دوستی‌های دورادور و نقش اون‌ها توی حفظ محیط زیست
شاید حفظ رابطه‌ها با دوستایی که ازمون دورن یه کم سخت باشه، ولی این ارتباطا میتونن یه سری فایده‌های غیرمنتظره برای حفاظت از محیط زیست داشته باشن. یه تحقیق که دانشگاه ایالتی واشنگتن انجام داده و اخیراً هم توی مجله‌ی Conservation Letters چاپ شده، نشون میده که این پیوندهای اجتماعی میتونن اثر مثبتی روی حفاظت مبتنی بر جامعه بذارن. این پژوهش روی ۲۸ تا روستای ماهیگیری توی شمال تانزانیا تمرکز کرده، اما می‌تونه برای تلاشای جهانی برای حفظ محیط زیست، پیامدهای گسترده‌تری داشته باشه.
کریستوفر اسمیت، نویسنده‌ی اصلی این تحقیق و پژوهشگر پسا دکترا در مدرسه‌ی جهانی سلامت پل جی. آلن، گفت: «یافته‌های ما این ایده رو که ارتباطات بیرونی باعث تضعیف حفاظت می‌شن به چالش می‌کشه. ما نشون می‌دیم که این روابط میتونن اعتماد و همکاری رو تقویت کنن، که برای مدیریت منابع طبیعی مشترک خیلی مهمه.»
این تحقیق نشون میده که آدمایی که دوستای بیشتری توی جوامع همسایه دارن، خیلی بیشتر تو فعالیت‌های مربوط به مدیریت پایدار شیلات شرکت می‌کنن. داشتن حتی یه دوست توی یه روستای دیگه، در مقایسه با آدمایی که تو جاهای دیگه دوستی ندارن، حدود ۱۵ درصد مشارکت تو کارهای حفاظتی رو بیشتر می‌کنه، مثل پاکسازی سواحل، گزارش شیوه‌های غیرقانونی ماهیگیری و آموزش دادن به بقیه درباره‌ی مدیریت پایدار منابع.
محققان این اثر رو به حمایت‌های ویژه‌ای که دوستای دور از خونه ارائه میدن نسبت میدن، مثل وام برای خرید وسایل ماهیگیری که تهیه‌شون تو محل سخت‌تره. این وابستگی متقابل، انگیزه‌هایی برای هر دو طرف ایجاد می‌کنه تا از منابع مشترک محافظت کنن.
تحلیل و نتایج تحقیق
اسمیت و همکاراش برای تحلیل‌شون با ۱۳۱۷ نفر از منطقه‌ی تانگای تانزانیا مصاحبه کردن. اونا از مدل‌های آماری بیزی استفاده کردن تا بررسی کنن که چطور تعداد رابطه‌های دور و سطح اعتماد بین آدما تو جوامع مختلف، روی مشارکت تو فعالیت‌های واحد مدیریت سواحل تأثیر می‌ذاره. این سازمان‌های محلی که از ماهیگیرها و بقیه ذی‌نفعا تشکیل شدن، روی مدیریت شیلات نظارت می‌کنن؛ کاری که به خاطر مشترک بودن منابع شیلات، نیازمند همکاری بین روستاهاست.
محققان فهمیدن که دوستی‌های دورادور به دو روش، مشارکت تو فعالیت‌های این واحدها رو زیاد می‌کنن. اول اینکه، آدمایی که دوستای بیشتری تو جاهای دور دارن، مستقیماً تو اقدامات حفاظتی بیشتری درگیر هستن. دوم اینکه، این روابط به ایجاد اعتماد بین جوامع کمک می‌کنه و همکاری رو تو مرزا بیشتر تشویق می‌کنه.
نقش اعتماد تو مدیریت منابع دریایی
شرکت‌کنندگانی که به جوامع دیگه اعتماد بالایی داشتن، به طور قابل توجهی بیشتر از کسایی که فقط به روابط تو جوامع محلی خودشون تکیه می‌کردن، تو فعالیت‌های مدیریت شیلات شرکت داشتن. جالب اینجاست که اعتماد به اعضای جامعه‌ی محلی تأثیر چندانی رو مشارکت نداشت و این نشون‌دهنده‌ی نقش ویژه‌ی ارتباطات بین‌جوامعی تو پیشبرد یه اقدام جمعی هستش.
