چگونه ذهن دیگران را در مکالمات بخوانیم؟

زبان و شناخت اجتماعی: تعاملات بنیادین در ارتباط انسانی

زبان و شناخت اجتماعی از عناصر اساسی در ارتباطات انسانی به شمار می‌آیند. اما این دو ظرفیت چگونه با یکدیگر تعامل دارند؟ در مقاله‌ای که در نشریه Trends in Cognitive Sciences منتشر شده است، محققان موسسه ماکس پلانک زبان‌شناسی روانی (MPI) در نیمن‌گن و دانشگاه ییل نشان می‌دهند که زبان و شناخت اجتماعی چگونه به‌صورت همزمان یکپارچه می‌شوند.

نویسندگان این مقاله یک مدل جدید به نام مدل ردیابی ذهن برای ارتباطات پیشنهاد می‌کنند که در آن میکروفرایندهای اجتماعی نقش بنیادینی در تولید و درک زبان ایفا می‌کنند. برای برقراری ارتباط موفق، افراد باید ذهن دیگران را ردیابی کنند. به عنوان مثال، وقتی میزبان شما می‌گوید «بیرون دارد تاریک می‌شود»، شما ممکن است نتیجه بگیرید که او می‌خواهد شما محل را ترک کنید.

شناخت اجتماعی، یعنی توانایی درک باورها، خواسته‌ها یا نیت‌های دیگران، برای استفاده و درک چنین زبانی که غیرمستقیم است، بسیار حیاتی است. به‌طور سنتی، ارتباط بین زبان و شناخت اجتماعی عمدتاً در سطح جملات تصور می‌شد.

نقش فرآیندهای اجتماعی در ارتباطات انسانی

پائولا روبیو-فرناندز، محقق ارشد و یکی از نویسندگان این مطالعه در مؤسسه MPI می‌گوید: “در حالی که این فرآیندهای جهانی برای ارتباط انسانی بنیادی هستند، فرآیندهای محلی در سطح واژه نیز به همان اندازه اهمیت دارند.” او ادامه می‌دهد: “ارتباطات پر از میکرو-فرآیندهای اجتماعی است که در تولید و درک زبان رخ می‌دهند و در زمان واقعی، شناخت اجتماعی را به کار می‌گیرند. وابستگی متقابل بین زبان و شناخت اجتماعی در ارتباطات انسانی، عمیق‌تر و گسترده‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.”

مثال‌های روزمره از میکرو-فرآیندهای اجتماعی شامل انتخاب حروف تعریف معین یا نامعین است، که بسته به اینکه آیا ما در مورد چیزی آشنا یا جدید برای شنونده صحبت می‌کنیم، متفاوت است (به عنوان مثال، “ما خانه را خریدیم” در مقابل “ما یک خانه خریدیم”) یا انتخاب ضمایر اشاره (مثل “این فنجان” یا “آن فنجان”) که هدایت توجه شنونده به مرجع مورد نظر را تسهیل می‌کند. روبیو-فرناندز می‌افزاید: “پیشرفت‌های اخیر در مدل‌های محاسباتی شناخت اجتماعی، از جمله مدل‌های خود ما، از این دیدگاه حمایت می‌کنند و به ما این امکان را می‌دهند که فرآیندهای اصلی شناختی را که در ذهن دیگران نمایندگی می‌کنیم، مدل‌سازی کنیم. یافته‌های ما دامنه رابطه بین زبان و شناخت اجتماعی را نسبت به توضیحات سنتی گسترش می‌دهد.”

او در پایان می‌گوید: “ما قصد داریم این خط تحقیق را با بررسی ارتباطات مرجعی در تعاملات چندرسانه‌ای و طبیعی ادامه دهیم و نه تنها بر گفتار و زبان اشاره، بلکه بر نگاه و حرکات نیز تمرکز کنیم.”