رفاقت‌های دور از دسترس و نقش اونها تو حفظ محیط زیست
مسلماً حفظ رابطه‌ها وقتی فاصله هست خیلی سخته، اما همین ارتباطا ممکنه توی زمینه حفاظت از محیط زیست، یه سری منافع غیرمنتظره داشته باشن. یه بررسی جدید که توسط دانشگاه ایالتی واشنگتن رهبری شده و تازگیا تو مجله Conservation Letters چاپ شده، نشون میده که این ارتباطای اجتماعی میتونن تأثیر مثبتی روی حفاظت مبتنی بر جامعه بذارن. این تحقیق رو ۲۸ تا روستای ماهیگیری تو شمال تانزانیا متمرکز شده، ولی میشه گفت برای تلاش‌های جهانی در زمینه حفاظت از محیط زیست، یه مفهوم بزرگتر داره.
کریستوفر اسمیت، نویسنده اصلی این بررسی و محقق فوق دکترا تو مدرسه جهانی سلامت پل جی. آلن، میگه: «چیزی که ما بهش رسیدیم، این تصور رو به چالش می‌کشه که ارتباطات بیرونی فقط ضرر دارن. ما داریم نشون میدیم که این رابطه‌ها میتونن اعتماد و همکاری رو زیاد کنن، که برای مدیریت منابع طبیعی مشترک خیلی مهمه.»
این تحقیق نشون میده که کسایی که تو جوامع دیگه هم دوست دارن، خیلی زیادتر تو کارهایی که به مدیریت پایدار ماهیگیری ربط داره، شرکت میکنن. در مقایسه با کسی که هیچ دوستی دور نداره، حتی داشتن فقط یه دوست تو یه روستای دیگه هم باعث میشه ۱۵ درصد بیشتر تو فعالیت‌های حفاظتی مثل تمیز کردن ساحل، گزارش کارهای غیرقانونی ماهیگیری، و آموزش بقیه در مورد مدیریت پایدار منابع، مشارکت داشته باشن.
محقق‌ها این تأثیر رو به این ربط میدن که دوستای دور، یه جورایی کمک میکنن، مثلاً وام میدن که وسایل ماهیگیری رو بخرن، که پیدا کردنشون تو محل، یه کم سخته. این وابستگی متقابل، انگیزه ایجاد میکنه که هر دو طرف، از منابع مشترک، محافظت کنن.
بررسی و نتایج تحقیق
اسمیت و همکاراش برای بررسی‌شون، با ۱۳۱۷ نفر تو منطقه تانگا توی تانزانیا مصاحبه کردن. اونا از مدل‌های آماری بیزی استفاده کردن تا ببینن چجوری تعداد ارتباطات دور و میزان اعتماد بین افراد تو جوامع مختلف، روی مشارکت تو فعالیت‌های واحد مدیریت ساحلی اثر میذاره. این سازمانای محلی که ماهیگیرا و بقیه ذینفعان توشون هستن، کار مدیریت ماهیگیری رو انجام میدن – که چون منابع ماهیگیری مشترکه، لازمه که روستاها با هم همکاری کنن.
محقق‌ها فهمیدن که دوستی‌های دور، به دو روش، مشارکت تو فعالیتای واحد رو زیاد میکنه. اول اینکه، کسایی که دوستای بیشتری دور دارن، مستقیماً تو کارهای حفاظتی بیشتری شرکت میکنن. دوم اینکه، این ارتباطا باعث ایجاد اعتماد بین جوامع میشه و همکاری رو تقویت میکنه.
نقش اعتماد تو مدیریت منابع آبی
شرکت‌کننده‌هایی که سطح اعتماد بالایی به جوامع دیگه داشتن، خیلی بیشتر از اونایی که فقط به رابطه‌ها تو جامعه خودشون اکتفا می‌کردن، تو فعالیت‌های مدیریت شیلات شرکت کردن. جالبه که اعتماد به اعضای جامعه محلی، تأثیر زیادی روی مشارکت نداشت و این نشون میده که ارتباطات بین‌جامعه‌ای، دارن نقش خاصی تو پیشبرد کارای جمعی بازی میکنن.
