ریزش موی شیمی‌درمانی: خبر خوش برای زنان مبتلا به سرطان سینه!

ریزش مو توی دوران شیمی‌درمانی و تأثیرش روی اعتماد به نفس خانوما

ریزش مویی که حین شیمی‌درمانی پیش میاد، گاهی برای بعضی خانوما اونقدر ناراحت‌کننده است که اعتماد به نفسشون رو حسابی کم می‌کنه. متخصصا می‌گن این مسئله ممکنه باعث بشه از ادامه‌ی درمان شیمی‌درمانی منصرف بشن. یکی از راه‌های درمانی که معمولاً برای ریزش مو استفاده میشه، مینوکسیدیل خوراکی هست. این دارو همون ماده‌ی فعال موجود در رگین (Rogaine) هست که بدون نسخه هم میشه خریدش. اما متخصصا نگران اینن که مینوکسیدیل تجویز شده، به خاطر اینکه رگای خونی رو گشاد می‌کنه، ممکنه عوارض قلبی داشته باشه و توی دوره‌ی شیمی‌درمانی اوضاع رو بدتر کنه. این عوارض ممکنه شامل درد قفسه‌ی سینه، تنگی نفس یا جمع شدن مایعات بشه.

نتایج یه تحقیق جدید روی خانمایی که سرطان سینه‌ دارن

خوشبختانه، یه تحقیق جدید روی خانومایی که سرطان سینه داشتن، نشون می‌ده که دوزهای پایین مینوکسیدیل خوراکی، که هم‌زمان با درمان سرطان یا بعد از اون مصرف می‌شه، به نظر می‌رسه توی اکثر بیمارا باعث رشد دوباره‌ی مو می‌شه و عوارض قلبی جدی خاصی هم نداره که نیاز به درمان اضافه یا بستری شدن توی بیمارستان باشه. این پژوهش رو محققای دانشگاه NYU Langone Health انجام دادن و شامل 51 خانوم بود که برای مراحل مختلف سرطان سینه تحت درمان بودن. از این تعداد، 25 نفر عمل جراحی یا پرتودرمانی و شیمی‌درمانی با هم انجام داده بودن، و برای 26 نفر فقط دو روش اول انجام شده بود.

دیوین زامینسکی، که توی این تحقیق نقش داشته و دانشجوی پزشکی در دانشگاه NYU Grossman School of Medicine هست، گفت: «نتایج ما باید به بیمارایی که سرطان سینه دارن اطمینان بده که واقعاً یه راه مطمئن برای مقابله با ریزش موهاشون هست.»

اگرچه قبلاً هم در مورد استفاده از مینوکسیدیل برای بیماران سرطانی تحقیق شده، اما این پژوهش جدید یکی از کامل‌ترین تحقیقات تا به امروزه که ایمنی و فایده‌های مینوکسیدیل رو برای بیمارای سرطان سینه بررسی کرده. نتیجه‌ی این تحقیق، سوم دسامبر توی مجله‌ی Journal of the American Academy of Dermatology به‌صورت آنلاین منتشر شد.

برای این تحلیل، گروه تحقیق داده‌های سیستم اطلاعات سلامت الکترونیکی دانشگاه NYU Langone Health رو از سال 2012 تا 2023 جمع‌آوری کردن.

نتایج تحقیق درباره‌ی تأثیر ماینوکسیدیل روی بیماران مبتلا به سرطان سینه

از بین صدها بیمار مبتلا به سرطان سینه که براشون مینوکسیدیل خوراکی برای **ریزش مو** تجویز شده بود، محققان 51 خانوم رو پیدا کردن که بیشتر از یک ماه این دارو رو مصرف کرده بودن و اطلاعات مربوط به تحمل دارو توی پرونده‌های پزشکیشون موجود بود. محققا به عواملی مثل سن، نژاد و سابقه‌ی پزشکی توجه کردن. اونا اطلاعات مربوط به سرطان سینه، داروهای دیگه و عوامل جمعیتی اضافه رو بررسی کردن.

طبق بررسیای پزشکا و گزارشای خود بیمارا، همه‌ی کسایی که دوز کمی از مینوکسیدیل خوراکی رو مصرف کرده بودن، توی کمتر از سه تا شش ماه بعد از شروع درمان، یا رشد موشون بهتر شده بود یا ریزش موشون متوقف شده بود. کریستین لو سیسکو، که خودش پزشکه و توی این تحقیق هم نقش داشته، گفت: «طبق این یافته‌ها، مینوکسیدیل نشون داده که برای بیمارا ایمن و در عین حال مؤثره.» اون اضافه کرد: «اینکه مینوکسیدیل مؤثر هست، ممکنه باعث بشه بیمارا حس بهتری نسبت به خودشون داشته باشن و توی شرایطی که این حس ازشون گرفته شده، احساس کنترل بیشتری روی اوضاع داشته باشن.»

لو سیسکو پیشنهاد می‌ده که تحقیقات بیشتری برای تأیید نتایج جدید توی تعداد بیشتری از بیماران و افرادی که انواع دیگه سرطان و رژیم‌های شیمی‌درمانی دارن، لازمه. گروه تحقیق هشدار می‌ده که ممکنه بیمارا عوارض جانبی خفیف مرتبط با قلب، مثل جمع شدن مایعات جزئی، رو گزارش نداده باشن، چون این عوارض ممکنه بدون هیچ علامتی پیش اومده باشن. به همین خاطر، این مسائل ممکنه توی پرونده‌های پزشکی بیمارا ثبت نشده باشه.

گروه تحقیق همچنین به یه محدودیت دیگه در این تحقیق اشاره می‌کنه، این که بعضی از بررسی‌ها توسط پزشکا و بیمارا به‌صورت خوداظهاری یا مشاهده‌ای انجام شده. هزینه‌ی این تحقیق رو NYU Langone Health تأمین کرده. علاوه بر زامینسکی و لو سیسکو، محققای دیگه‌ای هم از NYU Langone توی این تحقیق مشارکت داشتن که شامل امبیکا نوهری، دیشا دسای، مایکل بوانتیمپو، آورام کاپلان، ماریو لاکوتور، مایکل گارشیک و جری شاپیرو می‌شدن. میشل سیکورا به‌عنوان نویسنده‌ی اصلی و دنیل آر. مازوری به‌عنوان نویسنده‌ی ارشد توی این تحقیق فعالیت کردن. یه محقق دیگه‌ی این تحقیق هم الیس اولسن بود از دانشگاه دوک در دورهم، کارولینای شمالی.