه‌هایی که درختاشون بیشتر بود، بچه‌های کمتری داشتن که توی آزمون‌های آخرِ سالِ ریاضی و زبان، نمره‌هاشون زیرِ سطحِ قابل قبول بود.

گارسیا اشاره کرد: “در کل، نتایجِ بهترِ تحصیلی ممکنه به خاطرِ درآمدِ بالاترِ ساکنینِ این محله‌های سرسبز باشه. اما تحقیقِ ما می‌خواد یه کم به این نزدیک‌تر بشه که آیا می‌تونیم یه رابطه‌ی علت و معلولی رو پیدا کنیم یا نه.”

تاثیرِ تغییراتِ محیطی روی بچه‌ها توی شیکاگو

ما از این موقعیتِ پیش‌اومده که همون سوسکِ مرواریدی اومد و بعد هم یهو توی جاهای مختلفِ ناحیه‌ی شیکاگو پخش شد، استفاده کردیم.

برای اینکه این مطالعه رو انجام بدن، گارسیا و لی یه سری اطلاعاتِ جدید جمع کردن که شاملِ عکس‌هایی بود که از ماهواره گرفته شده بود، اطلاعاتِ آزمون‌های استاندارد ایالتِ ایلینوی و تلاش‌هایی که برای زیرِ نظر گرفتنِ سوسکِ مرواریدی انجام شده بود. گارسیا توضیح داد: “ما یه کم خوش‌شناس هم بودیم که ایالت ایلینوی هم‌زمان با اینکه سوسکِ مرواریدی برای اولین بار وارد این منطقه شد، این آزمونِ استاندارد رو برگزار می‌کرد.” اون اضافه کرد: “همه‌ی مدرسه‌های ایلینوی همین آزمون رو می‌دادن، برای همین اطلاعات‌مون توی مدرسه‌ها و توی طول زمان، یکسان بود.”

تاثیراتِ متفاوت روی بچه‌ها

به جای اینکه فقط ثابت کنن که بینِ وجودِ درختا و نمره‌هایِ آزمون یه رابطه‌ای هست، گارسیا و لی تونستن تغییراتِ توی حضورِ بچه‌ها توی مدرسه و نمره‌هایِ آزمون‌های استاندارد رو در طولِ دوره‌ای که سوسکِ بید مرواریدی به درختا توی شیکاگو آسیب می‌زد، دنبال کنن. این مطالعه نشون داد که 1.22 درصد کمتر از بچه‌هایی که توی جاهایی بودن که سوسکِ بید مرواریدی آسیب رسونده بود، به معیارهای آزمونِ استاندارد ایالت ایلینوی می‌رسیدن یا ازش جلوتر می‌رفتن. این کاهش، که شاید اولش کم به نظر بیاد، وقتی روی کلِ تعدادِ بچه‌ها حساب بشه، نتایجِ مهمی داره.

گارسیا اشاره کرد: “ما فهمیدیم که مدرسه‌هایی که بچه‌های کم‌درآمد توشون درس می‌خوندن، کمتر احتمال داشت که این آلودگی رو تجربه کنن، چون این محله‌ها درختاشون کمتره.” اون اضافه کرد: “اما بچه‌های کم‌درآمد توی مدرسه‌هایی که وضعشون بهتر بود، و آلودگی توی اونجاها بیشتر بود، به نظر میاد که بیشتر تحت تاثیر قرار گرفتن.”

این تاثیرات چطور به وجود میان

گارسیا درباره‌ی اینکه این تاثیرات چطوری ایجاد میشن گفت که از دست رفتنِ درختا، می‌تونه جزیره‌هایِ گرماییِ شهرها رو بیشتر کنه، آلودگی هوا رو زیاد کنه و فوایدی که فضای سبز برای روح و جسم آدما داره رو کم کنه. اون گفت: “یکی از توضیحایی که می‌شه داد اینه که این بچه‌ها، منبعِ کافی برای اینکه برن خونه و خودشون رو از شرایطِ سختی مثل دماهایِ شدید یا سردردهای مربوط به آلودگی نجات بدن رو ندارن، درست مثل بچه‌هایی که تو مدرسه‌هایی باشن که وضعشون بهتره.”

بچه‌های کم‌درآمد همچنین ممکنه وقتِ بیشتری رو توی محله‌ی خودشون توی فضاهایِ باز بگذرونن یا بیشتر نزدیکِ مدرسه بمونن، که باعث می‌شه بیشتر در معرضِ شرایطِ بدِ محیطی قرار بگیرن. برعکس، بچه‌هایی که وضعشون بهتره، ممکنه از جاهای دورتر بیان یا به محیط‌هایی که هوا توش کنترل شده دسترسی داشته باشن، که این تاثیرات رو کم می‌کنه.

پیامدهای عدالتِ محیطی

یافته‌ها نشون میده که چطور تغییراتِ محیطی به‌طورِ نامتناسبی روی آدمایی که آسیب‌پذیر هستن تاثیر می‌ذاره. در حالی که محله‌های کم‌درآمد، احتمالِ اینکه درختاشون رو از دست بدن، کمتره، بچه‌های کم‌درآمد – به‌خصوص اونایی که توی مدرسه‌هایِ پُروپیمون درس می‌خونن – وقتی آلودگی پیش اومد، با مشکلاتی روبرو شدن. گارسیا گفت: “این فقط مربوط به دسترسی به امکاناتِ محیطی نیست، بلکه فهمیدنِ اینه که چطور نبودنِشون می‌تونه نابرابری‌هایی ایجاد کنه که توی جنبه‌هایِ مهمِ زندگی، مثل درس، تاثیر بذاره.”

این مطالعه روی اهمیتِ نوآوری‌ها توی مسئله‌های مهمی مثل به وجود آوردنِ جنگل تو شهرها و مدیریتِ گونه‌های مهاجم، تاکید می‌کنه. تلاش‌ها برای حفظ و دوباره زیاد کردنِ درختا می‌تونه یه نقشِ حیاتی توی کم کردنِ نابرابری‌های محیطی و اجتماعی داشته باشه. کارِ گارسیا همچنین راهِ جدیدی رو برای بررسیِ بیشتر چگونگیِ تاثیرِ تغییراتِ اکوسیستم روی نتایجِ زندگیِ آدما، به‌خصوص توی محیط‌هایِ شهری که نابرابری‌های محیطی واضح هستن، باز می‌کنه.