گرچه این بررسی منافع رفاقتای دور رو تأیید میکنه، به ضررهای احتمالی‌شونم اشاره میکنه. تحقیقات قبلی نشون داده که اینجور ارتباطا، میتونن باعث «نشت» بشن، یعنی جایی که دوستا با هم همکاری میکنن تا از قوانین حفاظت، سرپیچی کنن. مثلاً ممکنه اطلاعاتی در مورد زمان گشت‌زنی‌ها رو به اشتراک بذارن که به فعالیت‌های غیرقانونی کمک کنه.
اسمیت گفت: «چیزی که یافته‌های ما رو منحصر به فرد میکنه اینه که ما هر دو جنبه این موضوع رو نشون میدیم. با اینکه این روابط ممکنه منجر به نقض قانون بشن، ولی پتانسیل زیادی هم برای پیشبرد حفاظت دارن.»
استفاده از یافته‌ها توی جوامع محلی
یافته‌های این بررسی الان دارن توسط سازمانای محلی مثل شبکه جامعه ساحلی Mwambao که با این مطالعه همکاری داشته، استفاده میشن. این سازمان غیردولتی تانزانیایی با جوامع شیلاتی کار میکنه تا از طریق کارهایی مثل تعطیلی‌های دوره‌ای شیلات و رویدادهای بازگشایی، رابطه‌های بین روستاها رو ایجاد کنه. این فعالیت‌ها به نشون دادن منافع ملموس حفاظت کمک میکنه و ارتباطات بین جوامع رو تقویت میکنه.
اسمیت اضافه کرد: «این تحقیق تأیید میکنه که سازمانایی مثل Mwambao، الان دارن چه کارایی انجام میدن. با ارائه مدرکی که نشون میده ایجاد رابطه‌های دور مزایای بیشتری داره، این تحقیق میتونه راهنمای خوبی باشه برای کارهای بزرگ مقیاس سازمانایی مثل همکار ما Mwambao.»
آینده تحقیق و تأثیراتش
در آینده، گروه تحقیق قصد داره دینامیک‌های رفاقتای دور رو تو زمینه‌های دیگه منابع طبیعی، مثل جنگلداری و تلاش‌ها برای کم کردن انتشار کربن، بررسی کنه. اونا میخوان بیشتر بفهمن که کی رفاقت‌های دور منجر به نشت میشه و کی به حفاظت مؤثر منجر میشه. در نهایت، این یافته‌ها میتونن تأثیرات گسترده‌ای روی تلاش‌های جهانی حفاظت داشته باشن، مخصوصاً وقتی که دولت‌ها و سازمان‌ها با مشکلاتی مثل تغییرات اقلیمی و از بین رفتن تنوع زیستی روبرو هستن.
سیاست‌های حفاظتی که روابط بین‌جامعه‌ای رو تشویق میکنن، مثل برنامه‌های تبادل یا جلسات آموزشی مشترک، میتونن از منافع اعتماد دور برای گسترش روش‌های پایدار بهره‌برداری کنن. آن پیزور، یکی از نویسنده‌های این بررسی و استادیار انسان‌شناسی تو دانشگاه پن استیت، گفت: «روابط دور، خیلی وقته که بخشی از نحوه مدیریت دسترسی به منابع بوده. با کار کردن روی این رابطه‌ها، سازمان‌ها میتونن روی چیزی که امتحان شده و جواب داده، در حل مشکلات قرن بیست و یکم، تکیه کنن.»
بیشتر بخوانید
مدیتیشن یک روز پربرکت برای جذب عشق وامنیت و سلامتی
خود هیپنوتیزم درمان زود انزالی در مردان توسط هیپنوتراپیست رضا خدامهری
تقویت سیستم ایمنی بدن با خود هیپنوتیزم
شمس و طغری
خود هیپنوتیزم ماندن در رژیم لاغری و درمان قطعی چاقی کاملا علمی و ایمن
خود هیپنوتیزم تقویت اعتماد به نفس و عزت نفس