راز شادی چینی‌ها: ثروت اقتصادی با کاهش نابرابری!

پیوند بین رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی در چین

بر اساس مطالعه‌ای که در تاریخ ۱۰ آوریل ۲۰۲۴ در نشریه دسترسی آزاد PLOS ONE منتشر شده است، رونق اقتصادی یک کشور با بهبود رفاه ساکنان آن مرتبط است. این تحقیق توسط فنگ هوانگ از آکادمی علوم چین و همکارانش انجام شده است. فیلسوفان مدت‌هاست که به رابطه پیچیده بین پول و خوشبختی فکر کرده‌اند. ارسطو و سولون به قدرت‌های شگفت‌انگیز ثروت انتقاد کرده‌اند، در حالی که پارادوکس ایسترلین نشان می‌دهد که قدرت اقتصادی یک کشور می‌تواند بر سلامت و خوشحالی ساکنان آن تأثیر بگذارد.

با این حال، شواهد کمی برای حمایت از این ادعا در چین وجود دارد، به‌ویژه پس از گسترش اقتصادی اخیر و صنعتی‌سازی سریع کشور. هوانگ و همکارانش تأثیر رشد اقتصادی ملی بر رفاه ذهنی (سطح خودارزیابی‌شده خوشحالی فرد) را در ۳۱ استان چین در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ بررسی کردند. برای ردیابی سلامت اقتصادی، محققان از دو داده‌نما از اداره ملی آمار چین استفاده کردند: تولید ناخالص داخلی (GDP) به ازای هر نفر و ضریب جینی که نشان‌دهنده نابرابری درآمدی است.

برای ارزیابی رفاه ذهنی ساکنان چین، محققان به‌طور ایمن محتوای عمومی ۶۴۴,۲۴۳ کاربر از پلتفرم میکروبلاگینگ ویبو را تحلیل کردند.

تحلیل تأثیر رشد اقتصادی بر رفاه ذهنی در چین

محققان از پردازش زبان طبیعی برای تحلیل و اندازه‌گیری لحن هر پست استفاده کردند. نتایج نشان می‌دهد که در تمامی استان‌ها، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، رفاه ذهنی به موازات افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) سرانه افزایش یافته و این افزایش به اندازه ۰.۳۸ واحد برای هر ۴۶.۷۰% افزایش در GDP سرانه بوده است. همچنین، نابرابری درآمدی بالاتر با کاهش رفاه ذهنی همراه بوده و شاهد کاهش ۱.۴۷ واحدی برای هر ۰.۰۹ واحد افزایش در ضریب جینی هستیم. زمانی که نابرابری درآمدی به حدی بالا می‌رسد که ضریب جینی از ۰.۶۰۹ فراتر می‌رود، ارتباط بین اقتصاد و سلامت روان دیگر وجود ندارد.

اکثریت شرکت‌کنندگان در این تحقیق در شرق ثروتمند چین زندگی می‌کردند و همگی کاربران با سواد رسانه‌های اجتماعی بودند، که ممکن است بر قابلیت تعمیم نتایج تحقیق به سایر جمعیت‌ها تأثیر بگذارد. تحقیقات بیشتری می‌تواند به بررسی نابرابری‌های ثروت در مناطق خاص (به جای استان‌ها) بپردازد.

با این حال، محققان بیان می‌کنند که مطالعه آن‌ها رویکردی متعادل به برنامه‌ریزی اقتصادی را ترویج می‌کند و از اتخاذ سیاست‌هایی که با نابرابری درآمدی مبارزه کرده و رشد اقتصادی پایدار را تقویت می‌کنند، حمایت می‌کنند. نویسندگان اضافه می‌کنند: “تعادل بین رشد اقتصادی و برابری درآمدی برای بهبود رفاه در چین حیاتی است و تعامل پیچیده بین شکوفایی و توزیع عادلانه ثروت را برای دستیابی به خوشبختی واقعی برجسته می‌کند.”