خودرو برقی دست دوم بخرم یا نه؟ 🧐 پاسخ علمی به سوال میلیونی ایرانی‌ها

بازار خودروهای برقی کارکرده در آمریکا رو به راهه

با اشتیاق رو به فزونیِ مردم به سمت مدل‌های نوظهور خودروهای برقی (EV)، بازار خودروهای برقی دست دوم تو ایالات متحده داره یه نفس تازه می‌کشه و رونق می‌گیره. اما خیلی از خریداران احتمالی، به‌خصوص اونایی که جیبشون پرپول نیست، یه کم نسبت به خوبی‌های این ماشینا دو دل هستن و قیمت این خودروها حسابی **حالشون رو می‌گیره**. اینا نتایج یه تحقیق تو دانشگاه راتگرز ایالت نیو برانزویک رو نشون می‌ده.

آقای وی سان لو، که قبلاً دانشجوی فوق لیسانس توی مدرسه‌ی برنامه‌ریزی و سیاست عمومی ادوارد جی. بلویستین در دانشگاه راتگرز نیو برانزویک بود، می‌گه: «درسته که رفتن به‌سمت خودروهای برقی یه قدم خیلی مهم برای کم کردن گازهای گلخونه‌ایه، اما بازار خودروهای برقی دست دوم تو آمریکا هنوز تحت سیطره‌ی خانواده‌های مرفه است.» ایشون اضافه می‌کنن: «تحقیقات ما یه سری سرنخ‌هایی رو درباره‌ی دلیل این موضوع بهمون می‌ده.»

برای اینکه بفهمن چی باعث می‌شه خریدارها با درآمدهای مختلف به خرید خودروهای برقی دست دوم ترغیب بشن، لو و آقای رابرت بی. نولند، که مدیر مرکز حمل و نقل آلن ام. وورهیز تو راتگرزه، یه نظرسنجی سراسری از صاحبان خودروهای برقی طراحی و اجرا کردن. شرکت‌کننده‌ها از طریق گروه‌های بحث در مورد خودروهای برقی تو ردیت و فیس‌بوک پیدا شدن.

علاوه بر اطلاعات جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی، سؤالاتی درباره‌ی نگرانی‌های قبل از خرید، مخصوصاً در مورد کارکرد باتری، دسترسی به شارژ، قیمت، بُرد ماشین، وجود خودروهای برقی دست دوم توی بازار و هزینه‌ی نصب شارژر خانگی از شرکت‌کننده‌ها پرسیده شد. در مجموع، ۱,۱۶۷ نفر از مالکان خودروهای برقی دست دوم تو بیش از دوازده ایالت، بین شهریور و مهر سال ۱۴۰۱ مورد بررسی قرار گرفتن.

دل‌واپسی‌های خریداران خودروهای برقی دست دوم

محققان بعد از بررسی درآمد خانوارها فهمیدن که قیمت، دسترسی به ایستگاه‌های شارژ و عملکرد باتری، مهم‌ترین نگرانی‌های خریدارها موقع خرید خودروهای برقی دست دومه. منتها این نگرانی‌ها یه جورایی بین همه مشترک نیست. افرادی که درآمد سالانه‌شون کمتر از ۵۰ هزار دلاره، بیشتر از کسایی که درآمدشون بالای ۱۵۰ هزار دلاره، نگران دسترسی به ایستگاه‌های شارژن. همچنین، اونایی که کمترین درآمد رو دارن، ۳۲ درصد کمتر از افرادی که بیشترین درآمد رو دارن، نگران عملکرد باتری هستن. لو می‌گه راننده‌هایی که درآمد پایینی دارن، معمولاً مسافت‌های کوتاه‌تری رو رانندگی می‌کنن و این می‌تونه دلیل این تفاوت باشه.

به علاوه، صاحبان خودروهای برقی دست دوم با درآمد خانوار سالانه کمتر از ۷۵ هزار دلار که میانگین کشوریه، بیشتر از کسایی که درآمد خانوارشون بالای ۱۵۰ هزار دلاره، دغدغه‌ی قیمت رو دارن. نولند می‌گه: «این نتایج نشون می‌ده که تقاضا برای خودروهای برقی هنوز بین خانوارهای کم‌درآمد تو ایالات متحده اون‌قدر زیاد نیست.» ایشون اضافه می‌کنن: «تشویق به استفاده از خودروهای برقی تو سطح کشوری، مستلزم اینه که هم از خودروهای برقی نو و هم دست دوم تو همه‌ی سطوح درآمدی استقبال بشه.»

لو که الان به‌عنوان آمارشناس ارشد تو دانشگاه میشیگان کار می‌کنه، می‌گه: «تغییر تو سیاست‌ها می‌تونه به تبلیغ استفاده‌ی بیشتر از خودروهای برقی دست دوم بین گروه‌های درآمدی مختلف کمک کنه.» ایشون به دو تا ایده‌ی مرسوم اشاره می‌کنن: افزایش دسترسی به ایستگاه‌های شارژ و توسعه‌ی یارانه‌ها برای خرید خودروهای دست دوم. ایشون می‌گن: «خریدارها همیشه ماشینای برقی رو با موتورهای احتراقی مقایسه می‌کنن. به خاطر همین باید خلاقانه فکر کنیم تا گزینه‌ی خودروهای برقی دست دوم رو برای مردم از گروه‌های درآمدی مختلف جذاب‌تر کنیم.»