این مطالعه به مزایای دوستی‌های دورادور اشاره می‌کنه، اما به معایب احتمالی‌شون هم اشاره می‌کنه. تحقیقات قبلی نشون داده که این مدل رابطه‌ها میتونن منجر به «نشت» بشن، جایی که دوستا برای دور زدن قوانین حفاظت با هم همکاری می‌کنن. مثلاً، ممکنه اطلاعاتی رو درباره‌ی برنامه‌های گشت زنی به اشتراک بذارن که به فعالیت‌های غیرقانونی کمک می‌کنه.
اسمیت گفت: «چیزی که تو یافته‌های ما منحصر به فرده، اینه که هر دو جنبه‌ی این موضوع رو نشون می‌دیم.» اون اضافه کرد: «در حالی که این روابط میتونن به نقض قوانین منجر بشن، پتانسیل قابل توجهی برای ترویج حفاظت هم دارن.»
استفاده از یافته‌ها تو جوامع محلی
یافته‌های این مطالعه الان دارن توسط سازمان‌های محلی مثل شبکه‌ی جامعه‌ی ساحلی Mwambao که تو این تحقیق همکاری داشته استفاده می‌شن. این سازمان غیردولتی در تانزانیا با جوامع شیلاتی همکاری می‌کنه تا با کارهایی مثل تعطیلی و بازگشایی دوره‌ای شیلات، رابطه‌های بین روستاها رو ایجاد کنه. این فعالیت‌ها به نشون دادن مزایای محسوس حفاظت کمک می‌کنه و ارتباطات بین جوامع رو تقویت می‌کنه.
اسمیت گفت: «این تحقیق تأیید می‌کنه که سازمان‌هایی مثل Mwambao در حال حاضر دارن چه کارایی انجام میدن.» اون اضافه کرد: «با ارائه‌ی شواهدی مبنی بر اینکه ایجاد روابط دورادور مزایای اضافه داره، این تحقیق می‌تونه به راهنمایی ابتکارات بزرگ‌مقیاسِ سازمان‌هایی مثل همکارمون Mwambao کمک کنه.»
بررسی رابطه‌های دورادور تو زمینه‌های دیگه
توی آینده، تیم تحقیقاتی قصد داره پویایی‌های روابط دورادور رو تو زمینه‌های دیگه‌ی منابع طبیعی، مثل جنگلداری و تلاش‌ها برای کاهش انتشار کربن بررسی کنه. اونا می‌خوان بیشتر بدونن که کی رابطه‌های دورادور منجر به نشت می‌شن و کی به حفاظت مؤثر می‌رسن. در نهایت، یافته‌ها میتونن تأثیرات گسترده‌ای روی تلاش‌های جهانی حفظ محیط زیست داشته باشن، مخصوصاً وقتی که دولت‌ها و سازمان‌ها با چالش‌هایی مثل تغییرات اقلیمی و کاهش تنوع زیستی دست و پنجه نرم می‌کنن.
سیاست‌های حفاظتی که رابطه‌های بین‌جوامعی رو تشویق می‌کنن، مثل برنامه‌های تبادل یا جلسات آموزشی مشترک، میتونن از مزایای اعتماد دورادور استفاده کنن تا شیوه‌های پایدار رو گسترش بدن. آن پیزور، یکی از نویسنده‌های این مطالعه و استادیار انسان‌شناسی در دانشگاه پن استیت، گفت: «رابطه‌های دورادور مدت‌هاست که بخشی از نحوه‌ی مدیریت دسترسی به منابع بودن.» اون اضافه کرد: «با کار کردن روی این رابطه‌ها، سازمان‌ها میتونن بر اساس چیزی که امتحان شده و درست، تو حل مشکلات قرن بیست و یکم اقدام کنن.»
بیشتر بخوانید
مدیتیشن یک روز پربرکت برای جذب عشق وامنیت و سلامتی
خود هیپنوتیزم درمان زود انزالی در مردان توسط هیپنوتراپیست رضا خدامهری
تقویت سیستم ایمنی بدن با خود هیپنوتیزم
شمس و طغری
خود هیپنوتیزم ماندن در رژیم لاغری و درمان قطعی چاقی کاملا علمی و ایمن
خود هیپنوتیزم تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس