زبان، تحصیلات و سن روی سلامتی دیجیتال شما اثر دارن؟

تأثیر زبان، میزان تحصیلات و سن بر استفاده از ابزارهای نوین سلامت

یه پژوهش نشون می‌ده که زبان مادری، سطح سواد و بازه سنی چقدر می‌تونن رو نحوه استفاده افراد از سرویس‌های دیجیتالی مرتبط با سلامتی اثر بذارن. این ابزارها، مثل پورتال‌های بیماران، اپلیکیشن‌های درمانی و سیستم‌های نوبت‌دهی آنلاین، روز به روز دارن بیشتر میشن. اما خب، همه با اینا راحت نیستن و نمی‌تونن به خوبی باهاشون کار کنن.

محققای دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو برای اینکه بفهمن زبان، تحصیلات و سن چجوری رو احساس راحتی افراد با این ابزارها تأثیر می‌ذاره، از مراقبای بچه‌های بستری تو بیمارستان‌های کودکان بنیوف UCSF یه نظرسنجی کردن. نتیجه‌ش این بود که افرادی که به زبان اسپانیایی صحبت می‌کنن، تحصیلشون کمتره یا سنشون بالاتره، حس راحتی کمتری با این ابزارهای دیجیتالی دارن.

دکتر نائومی بارداچ، استاد طب کودکان در بیمارستان‌های کودکان بنیوف UCSF، گفت: «هدف از ابزارهای سلامت دیجیتال، بهتر کردن دسترسی به خدمات درمانی و رسیدن به نتایج بهتر توی درمانه، اما باید برای همه گروهی از مردم مفید باشن تا نابرابری‌های فعلی توی حوزه سلامت، بیشتر نشن.» اون اضافه کرد: «ما نمی‌خوایم کسی از قلم بیفته؛ نه افراد مسن‌تر، نه اونایی که سواد کمتری دارن و نه اونایی که نژاد، قومیت یا زبان دیگه‌ای دارن.»

این مطالعه قرار بود در ۱۷ دسامبر توی مجله انجمن اطلاعات پزشکی آمریکا منتشر بشه.

تاثیر میزان راحتی روی روند درمان

محقق‌ها بررسی کردن که آدما چقدر احساس می‌کنن می‌تونن با ابزارهای دیجیتالی ارتباط برقرار کنن، چقدر انگیزه دارن ازشون استفاده کنن و چقدر موقع استفاده از این ابزارها حس امنیت و کنترل دارن. هدف این تحقیقات این بود که نگرانی‌های مردم در مورد حریم خصوصی ابزارهای بهداشت دیجیتال رو اندازه‌گیری کنن.

تحصیلات، بعد از زبان، مهم‌ترین فاکتور بود. افرادی که تحصیلاتشون در حد دبیرستان یا کمتر بود، به طور قابل توجهی نمره کمتری تو هر سه بخش مورد بررسی گرفتن. همچنین، مراقبان لاتین‌تبار و سیاهپوست هم در بخش «احساس امنیت و کنترل» با ابزارهای دیجیتال نمرات خیلی پایینی داشتن. با این حال، مراقبان ساکن مناطق روستایی توی بخش حریم خصوصی نمره بالاتری گرفتن و انگیزه بیشتری هم برای استفاده از ابزارهای دیجیتال داشتن.

افراد بالای ۴۵ سال کمتر از ابزارهای دیجیتال استفاده می‌کردن و حس امنیت و کنترل کمتری هم موقع استفاده از اونا داشتن. البته، حس می‌کردن اگه بخوان، می‌تونن با این ابزارها ارتباط برقرار کنن. بارداچ گفت: «دسترسی به این ابزارها روی جنبه‌های مختلفی اثر می‌ذاره، مثل درخواست آنلاین تمدید دارو، پیگیری تعداد قدم‌های روزانه یا کمک به یه بچه که بازی درمانی ADHD رو انجام بده.» اون اضافه کرد: «باید به این فکر کنیم که چطوری می‌تونیم مطمئن بشیم که آدما می‌تونن به راحتی از این ابزارها استفاده کنن و اگه نمی‌تونن، چطوری یه جایگزین براشون در نظر بگیریم.»