دانشگاه‌ها چطور حال خوب دانشجوها رو بهتر می‌کنن؟ 6 راهکار + تجربه موفقیت‌آمیز!

نقش دانشگاه‌ها در ارتقای حال خوب دانشجوها

از قدیم، دانشگاه‌ها معمولاً تمرکزشون روی موفقیت تحصیلی دانشجوها بوده، اما آموزش عالی واقعاً می‌تونه تو زندگی‌ها تأثیر بذاره و به بهبود حال خوب دانشجوها کمک کنه. با اینکه روز به روز معلوم می‌شه که حال خوب دانشجوها چقدر مهمه و بهترین راه‌ها هم وجود دارن، ولی هنوز خیلی از دانشگاه‌ها مثل ثبت‌نام، فارغ‌التحصیلی و نمره‌ها به این موضوع اهمیت نمی‌دن. یه پژوهش جدید که محقق‌های دانشگاه مین انجام دادن، ایده‌هایی رو ارائه می‌ده که چطوری می‌شه از حال خوب دانشجوها حمایت کرد و اون رو بهتر کرد. این پژوهش اثرات مثبت این کار رو روی یادگیرنده‌ها، هم در طول تحصیل و هم بعد از اون بررسی می‌کنه. این پژوهش تو مجله PNAS Nexus منتشر شده که خواهر مجله‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS)، یعنی مجله اصلی آکادمی هست.

تو این پژوهش، حال خوب، این‌طوری تعریف شده: ترکیبی از حس تعلق، اختیار، هدف، هویت، مشارکت شهروندی و ثبات مالی. محقق‌ها با استناد به یه تحقیق بلندمدت از شرکت گالوپ و دانشگاه پردو، تجربه‌های مهم دانشجوها رو شناسایی کردن که در آینده باعث بهتر شدن حالشون می‌شه: کار کردن تو یه شغل یا کارآموزی؛ انجام پروژه‌ای که یه ترم یا بیشتر طول بکشه؛ شرکت فعال تو فعالیت‌های فوق‌برنامه؛ و داشتن حداقل یه استاد که واقعاً به دانشجوها اهمیت بده، تشویق‌شون کنه برن دنبال هدف‌هاشون یا بهشون انگیزه بده که یاد بگیرن.

هالی وایت، که سرپرست این پژوهش و دانشجوی دکتری رشته‌ی بوم‌شناسی و علوم محیط زیسته، می‌گه: “امروزه بیشتر از قبل می‌فهمیم که نتایج عاطفی دانشجوها مثل حس تعلق و اختیار چقدر مهمن، و همچنین کلی شواهد داریم که نشون می‌ده روش‌هایی که روی دانشجو متمرکزن، می‌تونن به‌طور قابل توجهی از این موارد حمایت کنن. ما امیدواریم که این مقاله بتونه یه دیدگاهی به بقیه‌ی استادها بده تا تو حوزه‌های یادگیری‌شون به این فکر کنن که چطوری از حال خوب دانشجوها حمایت کنن.” اون اضافه می‌کنه: “علاوه بر این، یه سری ایده‌های جالب تو دانشگاه‌های آمریکا داره اجرا می‌شه که ما می‌خواستیم با بقیه در میون بذاریم!”

شش تا اصل راهنما برای بهتر کردن حال خوب دانشجوها

محقق‌ها شش تا اصل راهنما برای بهتر کردن حال خوب دانشجوها پیدا کردن:

• وارد کردن حال خوب تو برنامه‌های درسی، تا همه بتونن ازشون استفاده کنن و راحت‌تر بهشون دسترسی داشته باشن.
• هر ابتکار باید روی یه یا دو جنبه از حال خوب تمرکز کنه، که این باعث می‌شه آموزش‌ها عمیق‌تر بشن.
• طراحی ابتکارات به شکلی که با جامعه‌ی دانشجویی و فرهنگ دانشگاه همخونی داشته باشه.
• جلب حمایت استادها.
• مطمئن شدن از این که پیشنهادهای جدید هزینه اضافی روی دوش دانشجوها نمی‌ذارن.
• از اول، یه روش ارزیابی داشته باشیم که بشه راحت‌تر برنامه رو تغییر داد یا گسترش داد.

این اصول راهنما بخشی از بررسی “تلاش‌های نمونه برای حمایت از حال خوب تو آموزش کارشناسی” هستن که تو شش تا دانشگاه مختلف تو سراسر کشور، با اندازه‌ها و سطوح آموزشی متفاوت انجام شده.

