روزه‌داری متناوب مانع رشد مو در موش‌ها می‌شود

فواید روزه‌داری متناوب و تأثیر آن بر رشد مو

روزه‌داری متناوب به‌طور اثبات‌شده‌ای برای سلامت متابولیک مفید است، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این روش ممکن است رشد مو را کند کند – حداقل در موش‌ها. محققان در تاریخ ۱۳ دسامبر در نشریه Cell Press گزارش دادند که موش‌هایی که تحت رژیم‌های روزه‌داری متناوب قرار داشتند، بهبود سلامت متابولیک را نشان دادند، اما در مقایسه با موش‌هایی که به غذا دسترسی ۲۴ ساعته داشتند، بازسازی موهایشان کندتر بود. بر اساس یک آزمایش بالینی کوچک که تیم نیز انجام داد، ممکن است فرآیند مشابهی در انسان‌ها رخ دهد، اما احتمالاً شدت آن کمتر خواهد بود، زیرا انسان‌ها نرخ متابولیسم بسیار کندتری دارند و الگوهای رشد موی متفاوتی نسبت به موش‌ها دارند.

بینگ ژانگ، نویسنده ارشد و زیست‌شناس سلول‌های بنیادی از دانشگاه وست‌لیک در ژجیانگ چین، می‌گوید: “ما نمی‌خواهیم مردم را از روزه‌داری متناوب بترسانیم، زیرا این روش با بسیاری از اثرات مفید همراه است – فقط مهم است که آگاه باشیم که ممکن است برخی اثرات ناخواسته نیز داشته باشد.”

علاوه بر فواید متابولیکی، مطالعات قبلی نشان داده‌اند که روزه‌داری می‌تواند مقاومت به استرس سلول‌های بنیادی مرتبط با خون، بافت روده و بافت عضلانی را بهبود بخشد، اما اطلاعات کمی درباره تأثیر آن بر بافت‌های محیطی مانند پوست و مو وجود دارد. تیم ژانگ فرض کرد که روزه‌داری ممکن است برای بازسازی بافت پوست نیز مفید باشد، فرآیندی که در آن سلول‌های قدیمی و آسیب‌دیده جایگزین می‌شوند.

برای آزمایش این فرضیه، آن‌ها رشد مجدد مو را در موش‌هایی که اصلاح شده بودند و سپس تحت رژیم‌های مختلف روزه‌داری متناوب قرار داشتند، بررسی کردند. برخی از موش‌ها بر اساس برنامه تغذیه محدود زمانی (TRF) تغذیه شدند که شامل ۸ ساعت دسترسی به غذا و ۱۶ ساعت روزه‌داری هر روز بود، در حالی که موش‌های دیگر تحت تغذیه روزهای متناوب (ADF) قرار گرفتند. آن‌ها با کمال تعجب دریافتند که روزه‌داری باعث مهار رشد مو می‌شود.

در حالی که موش‌های کنترل که به غذا دسترسی نامحدود داشتند، پس از ۳۰ روز بیشتر موهای خود را دوباره رشد کردند، موش‌های تحت رژیم‌های روزه‌داری متناوب تنها پس از ۹۶ روز رشد موی جزئی نشان دادند. تیم نشان داد که این مهار رشد مو به این دلیل است که سلول‌های بنیادی فولیکول مو (HFSCs) قادر به مقابله با استرس اکسیداتیو ناشی از تغییر از استفاده از گلوکز به چربی نیستند. HFSCs مراحل فعالیت و خواب را طی می‌کنند و رشد مجدد مو به فعال شدن این سلول‌ها بستگی دارد.

در حالی که HFSCهای موش‌های کنترل از روز ۲۰ پس از اصلاح شروع به فعال شدن کردند و تا زمانی که موهایشان دوباره رشد کند، فعال ماندند، HFSCهای موش‌های روزه‌دار متناوب در طول دوره‌های طولانی روزه‌داری دچار آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده) شدند.

