آیا درمان آپنه یا تاخیر در تنفس در خواب ممکن است؟

آپنه خواب: یک اختلال خواب جدی

آپنه خواب یک اختلال خواب است که می‌تواند باعث شود شما در حین خواب به مدت 10 تا 30 ثانیه **نفس نکشید**. این وضعیت می‌تواند تا 400 بار در شب **اتفاق بیفتد**.

این بیماری معمولاً با خر و پف‌های بلند، صداهای خفگی یا **نفس‌نفس زدن** در خواب مشخص می‌شود که می‌تواند باعث بیدار شدن مکرر شما در شب و احساس خستگی در طول روز شود. برآوردها نشان می‌دهد که بین **5% تا 10%** از مردم در سراسر جهان با نوعی از این اختلال زندگی می‌کنند.

اگرچه آپنه خواب **قابل درمان نیست**، اما می‌توان آن را با تغییرات سبک زندگی و گزینه‌های درمانی **مدیریت** کرد.

این مقاله به بررسی گزینه‌های درمان آپنه خواب می‌پردازد، از جمله تغییرات سبک زندگی، دستگاه‌های تنفسی، وسایل دهانی، داروها و جراحی. همچنین تأثیر آپنه خواب بر سلامت روان را بررسی کرده و پیشنهاداتی برای مدیریت احساساتی که ممکن است پس از آگاهی از داشتن یک بیماری مزمن تجربه کنید، ارائه می‌دهد.

5 استراتژی خواب از سراسر جهان

درمان آپنه خواب

جستجوی درمان برای آپنه خواب اهمیت زیادی دارد، زیرا اگر درمان نشود، می‌تواند **تهدیدکننده زندگی** باشد. آپنه خواب با افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی، دیابت و کاهش **طول عمر** مرتبط است. این اختلال می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شدید در طول روز شود که خطر خواب رفتن شما در حین رانندگی یا استفاده از ماشین‌آلات سنگین را افزایش می‌دهد، که هر دو می‌توانند کشنده باشند.

درمان آپنه خواب بسته به نوع آن، شدت علائم و وجود هرگونه بیماری دیگر متفاوت است.

چگونه آپنه خواب درمان می‌شود

این‌ها برخی از گزینه‌های درمانی هستند که ممکن است پزشک شما **تجویز** کند:

تغییرات سبک زندگی
داروها
دستگاه‌های تنفسی
وسایل دهانی
جراحی

برای بحث در مورد هر گزینه درمانی ادامه دهید.

تغییرات سبک زندگی

بیشتر رژیم‌های درمانی برای آپنه خواب با **تغییرات سبک زندگی** آغاز می‌شوند، از جمله:

کاهش وزن: برای افرادی که **اضافه وزن** دارند، تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش 10 درصدی وزن بدن می‌تواند به طور قابل توجهی علائم آپنه خواب را **بهبود** بخشد.
خوابیدن به پهلو: خوابیدن به پشت می‌تواند آپنه خواب را **تشدید** کند زیرا بافت نرم ممکن است به نای فشار بیاورد و جریان هوا را **مسدود** کند. بنابراین، اگر آپنه خواب دارید، بهتر است به **پهلو** بخوابید. می‌توانید از بالش‌های حمایتی ویژه یا وسایل خواب برای راحت‌تر شدن در این وضعیت استفاده کنید.
اجتناب از الکل: پزشک شما ممکن است توصیه کند که مصرف الکل را **محدود** کنید یا به طور کلی از آن اجتناب کنید، زیرا الکل **عضلات** پشت گلو را **شل** می‌کند و می‌تواند تنفس شما را در حین خواب دشوارتر کند.
ترک سیگار: سیگار کشیدن بر کیفیت خواب تأثیر می‌گذارد، باعث **التهاب** در مجاری تنفسی می‌شود و خر و پف را **تشدید** می‌کند، که همه این‌ها علائم آپنه خواب را بدتر می‌کند.
درمان سایر بیماری‌ها: درمان آپنه خواب ممکن است به معنای درمان هرگونه بیماری زمینه‌ای دیگری باشد که به آن کمک می‌کند. به عنوان مثال، درمان **نارسایی قلبی** در صورتی که آپنه خواب مرکزی دارید، **مهم** است.

داروها

درمان آپنه خواب ممکن است شامل مصرف برخی داروها و اجتناب از دیگران باشد:

استفاده از اسپری‌های بینی: استفاده از اسپری‌های بینی یا نوارهای چسبی می‌تواند جریان هوا را در مجاری تنفسی شما **آسان‌تر** کند و به بهبود تنفس شما کمک کند. این می‌تواند خر و پف را **کاهش** دهد و علائم شما را در صورت داشتن آپنه خواب **خفیف** بهبود بخشد.
اجتناب از مسکن‌های اوپیوئیدی: اگر از مسکن‌های اوپیوئیدی استفاده می‌کنید، پزشک شما ممکن است توصیه کند که به تدریج مصرف آن‌ها را **قطع** کنید، زیرا استفاده از اوپیوئیدها می‌تواند منجر به آپنه خواب شود. **قطع** دارو ممکن است به حذف یا بهبود قابل توجه آپنه خواب شما کمک کند.
اجتناب از آرام‌بخش‌ها و شل‌کننده‌های عضلانی: قرص‌های خواب و شل‌کننده‌های عضلانی سیستم عصبی مرکزی شما را **شل** می‌کنند و تنفس شما را در حین خواب دشوارتر می‌سازند، بنابراین پزشک شما ممکن است توصیه کند که از مصرف آن‌ها **اجتناب** کنید.

