**آیا دوش‌های آنتی‌باکتریال هم به باکتری‌ها امان می‌دهند؟**

آیا دوش‌های حاوی نقره واقعاً مؤثر هستند؟

برای محافظت در برابر پاتوژن‌های مضر موجود در آب، بسیاری از مصرف‌کنندگان، از جمله مدیران مراکز بهداشتی، دوش‌های حاوی نقره ضد میکروبی را نصب می‌کنند. اما در مقاله‌ای که در نشریه ACS ES&T Water منتشر شده، محققان اعلام کرده‌اند که این تجهیزات هیچ‌گونه «راه‌حل جادویی» نیستند. در شرایط واقعی دوش گرفتن، بیشتر میکروب‌ها به اندازه کافی در معرض نقره قرار نمی‌گیرند تا از بین بروند.

با این حال، ترکیب میکروب‌های نادر در آب این دوش‌ها با هر نوع تجهیزاتی که آزمایش شده، متفاوت بود. جریانی از قطرات و مه ریز که در حین دوش گرفتن تشکیل می‌شود، می‌تواند استنشاق یا بلعیده شود. نصب دوش‌های حاوی نقره — که یک فلز ضد میکروبی طبیعی است — می‌تواند راهی مقرون به صرفه برای محافظت در برابر پاتوژن‌های مرتبط با آب آشامیدنی (DWPIs) باشد. DWPIs، مانند سویه‌های پseudomonas و Legionella، می‌توانند باعث عفونت در افرادی شوند که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

با این حال، محققان قبلاً گزارش داده‌اند که کاهش DWPIs با افزودن مس و نقره به سیستم آب یک ساختمان برای از بین بردن باکتری‌ها و ویروس‌ها (یعنی یونیزاسیون مس-نقره) یک راه‌حل موقتی یا جزئی است. نتایج مطالعه یونیزاسیون مس-نقره نگرانی‌هایی را در جامعه علمی به وجود آورده است که قرار گرفتن در معرض نقره در دوش‌ها در کوتاه‌مدت ممکن است میکروب‌ها را تقویت کند و خطر مقاومت ضد میکروبی را افزایش دهد، به جای اینکه آن را کاهش دهد.

بنابراین، سارا-جین هیگ و همکارانش خواستند ببینند دوش‌های حاوی نقره چگونه بر ترکیب میکروبی آب تأثیر می‌گذارند. این تیم دو دوش معمولی ساخته شده از پلاستیک یا فلز را با سه تجهیز حاوی نقره مقایسه کردند: یکی با مش نقره‌ای درون دوش، دیگری با مش مسی پوشش داده شده با نقره در دوش و شلنگ، و سومی به عنوان یک کامپوزیت پلیمری حاوی نقره.

نتایج آزمایشات در آزمایشگاه دوش‌های هائگ

آزمایشات مربوط به دوش‌ها در آزمایشگاه دوش هائگ که به‌طور کامل برای شبیه‌سازی شرایط واقعی طراحی شده بود، انجام شد. برخلاف ادعاهای ضد میکروبی تولیدکنندگان، نقره نتوانست غلظت‌های کلی DWPIs یا تعداد باکتری‌ها را در نمونه‌های آب در آزمایشگاه دوش کاهش دهد. هائگ و تیمش بر این باورند که این موضوع ناشی از تفاوت‌های شرایط آزمایش آن‌ها با شرایط تولیدکنندگان است.

تفاوت در شرایط آزمایش

به‌طور خاص، در این مطالعه، آب به‌سرعت از دوش خارج می‌شد، همان‌طور که در هنگام دوش گرفتن اتفاق می‌افتد. اما آزمایش‌های استانداردی که توسط تولیدکنندگان انجام می‌شود، میکروب‌های کشت‌شده را به مدت ۱۶ تا ۲۴ ساعت تنها در معرض ماده نقره قرار می‌دهند، که به گفته تیم، نه زمان مناسبی است و نه سناریویی واقع‌گرایانه.

تفاوت در ترکیب میکروبیوم

اگرچه غلظت کلی پاتوژن‌ها در نمونه‌های آب بین دوش‌های استاندارد و نقره‌ای تفاوتی نداشت، اما ترکیب میکروبیوم متفاوت بود. جمعیت‌های میکروبی برای هر یک از تجهیزات حاوی نقره متفاوت بودند که نشان می‌دهد نحوه ترکیب نقره در دوش‌ها اهمیت دارد و میکروب‌های نادر بیشتر تفاوت‌ها را تشکیل می‌دهند.

تمایل میکروب‌ها به تشکیل بیوفیلم‌ها

آزمایش‌های بیشتر تیم نشان می‌دهد که میکروب‌ها در دوش‌های حاوی نقره ممکن است بیشتر مستعد تشکیل جوامع میکروبی به نام بیوفیلم‌ها در پاسخ به محیط استرس‌زا باشند. علاوه بر این، بیوفیلم‌ها ممکن است توضیح‌دهنده ارتباط بین تعداد گونه‌های مختلف و سن دوش‌ها باشند، زیرا این جوامع مخازن DWPIs هستند.

اهمیت استانداردهای آزمایش بهبود یافته

هائگ می‌گوید: «این یافته‌ها نیاز به بهبود استانداردهای آزمایش، ارزیابی عملکرد در شرایط واقعی و راه‌حل‌های نوآورانه برای کاهش خطرات میکروبی در سیستم‌های آب را برجسته می‌کند که به نفع مصرف‌کنندگان و جمعیت‌های آسیب‌پذیر خواهد بود.» نویسندگان این تحقیق به تأمین مالی بنیاد ملی علوم اشاره می‌کنند.