تأثیر روزه‌داری بر سلول‌های بنیادی مو و رشد مو

با استفاده از روش‌های مهندسی ژنتیک، تیم تحقیقاتی نشان داد که آپوپتوز ناشی از روزه‌داری به دلیل افزایش غلظت اسیدهای چرب آزاد در نزدیکی فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. این امر باعث تجمع گونه‌های رادیکال اکسیژن مضر در سلول‌های بنیادی فولیکول مو (HFSCs) می‌گردد. اسیدهای چرب آزاد همچنین باعث می‌شوند که سلول‌های بنیادی HFSC انسانی در شرایط آزمایشگاهی دچار آپوپتوز شوند. ژانگ می‌گوید: “در طول روزه‌داری، بافت چربی شروع به آزادسازی اسیدهای چرب آزاد می‌کند و این اسیدها به سلول‌های بنیادی HFSC که به تازگی فعال شده‌اند، وارد می‌شوند؛ اما این سلول‌های بنیادی تجهیزات لازم برای استفاده از آن‌ها را ندارند.”

در مقایسه، سلول‌های بنیادی اپیدرمی که مسئول حفظ سد پوستی اپیدرم هستند، تحت تأثیر روزه‌داری متناوب قرار نگرفتند. تفاوت اصلی بین این دو نوع سلول بنیادی این است که سلول‌های بنیادی اپیدرمی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بالاتری دارند. وقتی تیم تحقیقاتی آزمایش کرد که آیا آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند تأثیرات روزه‌داری بر رشد مو را کاهش دهند، نشان دادند که هم استفاده موضعی از ویتامین E و هم افزایش ژنتیکی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی به بقای HFSC‌ها در طول روزه‌داری کمک می‌کند.

تیم همچنین یک آزمایش بالینی کوچک با ۴۹ بزرگسال سالم جوان انجام داد تا بررسی کند که آیا روزه‌داری به طور مشابه بر رشد مجدد مو در انسان‌ها تأثیر می‌گذارد یا خیر. آن‌ها نشان دادند که یک رژیم غذایی محدود به زمان که شامل ۱۸ ساعت روزه‌داری در روز بود، سرعت متوسط رشد مو را به میزان ۱۸ درصد نسبت به گروه کنترل کاهش داد. اما برای تأیید این اثر، نیاز به مطالعات بزرگ‌تری است، زیرا اندازه نمونه این مطالعه کوچک و مدت زمان آن تنها ۱۰ روز بود. ژانگ می‌گوید: “جمعیت انسانی بسیار ناهمگن است، بنابراین تأثیرات ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد.” او ادامه می‌دهد: “موش‌ها همچنین نسبت به انسان‌ها نرخ متابولیک بسیار بالاتری دارند، بنابراین روزه‌داری و تغییرات متابولیک تأثیر شدیدتری بر HFSC‌های موش‌ها دارد. ما تأثیر ملایم‌تری در انسان‌ها مشاهده می‌کنیم؛ هنوز هم سلول‌های بنیادی آپوپتوتیک وجود دارند، اما بسیاری از HFSC‌ها زنده می‌مانند. بنابراین، هنوز هم رشد مو وجود دارد؛ فقط کمی کندتر از معمول است.”

در کارهای آینده، محققان قصد دارند با بیمارستان‌های محلی همکاری کنند تا بررسی کنند که روزه‌داری چگونه بر سایر انواع سلول‌های بنیادی در پوست و سایر سیستم‌های بدن تأثیر می‌گذارد. ژانگ می‌گوید: “ما قصد داریم بررسی کنیم که این فرآیند چگونه بر فعالیت‌های بازسازی در بافت‌های دیگر تأثیر می‌گذارد. همچنین می‌خواهیم بفهمیم که روزه‌داری چگونه بر بهبود زخم‌های پوستی تأثیر می‌گذارد و متابولیت‌هایی را شناسایی کنیم که می‌توانند به بقای HFSC‌ها کمک کرده و رشد مو را در طول روزه‌داری ترویج دهند.”

این تحقیق با حمایت بنیاد ملی علوم طبیعی چین، برنامه کلیدی تحقیق و توسعه ژجیانگ، آزمایشگاه غرب در زمینه علوم زیستی و بیومدیسن، مرکز تحقیقاتی صنایع آینده (RCIF) و مرکز زیست‌شناسی سنتزی و بیوانجنیری در دانشگاه وست‌لیک انجام شده است.