علاوه بر این، برخی داروهای خواب‌آور و داروهای **تحریک‌کننده** تنفس ممکن است آستانه بیداری را **کاهش** دهند و به بهبود وضعیت کمک کنند، اما این داروها به طور قطعی اثربخش بودن یا به طور رسمی برای درمان این وضعیت **تأیید** نشده‌اند.

دستگاه‌های تنفسی

دستگاه‌های تنفسی، که به عنوان دستگاه‌های **فشار مثبت راه هوایی** (PAP) شناخته می‌شوند، استاندارد طلایی درمان آپنه خواب هستند.

در حالی که انواع مختلفی از دستگاه‌های PAP وجود دارد، دستگاه فشار **مثبت مداوم** (CPAP) رایج‌ترین آن‌هاست.

چگونه یک دستگاه CPAP می‌تواند به شما کمک کند

دستگاه CPAP یک ماسک ویژه است که شما در حین خواب بر روی بینی و گاهی اوقات دهان خود **می‌زنید**. این ماسک به یک لوله و دستگاهی متصل است که هوای تحت فشار را به مجاری تنفسی شما **می‌دمد** و کمک می‌کند تا در حین خواب باز بمانند.

استفاده از دستگاه تنفسی مانند دستگاه CPAP در حین خواب ممکن است مدتی طول بکشد تا به آن **عادت** کنید و ممکن است عوارض جانبی مانند **احتقان**، **آبریزش بینی**، **خشکی چشم**، **خشکی دهان** و **خونریزی بینی** را تجربه کنید. هرگونه عوارض جانبی را به پزشک خود **گزارش** دهید و از او بپرسید که چگونه ادامه دهید.

دیگر انواع دستگاه‌های تنفسی که به درمان آپنه خواب کمک می‌کنند شامل دستگاه فشار مثبت راه هوایی **خودتنظیم** (APAP)، دستگاه فشار مثبت **دو سطحی** (BiPAP) و دستگاه **تهویه سروو تطبیقی** (ASV) هستند.

وسایل دهانی

پزشک شما ممکن است توصیه کند که از یک وسیله دهانی برای کمک به باز نگه‌داشتن مجاری تنفسی خود استفاده کنید:

قطعات دهانی جابجایی فک: این وسایل باید در شب استفاده شوند. آن‌ها دندان‌های بالا و پایین شما را پوشش می‌دهند و فک شما را در موقعیت نگه می‌دارند تا مانع از **مسدود** شدن مجاری تنفسی شما شوند.
دستگاه‌های نگهدارنده زبان: این وسایل نیز برای استفاده در شب طراحی شده‌اند و زبان شما را به جلو نگه می‌دارند تا به عقب نرود و مجاری تنفسی شما را **مسدود** نکند.
دستگاه‌های تحریک الکتریکی: FDA همچنین یک دستگاه **تحریک الکتریکی دهانی** را برای درمان آپنه خواب تأیید کرده است. شما باید این دستگاه را به مدت 20 دقیقه در روز در دهان خود در حین بیداری **استفاده** کنید، به مدت شش هفته. این دستگاه با **پالس‌های الکتریکی** به عضله زبان شما **تحریک** می‌دهد و کمک می‌کند تا زبان شما به عقب نرود و مجاری تنفسی شما را در حین خواب **مسدود** نکند.

شما باید به یک دندانپزشک مراجعه کنید که وسیله دهانی را به اندازه‌های شما **سفارشی‌سازی** کند و به شما آموزش دهد که چگونه از آن استفاده کنید.

جراحی

اگر سایر گزینه‌های درمانی به شما کمک نمی‌کنند، پزشک شما ممکن است گزینه‌های جراحی را **توصیه** کند که می‌تواند شامل:

