چطور اقتصاد چین شادیِ مردمش رو ساخت؟ رازِ این پژوهش جدید رو ببینید!

رابطه‌ی تنگاتنگِ پیشرفت اقتصادی و حالِ خوبِ مردم در چین

یک پژوهش که تازگی‌ها، یعنی دهمِ آوریلِ 2024، تو مجله‌ی PLOS ONE به چاپ رسیده، نشون می‌ده که اوضاعِ اقتصادیِ یه کشور می‌تونه تأثیر مستقیم رو رفاه و حالِ خوبِ ساکنانش داشته باشه. این تحقیق رو فِنگ هوانگ، از آکادمی علومِ چین، با همکاراش انجام داده. فلاسفه‌‌ی قدیم‌الایام هم درگیرِ این سؤال بودن که پول، چه جور با خوشحالی آدم‌ها در ارتباطه. ارسطو و سولون، به قدرتِ بی‌حد و حصرِ ثروت، اعتراض داشتن، و از اون طرف، پارادوکس ایسترلین یه جورایی این رو نشون می‌داد که اوضاعِ اقتصادیِ یه کشور می‌تونه رو سلامت و خوشحالیِ ساکنین‌اش تأثیر بذاره.

اما شواهدِ کم‌تری برایِ تأییدِ این حرف‌ها در مورد چین وجود داشت، به‌خصوص بعد از اون توسعه‌ی اقتصادیِ خیلی سریع و صنعتی‌شدن‌های اخیر. هوانگ و همکاراش تأثیرِ مستقیمِ رشد اقتصادیِ ملی رو رفاهِ روانیِ مردم (همون میزانِ خوشحالی که خودشون اعلام می‌کنن) رو تویِ 31 استانِ چین، تو بازه‌ی زمانیِ بین سال‌های 2010 تا 2020 بررسی کردن. برای سنجشِ سلامتِ اقتصادی، محقق‌ها از دو تا منبعِ اطلاعاتیِ مهم از اداره‌ی آمارِ ملیِ چین استفاده کردن: تولید ناخالصِ داخلی (GDP) به ازای هر نفر و ضریبِ جینی که میزانِ فاصله‌ی طبقاتی رو نشون می‌ده.

تصویری شلوغ از یه خیابونِ مدرن تو چین که زندگیِ روزمره‌یِ مردم، وسطِ این رونقِ اقتصادی رو نشون می‌ده. — تصویری از زندگیِ پرجنب‌وجوشِ مردمِ چین، توی یه خیابونِ مدرن، که نمادی از اوج‌گرفتنِ اقتصادِ این کشوره.

برای اینکه بفهمن رفاهِ روانیِ مردمِ چین چه جوریه، محقق‌ها محتوایِ عمومیِ 644,243 تا از کاربراِ شبکه‌ی اجتماعی ویبو رو با دقت بررسی کردن.

بررسیِ تأثیرِ رشدِ اقتصادی رو رفاهِ روانیِ مردمِ چین

محقق‌ها از یه تکنولوژیِ پیشرفته‌یِ پردازشِ زبانِ طبیعی استفاده کردن تا لحنِ هر پُست رو اندازه‌گیری کنن. نتایج نشون داد که تو همه‌یِ استان‌ها، از سالِ 2010 تا 2020، رفاهِ روانیِ مردم، همراه با افزایشِ تولید ناخالصِ داخلی (GDP) سرانه، بالا رفته. این مقدار 0.38 واحد به ازای هر 46.70% افزایش تو GDP سرانه بوده. ضمنِ اینکه، فاصله‌ی طبقاتیِ بیشتر، با کاهشِ رفاهِ روانی همراه بوده؛ یعنی به ازای هر 0.09 واحد افزایش تو ضریبِ جِینی، ما 1.47 واحد کاهش تو رفاهِ روانی داشتیم. البته، وقتی فاصله‌ی طبقاتی اون‌قدر زیاد بشه که ضریبِ جِینی از 0.609 فراتر بره، دیگه رابطه‌ای بین اقتصاد و سلامتِ روان وجود نداره.

یه محیطِ دانشگاهی که توش محقق‌ها دارن داده‌های مربوط به رشدِ اقتصادی و رفاهِ روانی رو بررسی می‌کنن. — محقق‌ها در حالِ تحلیلِ داده‌ها تو یه محیطِ علمی برای بررسیِ ارتباطِ بین اقتصاد و رفاه هستن.

بیشترِ شرکت‌کننده‌های این تحقیق، تو مناطقِ ثروتمندِ شرقِ چین زندگی می‌کردن و همه‌شون هم کاربرای فعالِ شبکه‌های اجتماعی بودن. این موضوع ممکنه رو تعمیمِ نتایجِ این تحقیق به بقیه‌یِ جمعیت‌ها، تأثیر داشته باشه. لازمه که تحقیقاتِ بیشتری انجام بشه تا بتونه نابرابری‌های مالی تو مناطقِ خاص (به جای استان‌ها) رو دقیق‌تر بررسی کنه.

تصویری از نابرابریِ اجتماعی، که نشون می‌ده دو تا محله‌یِ کاملاً متفاوت تو یه شهرِ چینی وجود داره. — نمایشی از نابرابری‌های اجتماعی در چین، تصویری از دو محله که تفاوتِ فاحشی با هم دارن.

با این حال، محقق‌ها تأکید می‌کنن که تحقیق‌شون رویکردی متعادل به برنامه‌ریزیِ اقتصادی رو ترویج می‌ده و از سیاست‌هایی حمایت می‌کنه که با نابرابری‌هایِ درآمدی مبارزه می‌کنن و رشدِ اقتصادیِ پایدار رو تقویت می‌کنن. نویسنده‌ها اضافه می‌کنن: “تعادل بین رشدِ اقتصادی و برابریِ درآمدی، برای بهتر شدنِ حالِ مردم در چین حیاتیه و تعاملِ پیچیده‌ی بین شکوفایی و تقسیمِ عادلانه‌ی ثروت برای رسیدن به خوشبختیِ واقعی رو نشون می‌ده.”