تجربه‌های یادگیری پژوهشی تو دانشگاه ماین

یکی از کارهای مهم دانشگاه ماین، تجربه‌های یادگیری پژوهشی (RLEs) هست که به عنوان بخشی از برنامه‌ی چندوجهی UMS TRANSFORMS توسعه داده شده. این برنامه با سرمایه‌گذاری ۳۲۰ میلیون دلاری بنیاد هارولد آلفوند تو دانشگاه‌های دولتی ماین راه‌اندازی شده. این دوره‌های یه ساله که اول تو دانشگاه ماین امتحان شد و الان تو کل سیستم آموزشی در دسترسه، به دانشجوهای سال اول این امکان رو می‌ده که از همون اول دانشگاه، تو پژوهش و یادگیری بر اساس سؤال شرکت کنن.

خیلی از این دوره‌ها کلاس‌های کوچیک و تجربه‌های تابستونی دارن و هزینه‌شون هم مثل بقیه‌ی دوره‌های درسیه. به گفته‌ی محقق‌ها، RLEها باعث می‌شن ارتباط دانشجوها با هم بهتر بشه و حس تعلقشون بیشتر بشه و از طریق تجربه‌های پژوهشی خوب، فردیت، هدف و هویت توشون تقویت می‌شه. تو ارزیابی مزایای RLEها برای بیشتر از ۱۰۰۰ دانشجویی که از سال ۲۰۲۱ توشون شرکت کردن، داده‌های اولیه نشون می‌ده که تو شناخت دانشجوها از خودشون به عنوان پژوهشگر، توانایی فکر کردن درباره‌ی اطلاعات جدید و حس تعلق‌شون، پیشرفت قابل توجهی دیده می‌شه.

جان وولین، که یکی از نویسنده‌های این پژوهشه و معاون ارشد امور آموزشی دانشگاه ماینه، می‌گه: “ویژگی منحصربه‌فرد تجربه‌های یادگیری پژوهشی ما اینه که برای همه‌ی دانشجوهای سال اول در دسترس هست، فارغ از تجربه‌های قبلی‌شون. نتایج اولیه‌ای که از تأثیر مثبت RLEها روی حال خوب دانشجوها به دست آوردیم خیلی امیدوارکننده‌ست.”

کارهای دیگه برای بهتر کردن حال خوب دانشجوها

کارهای دیگه‌ای هم هستن که برای بهتر کردن جنبه‌های مختلف حال خوب دانشجوها انجام می‌شن، مثل کار هدفمند تو کالج بیتس، داستان‌نویسی دیجیتال تو دانشگاه میشیگان-دیرن، پژوهش تو دانشگاه فلوریدا، دوره‌ی مهندسی طراحی زندگی‌تون تو دانشگاه استنفورد و ترکیب مشارکت شهروندی و اخلاق تو برنامه‌های درسی تو دانشگاه ویک فارست.

وایت می‌گه: “به نظر من خیلی مهمه که به این نکته توجه کنیم که می‌تونیم از حال خوب و یادگیری دانشجوها حمایت کنیم و این دو نباید با هم در تضاد باشن.” برای این که اطلاعات بیشتری درباره‌ی این تجربه‌های دانشجوها به دست بیارن و بتونن توانایی‌شون رو تو حمایت از حال خوب بهتر کنن، محقق‌ها پیشنهاد می‌کنن که بررسی‌های دقیق‌تری از برنامه‌های موجود انجام بشه و پژوهش‌های بیشتری درباره‌ی بهترین زمان برای ارزیابی و جمع‌آوری داده‌ها، این که چطوری باید طراحی‌شون کرد و چقدر بودجه برای حمایت ازشون لازمه، انجام بشه.

وولین اضافه می‌کنه: “جالبه که با وجود این که هر شش تلاشی که تو این مقاله بهشون اشاره شد، به روش‌های مختلفی به حال خوب نزدیک می‌شن، هر مؤسسه فرصت‌هاش رو به صورت گسترده برای همه‌ی دانشجوها فراهم می‌کنه و ارزیابی مداوم رو برای بهتر شدن همیشگی‌شون اجرا می‌کنه. هر دو عنصر کلیدی هستن تا مطمئن بشیم که همه‌ی دانشجوها می‌تونن از این برنامه‌ها که روی حال خوب کلی دانشجوها و رضایت شغلی آینده‌شون تمرکز دارن، استفاده کنن.”

علاوه بر وایت و وولین، این پژوهش به‌طور مشترک توسط دبرا آلن، معاون پژوهش و ارزیابی مؤسسه؛ کیت بافینتون از دانشگاه باکنل؛ ریچارد میلر از کالج مهندسی اولین؛ و مارجوری مالپید و دنا همفری از ائتلاف آموزش تحول‌گرا نوشته شده.

“`