آدنوئیدکتومی و لوزه‌برداری: این جراحی شامل **برداشتن** لوزه‌ها (لوزه‌برداری) و آدنوئیدها (آدنوئیدکتومی) است. این عمل مجرای ارتباطی بین دهان، گلو و مجاری بینی را **گشادتر** می‌کند و عبور هوا را **آسان‌تر** می‌سازد. این ممکن است به ویژه برای کودکانی که با آپنه خواب تشخیص داده شده‌اند، **مفید** باشد.
سومنوپلاستی: این جراحی با استفاده از **فرکانس رادیویی** بافت نرم در قسمت‌های بالایی نای را **کاهش** می‌دهد.
یوولواپالاتوفارنژوپلاستی: این جراحی شامل **برداشتن** یوولا (قطعه کوچک بافتی که در انتهای دهان شما **آویزان** است) و بافت نرم از حلق و **کام نرم** است. این همچنین کمک می‌کند تا جایی که گلو به دهان شما اتصال می‌یابد، **گشادتر** شود تا جریان هوا **بهبود** یابد.
جراحی فک: اگر آپنه خواب شما ناشی از مشکلات ساختاری مانند میکروگناتیا (فک کوچک) باشد، ممکن است از جراحی که فک بالا (ماگزیلا) یا فک پایین (ماندیبل) شما را **جابجا** کند، بهره‌مند شوید تا بافت نرم به مجاری تنفسی شما **فشار نیاورد**.
جراحی بینی: جراحی بینی مانند سپتوپلاستی می‌تواند به **صاف** کردن بافت نرم در بینی شما کمک کند تا بتوانید **آزادانه‌تر** نفس بکشید.
جراحی ایمپلنت: پزشک شما ممکن است یک ایمپلنت را به صورت جراحی قرار دهد که الگوهای تنفسی شما را زیر نظر دارد و **پالس‌های الکتریکی** ملایمی تولید می‌کند که اطمینان حاصل می‌کند مجاری تنفسی شما در حین خواب **باز** بمانند.

چگونه آپنه خواب می‌تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد

شاید متوجه شده‌اید که **کمبود خواب** می‌تواند شما را خسته، **تحریک‌پذیر** و **مضطرب** کند. کمبود خواب همچنین می‌تواند بر توانایی شما برای عملکرد تأثیر بگذارد و به توجه، هوشیاری، حافظه، یادگیری و **توانایی‌های شناختی** آسیب برساند.

در طول زمان، اختلال خواب مانند آپنه خواب می‌تواند به طرق مختلف بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد. یک مطالعه در سال 2018 نشان می‌دهد که آپنه خواب با خطر بالاتر ابتلا به شرایط سلامت روانی مانند:

افسردگی
اضطراب
فشار روانی
افکار خودکشی

چگونه با بی‌خوابی ناشی از استرس کنار بیاییم

چگونه با تشخیص آپنه خواب کنار بیاییم

یادگیری اینکه شما یک بیماری جدی مانند آپنه خواب دارید که درمانی ندارد و نیاز به **مداخلات پزشکی** و **تغییرات قابل توجه در سبک زندگی** دارد، می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.

این‌ها برخی از اقداماتی هستند که می‌توانید برای کنار آمدن با تشخیص انجام دهید:

از احساسات خود فرار نکنید: شما احتمالاً با طیف وسیعی از احساسات، مانند انکار، خشم، غم، ناراحتی، ترس و سردرگمی مواجه خواهید شد. به خود اجازه دهید که تمام احساساتی را که تجربه می‌کنید، احساس کنید و سعی نکنید از آنها **فرار** کنید. به خود زمان و فضایی بدهید تا واکنش‌های خود را **پردازش** کنید.
در مورد این بیماری اطلاعات کسب کنید: کسب اطلاعات در مورد این بیماری می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر بفهمید که چه **چیزی** را تجربه می‌کنید و چرا. **تحقیقات** خود را انجام دهید و اگر سوالی دارید، از پزشک خود بپرسید.
یک سیستم حمایتی بسازید: عزیزان خود را از تشخیص خود مطلع کنید و به آنها بگویید که چگونه می‌توانند به شما کمک کنند. اگر نیاز دارید، یک **دوست** یا **عضو خانواده** مورد اعتماد را با خود به ملاقات‌های پزشکی ببرید.
به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید: اگر در کنار آمدن با تشخیص مشکل دارید، ممکن است **مفید** باشد که به یک متخصص سلامت مراجعه کنید که به شما کمک کند احساسات خود را **بررسی** کنید، فرآیندهای **فکری غیرمفید** را به چالش بکشید و مهارت‌های **مقابله‌ای** را توسعه دهید.
به یک گروه حمایتی بپیوندید: یک گروه حمایتی از افرادی که آپنه خواب یا سایر اختلالات خواب دارند، می‌تواند منبعی از مشاوره، منابع، الهام و درک مشترک باشد.

نکته‌ای از ما

اگرچه آپنه خواب نمی‌تواند به طور دائمی درمان شود، اما می‌توان آن را با تغییرات سبک زندگی و گزینه‌های **درمانی** مدیریت کرد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با این بیماری **تشخیص داده** شده‌اید، مهم است که اقداماتی برای درمان آن انجام دهید، زیرا اگر درمان نشود، می‌تواند **خطرناک** باشد.

برنامه درمانی شما بسته به علائم، نوع آپنه خواب و هر بیماری دیگری که دارید **متفاوت** خواهد بود و ممکن است لازم باشد با چندین ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی، مانند **متخصص خواب**، **قلب**، **اعصاب**، **دندانپزشک**، **متخصص تغذیه** و **فیزیوتراپیست**، به طور نزدیک همکاری کنید.

با شروع درمان، برخی افراد تقریباً **بلافاصله** احساس بهتری می‌کنند، در حالی که برای برخی دیگر ممکن است سه تا شش ماه درمان مداوم طول بکشد تا **بهبودی** را **مشاهده** کنند. در این مدت، همچنین مهم است که به **سلامت روان** و رفاه خود توجه کنید.