پژوهش نوین دانشگاه کورتین: بررسی تأثیر زمان استفاده از صفحه نمایش بر رشد کودکان

یک پژوهش تازه در دانشگاه کورتین، داره نگرش‌های موجود در مورد زمان استفاده از صفحه نمایش رو زیر سوال می‌بره و نشون می‌ده که عواملی مثل سلامت روان والدین و نوع صفحه نمایشی که استفاده میشه، می‌تونه روی رشد بچه‌ها اثر بذاره. این تحقیق که زیر نظر دکتر امبر بی. نَون و دکتر جولیا زاباتیر از دانشکده بهداشت دانشگاه کورتین انجام شد، اثرِ استفادهٔ بچه‌ها و والدین از انواع مختلف صفحه‌نمایش رو روی رشد نوزادان در ۱۲ ماهگی بررسی کرده و همچنین به عواملی مثل سلامت روان والدین و وضعیت اقتصادی و اجتماعی هم توجه داشته.

کسانی که در این پژوهش شرکت کردن، بخشی از مطالعهٔ طولانی‌مدت ORIGINS بودن، که یک همکاری بین موسسه تحقیقات کودکان استرالیا و مرکز بهداشت جونداپ است و هدفش بررسی سلامت ۱۰,۰۰۰ خانواده‌ برای کاهش بیماری‌های مزمنه. نتایج این مطالعه نشون داد که استفادهٔ والدین از تکنولوژی با رشد نوزادان در ۱۲ ماهگی ارتباط مستقیمی نداره و تماشای تلویزیون توسط نوزادان هم تاثیر چندانی نداشته. اما استفادهٔ نوزادان از دستگاه‌های لمسی مثل گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، حتی به مدت پنج دقیقه در روز هم، یه ارتباط ضعیفی با پایین‌تر بودن نمرات رشد نشون داد. با این حال، دکتر بی. نَون تاکید کرد که سلامت روان، مخصوصاً سلامت روانِ هر دو والد، یه عاملِ خیلی قوی‌تر در تاثیرگذاری روی نتایجه.

دکتر بی. نَون گفت: «ما داریم بیشتر متوجه می‌شیم که به‌تنهایی، «زمان صفحه‌نمایش» کل ماجرا رو برامون تعریف نمی‌کنه؛ باید بیشتر روی شرایط محیطی و محتوای استفاده از صفحه‌نمایش تمرکز کنیم.»

اثر تکنولوژی بر رشد کودکان و نقش والدین

باید بررسی کنیم که آیا والدین و نوزادان با هم محتوای دیجیتال رو تماشا می‌کنن؟ آیا اون‌ها فقط دارن منفعلانه یه محتوا رو نگاه می‌کنن یا باهاش در تعامل هستن و کلاً محتوای مورد نظر چیه؟ یه رابطهٔ پیچیده‌ای بین تکنولوژی، رشد نوزادان و عوامل دیگه‌ی خانوادگی داره شکل می‌گیره؛ مثلاً، ما فهمیدیم که سلامت روان مادرها هم با میزان استفادهٔ نوزادان از تکنولوژی مرتبطه. دکتر بی. نَون گفت امیدوار هست این مطالعه و تحقیقات آینده بتونن تصویر روشن‌تری از چگونگی هدایت والدین در دنیای رو به رشدِ تکنولوژی ارائه بدن و در عین حال به رشد بچه‌هاشون هم توجه داشته باشن.

صفحه‌نمایش‌ها همه جا هستن و بچه‌ها از سن‌های پایین باهاشون درگیر میشن؛ این صفحه‌نمایش‌ها هم به این زودی‌ها از بین نمیرن، پس باید سعی کنیم بفهمیم که این موضوع چطوری می‌تونه روی رشد تاثیر بذاره. دکتر بی. نَون اضافه کرد: «پیام همیشگی اینه که بچه‌های کوچیک نباید هیچ‌گونه زمان صفحه‌نمایش داشته باشن، اما این موضوع این‌قدر ساده نیستش: واقعاً بستگی داره که چطور از زمان صفحه‌نمایش استفاده می‌کنیم و تعامل والدین باهاش چطوریه.»

او ابراز امیدواری کرد که فشار و حس گناه والدینی که از صفحه‌نمایش استفاده می‌کنن، کم بشه، چون این حس‌ها واقعاً فایده‌ای ندارن و می‌تونن روی سلامت روان تاثیر بذارن. ما واقعاً نیاز داریم که با یه رویکرد جامع‌تر، از کلِ خانواده‌ها حمایت کنیم.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *